Exploring environmental supportiveness for outdoor play in greek preschools

Abstract

Outdoor play is a fundamental human right and essential occupation for children, crucial for their physical and mental health, development, learning, and wellbeing. However, outdoor play’s multiple benefits depend upon the environment where it occurs, accentuating the responsibility of preschools, especially in light of restricted outdoor play opportunities. Despite growing interest into these issues in other countries, the topic remains under-researched in Greece and its ecological examination is limited. The purpose of this study was to address this knowledge gap, investigate the provision of outdoor play opportunities in preschool settings in Greece, examine the way the interrelationship between the organisational, human, and physical elements of the environment support outdoor play provision, and identify factors that facilitate and hinder children's access to this occupation. The study adopted an ecological approach, supporting the hypothesis that human behavior and development are intertwined with the individual's environment. It was based on the concept of Environmental Supportiveness for Play, introduced by occupational therapist Anita Bundy, to examine how preschool settings in Greece support outdoor play. The Environmental Supportiveness for Outdoor Play in Preschool model, developed within this study, proposes a new ecological conceptual framework to help explore outdoor play provision in preschool, within the frameworks of human rights and occupational justice. A sequential two-phase mixed methods design was used. The first phase combined desk research with a survey of educators from around Greece (n=662), whilst the second employed a mixed methods multiple embedded case study design, examining three institutions, non-profit, private play-based, and public. Data collection methods included interviews with preschool managers (n=3) and educators (n=6), questionnaires (n=36), physical environment and play observations (n=18, n=12), educator diaries (n=6), and document examination. The study's findings confirmed the interaction between the organizational, human, and physical environments, shaping the environmental supportiveness for outdoor play within the chronosystem. Following the integrated analysis of findings, the main barriers and enablers for the environmental supportiveness for outdoor play identified were: cultural perceptions; policy; pedagogical framing; staff training; staff engagement in planning, outdoor play, and reflective practice; physical environment’s use; presence of loose parts, water, and messy materials; and time. The Environmental Supportiveness for Outdoor Play in Preschool (ESOPP) model, introduced and further developed within this study, is proposed to offer a novel ecological conceptual framework to help explore preschool outdoor play provision in Greece. It is hoped that the study findings will inform theory, policy, and practice development, educator training, environmental design, and future research.

Το υπαίθριο παιχνίδι αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα και βασικό έργο για τα παιδιά, ζωτικής σημασίας για τη σωματική και ψυχική τους υγεία, την ανάπτυξη, τη μάθηση και την ευημερία τους. Ωστόσο, τα πολλαπλά οφέλη του παιχνιδιού έξω εξαρτώνται από το περιβάλλον στο οποίο λαμβάνει χώρα, τονίζοντας την ευθύνη των προσχολικών πλαισίων, ειδικά υπό το πρίσμα των περιορισμένων ευκαιριών για υπαίθριο παιχνίδι. Παρά το αυξανόμενο ενδιαφέρον για αυτό το ζήτημα σε άλλες χώρες, το θέμα παραμένει ανεπαρκώς ερευνημένο στην Ελλάδα και η οικολογική του εξέταση είναι περιορισμένη. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αντιμετωπίσει αυτό το κενό γνώσης, να διερευνήσει την παροχή ευκαιριών παιχνιδιού έξω σε προσχολικά πλαίσια στην Ελλάδα, να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο η αλληλεπίδραση μεταξύ των οργανωτικών, ανθρώπινων και φυσικών στοιχείων του περιβάλλοντος υποστηρίζει την παροχή ευκαιριών παιχνιδιού, και να εντοπίσει τους παράγοντες που διευκολύνουν και εμποδίζουν την πρόσβαση των παιδιών σε αυτό το έργο. Η μελέτη υιοθέτησε μια οικολογική προσέγγιση, υποστηρίζοντας την υπόθεση ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά και ανάπτυξη συνδέονται στενά με το περιβάλλον του ατόμου. Βασίστηκε στην έννοια της Περιβαλλοντικής Υποστήριξης για το Παιχνίδι, που εισήγαγε η εργοθεραπεύτρια Anita Bundy, για να εξετάσει πώς τα προσχολικά περιβάλλοντα στην Ελλάδα υποστηρίζουν το παιχνίδι σε εξωτερικούς χώρους. Το μοντέλο Περιβαλλοντικής Υποστήριξης για το Παιχνίδι Έξω στο Προσχολικό Πλαίσιο, που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο αυτής της μελέτης, προτείνει ένα νέο οικολογικό εννοιολογικό πλαίσιο για τη διερεύνηση του παιχνιδιού στον εξωτερικό χώρο, μέσα από μια οπτική ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικαιοσύνης του έργου. Χρησιμοποιήθηκε μια μεθοδολογική προσέγγιση μεικτών μεθόδων, δύο φάσεων. Η πρώτη φάση συνδύασε βιβλιογραφική ανασκόπηση με έρευνα σε παιδαγωγούς από όλη την Ελλάδα (n=662), ενώ η δεύτερη εξέτασε σε βάθος τρία προσχολικά πλαίσια χρησιμοποιώντας πολλαπλές ενσωματωμένες μελέτες περίπτωσης. Οι μέθοδοι συλλογής δεδομένων συμπεριέλαβαν συνεντεύξεις με διευθυντές (n=3) και παιδαγωγούς προσχολικής αγωγής (n=6), ερωτηματολόγια (n=36), παρατηρήσεις του φυσικού περιβάλλοντος και του παιχνιδιού (n=18, n=12), ημερολόγια εκπαιδευτικών (n=6) και εξέταση εγγράφων. Τα ευρήματα της μελέτης επιβεβαίωσαν την αλληλεπίδραση μεταξύ του οργανωτικού, ανθρώπινου και φυσικού περιβαλλόντος, που διαμορφώνει την περιβαλλοντική υποστήριξη για παιχνίδι, εντός του χρονοσυστήματος. Μετά την ολοκληρωμένη ανάλυση, οι οκτώ κύριοι παράγοντες που αναγνωρίστηκε πως επηρεάζουν την περιβαλλοντική υποστήριξη για το παιχνίδι έξω ήταν: α) πολιτισμικές αντιλήψεις, β) νομοθεσία, γ) παιδαγωγική πλαισίωση, δ) κατάρτιση, ε) συμμετοχή των παιδαγωγών στον προγραμματισμό, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, και σε αναστοχασμό, στ) χρήση του φυσικού περιβάλλοντος, ζ) παρουσία ελεύθερων υλικών, νερού και ‘υλικών που λερώνουν’, και η) χρόνος. Το μοντέλο Περιβαλλοντικής Υποστήριξης για το Παιχνίδι Έξω στο Προσχολικό Πλαίσιο, που εισήχθη και αναπτύχθηκε περαιτέρω σε αυτή τη μελέτη, προτείνεται να προσφέρει μια καινοτόμα οικολογική εννοιολογική οπτική που μπορεί να βοηθήσει στην διερεύνηση του παιχνιδιού έξω στα προσχολικά πλαίσια στην Ελλάδα. Ελπίζεται ότι τα ευρήματα της μελέτης θα επηρεάσουν τη θεωρία, την ανάπτυξη πολιτικής και πρακτικής, την κατάρτιση των επαγγελματιών, τον περιβαλλοντικό σχεδιασμό και τη μελλοντική έρευνα.