Beyond traditional assets: performance of ESG funds and interconnectedness of natural and alternative financial instruments with major markets

Abstract

In this study, we provide an in-depth analysis of the impact of ESG ratings on performance, performance persistence and flow-performance relationship, across European equity mutual fund industry. We find that low-rated ESG funds display better performance, stronger persistence in positive returns and weaker flow-performance relationship. However, during the COVID-19 pandemic, their performance matches the one of high-rated ESG funds, both lagging behind the performance of the market. At the same time, investors became risk-averse, withdrawing from low-rated ESG funds to reduce the risk induced by their aggressive investment strategies. On the other hand, the fact that investors are still paying attention to sustainability indicates that they see it as a need rather than a luxury good. We further examine the portfolio pumping activities by ESG managers in the European mutual fund sector. We find strong evidence that the UK funds inflate quarter-end returns, with price spikes being stronger at year-ends; nevertheless, the magnitude of price inflation is less than that of their conventional counterparts. On the contrary, results indicate that German and French funds do not engage in portfolio pumping. The COVID-19 pandemic strengthened the propensity of fund managers to cause a profound artificial enhancement to the performance of the investment portfolio. Further analysis shows that portfolio pumping is more prominent among the worst-performing funds, funds that charge investors with lower fees and achieve a poor ESG rating. Moreover, we explore the role of natural investment assets, such as fine wine, timber and water, in portfolio diversification through an analysis of their interconnection with major asset classes by applying the time-varying parameter vector autoregressive approach. Our results indicate moderate volatility spillovers among the markets over time, whereas total connectedness is prone to exogenous shocks, reaching its peak during stress periods. The hedging analysis reveals that all natural investment assets are proven to be valuable tools in investors’ arsenal to reduce risk, as they provide high hedging effectiveness for the majority of the conventional assets, particularly for investors holding long positions in crude oil, shipping and bonds. Furthermore, we delve into the interlinkages of alternative investment instruments, namely hedge and merger arbitrage funds, private equities, and CLOs, with mainstream financial assets and assess their contribution to portfolio risk minimization by implementing the same methodological framework. The empirical findings show that the assets under consideration are moderately interconnected and subjected to several extraneous shocks also. CLOs emerge as the most effective hedging asset among the options considered, demonstrating significantly higher hedging effectiveness. All in all, the alternative assets might be a more compelling choice for hedging purposes than natural investments.

Στην παρούσα μελέτη, παρέχουμε μια εις βάθος ανάλυση του αντίκτυπου των ESG αξιολογήσεων στην επίδοση, την επαναληπτικότητα στην επίδοση και τη σχέση ροής-επίδοσης, στη βιομηχανία των Ευρωπαϊκών μετοχικών αμοιβαίων κεφαλαίων. Διαπιστώνουμε ότι τα αμοιβαία κεφάλαια με χαμηλές ESG αξιολογήσεις εμφανίζουν καλύτερες αποδόσεις, ισχυρότερη εμμονή στις θετικές αποδόσεις και ασθενέστερη σχέση ροής-επίδοσης. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, οι αποδόσεις τους ήταν αντίστοιχες με εκείνες των αμοιβαίων κεφαλαίων με υψηλές ESG βαθμολογίες, με αποτέλεσμα και οι δύο κατηγορίες να υπολείπονται της απόδοσης της αγοράς. Παράλληλα, οι επενδυτές απέφυγαν το ρίσκο, αποσύροντας τα κεφάλαιά τους από τα αμοιβαία κεφάλαια με χαμηλές ESG αξιολογήσεις για να μειώσουν τον κίνδυνο που προκαλείται από τις επιθετικές επενδυτικές τους στρατηγικές. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι οι επενδυτές εξακολουθούν να δίνουν προσοχή στη βιωσιμότητα δείχνει ότι την αντιλαμβάνονται ως ανάγκη και όχι ως είδος πολυτελείας. Στη συνέχεια, εξετάζουμε ενδελεχέστερα τις δραστηριότητες τεχνητής αύξησης αξίας χαρτοφυλακίου (portfolio pumping) από τους διαχειριστές ESG στον κλάδο των αμοιβαίων κεφαλαίων της Ευρώπης. Βρίσκουμε ισχυρές ενδείξεις ότι τα βρετανικά αμοιβαία κεφάλαια διογκώνουν τις αποδόσεις στο τέλος του τριμήνου, με τις αυξήσεις τιμών να είναι εντονότερες στα τέλη του έτους. Ωστόσο, το μέγεθος αυτής της τεχνητής αύξησης είναι μικρότερο σε σύγκριση με αυτό που παρατηρείται στην περίπτωση των συμβατικών αμοιβαίων κεφαλαίων. Αντιθέτως, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα γερμανικά και γαλλικά αμοιβαία κεφάλαια δεν εμπλέκονται σε τέτοιες πρακτικές. Η πανδημία COVID-19 ενίσχυσε την τάση των διαχειριστών κεφαλαίων να προκαλούν μια σημαντική τεχνητή βελτίωση των επιδόσεων του χαρτοφυλακίου επενδύσεων. Περαιτέρω ανάλυση δείχνει ότι το «φούσκωμα» χαρτοφυλακίου είναι πιο εμφανές μεταξύ των αμοιβαίων κεφαλαίων με τις χειρότερες αποδόσεις, αυτών που χρεώνουν χαμηλότερα έξοδα στους επενδυτές και επιτυγχάνουν χαμηλή βαθμολογία ESG. Επιπλέον, διερευνούμε το ρόλο των φυσικών επενδυτικών περιουσιακών στοιχείων, όπως ο εκλεκτός οίνος, η ξυλεία και το νερό, στη διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου μέσω ανάλυσης της διασύνδεσής τους με τις κύριες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, εφαρμόζοντας μια βελτιωμένη τροποποίηση της προσέγγισης διασποράς. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν μέτρια διασπορά μεταβλητότητας μεταξύ των αγορών κατά τη διάρκεια του χρόνου, ενώ η συνολική διασυνδεσιμότητα είναι ευαίσθητη σε εξωγενείς διαταραχές, φτάνοντας στο αποκορύφωμά της κατά τις περιόδους έντασης. Η ανάλυση αντιστάθμισης κινδύνου αποκαλύπτει ότι όλα τα φυσικά επενδυτικά περιουσιακά στοιχεία αποδεικνύονται πολύτιμα εργαλεία στο οπλοστάσιο των επενδυτών για τη μείωση του κινδύνου, καθώς παρέχουν υψηλή αποτελεσματικότητα αντιστάθμισης για την πλειονότητα των συμβατικών περιουσιακών στοιχείων, ιδιαίτερα για τους επενδυτές που διατηρούν θέσεις αγοράς σε αργό πετρέλαιο, ναυτιλία και ομόλογα. Επιπλέον, εμβαθύνουμε στη διασυνδεσιμότητα των εναλλακτικών επενδυτικών μέσων, συγκεκριμένα των αντισταθμιστικών κεφαλαίων και των κεφαλαίων συγχωνεύσεων και εξαγορών, των ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων και των εγγυημένων δανειακών ομολόγων, με τα κύρια χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία και αξιολογούμε τη συμβολή τους στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου χαρτοφυλακίου εφαρμόζοντας το ίδιο μεθοδολογικό πλαίσιο. Τα εμπειρικά ευρήματα δείχνουν ότι τα εξεταζόμενα περιουσιακά στοιχεία είναι μέτρια διασυνδεδεμένα και επίσης υπόκεινται σε διάφορες εξωγενείς κρίσεις. Τα εγγυημένα δανειακά ομόλογα αναδεικνύονται ως το πιο αποτελεσματικό περιουσιακό στοιχείο αντιστάθμισης κινδύνου μεταξύ των εξεταζόμενων επιλογών, επιδεικνύοντας σημαντικά υψηλότερη αποτελεσματικότητα αντιστάθμισης. Συνολικά, τα εναλλακτικά περιουσιακά στοιχεία αποτελούν μια πιο ελκυστική επιλογή για σκοπούς αντιστάθμισης κινδύνου σε σύγκριση με τις φυσικές επενδύσεις.