Μελέτη των εφαρμογών του νηχομένου καρδιακού καθετήρος εις την διερεύνησιν των παθήσεων του καρδιαγγειακού συστήματος: επί 87 περιπτώσεων

Abstract

This technique has been applied in 87 cases in order to study the pulmonary circulation. The special features of the method are the following: a thin plastic catheter is used which reaches the cardiac chambers either with manoeuvres or through the blood stream. The catheter is not radiopaque and is guided without fluoroscopy but only with the control of the morphology of the pressure curves.This technique enables us to completely study the pulmonary circulation with the exception of complicated cases of congenital heart disease and cases in which angiocardiography is needed.Wedged pressure is obtained rarely. The important advantages of the method are the absenceof major complications and the possibilities given for hemodynamic follow-up even in cases of severely ill patients. Thus the field of the application is relatively wide: a) For the diagnosis of congenital and valvular heart disease and other pathological conditions. b) For the study of the performance of the heart during : 1) exercise (19 cases), 2) diastolic loading of the circulation withmacromolecular dextrane during modification of cardiac output in different conditions (11 cases) and 3) pharmacological tests. c) The special field of application of this technique appears to be the follow-up of hemodynamics : 1) in cases of atrial fibrillation restored to sinus rhythm gy application of D.C.shock. 2) in the follow-up of the acute phase of myocardial infarction. The study of data provided herein have been proved very important for the evaluation of prognosis and for therapeutical decisions in this condition.

Ή μέθοδος της διά νηχομένου καθετήρος διερευνήσεως της αιμοδυναμικής της μικρας κυκλοφορίας έφηρμόσθη επί 87 περιπτώσεων. Τά χαρακτηριστικά της τεχνικής ταύτης είναι : Καθετήρ έκ πλαστικής ούσίας, λεπτής διαμέτρου, εύκαμπτος, μετακινούμενος τόσον τή βοήθεια χειρισμών δσον καί διά τοϋ ροΰ τοΰ αίματος. 'Ο καθετηριασμός τελείται άνευ άκτινοσκοπήσεως άλλά μέ οδηγόν τάςκαμπύλας πιέσεως επί καθοδικής οθόνης. 'Η τεχνική αδτη άπεδείχθη λίαν χρήσιμος ώς δυναμένη νά διερευνήση πλήρως την μικράν κυκλοφορίαν εις πάσαν περίπτωσιν, πλήν εκείνων καθ’ ας απαιτείται ή εφαρμογή άγγειοκαρδιογραφίας ώς έπί λίαν πολύπλοκων συγγενών καρδιοπαθειών. 'Η μέθοδος σπανίως παρέχει τήν δυνατότητα λήψεως πιέσεως «έμφράξεως». Λόγω τής άρίστης ανοχής τοϋ καθετήρος τούτου έκ μέρους τών άσθενών, συμπεριλαμβανομένων καί τών βαρέως πασχόντων, τών συνθηκών τοποθετήσεώς του, αΐτινες κατατάσσουν τήν μέθοδον εις τάς παρά τήν κλίνην τοΰ άσθενοϋς έφαρμοζομένας, τής ουσιαστικής έλλείψεως επιπλοκών, καί τής δυνατότητος, ήν παρέχει αυτή, μελέτης τής κυκλοφορίας έπί πολλάς ήμέρας συνεχώς, ή τεχνική φαίνεται εχουσα εύρυτάτας ένδείξεις έφαρμογής. Ούτως αυτή χρησιμοποιείται έπωφελώς : α) Προς διάγνωσιν ή έπιβεβαίωσιν αύτής έπί απλών συγγενών καρδιοπαθειών, βαλβιδοπαθειών, ιδία δέ τών τριγλωχινικών έντοπίσεων, τής συμπιεστικής περικαρδίτιδος καί τής πνευμονικής καρδίας. β) Είς τήν μελέτην τής μικρας κυκλοφορίας καί ιδιαιτέρως τήν διερεύνησιν τής πνευμονικής ύπερτάσεως πάσης φύσεως ή έπί στεφανιαίων άσθενών (50 περιπτώσεις) ιδιαιτέρως δε διότι ή τεχνική παρέχει τήν δυνατότητα επιτελέσεως δοκιμασιών κοπώσεως (19 περιπτώσεις), φορτίσεως τής κυκλοφορίας διά μακρομοριακών διαλυμάτων (11 περιπτώσεις), μετρήσεως παροχής (Fick 87 περιπτώσεις, καί χρωστικαί 3 περιπτώσεις) καί παντός είδους φαρμακοδυναμικής δοκιμασίας (33 περιπτώσεις). γ) 'Ως κύριον πεδίον έφαρμογής της άπεδείχθη εις χεΐρας μας ή μακρά παρακολούθησις (μετρήσεις καθημεριναί ή καί πλείονες κατά την αύτήν ήμέραν) τής αιμοδυναμικής τής μικρας κυκλοφορίας: 1) Κατόπιν άνατάξεως δι’ ήλεκτρικοϋ ρεύματος τής κολπικής μαρμαρυγής (14 περιπτώσεις) καί 2) προς παρακολούθησιν τής οξείας φάσεως τοϋ προσφάτου εμφράγματος τοϋ μυοκαρδίου (16 περιπτώσεις). 'Η τοιαύτη παρακολούθησις άπεδείχθη οτι επισημαίνει την έπερχομένην καρδιακήν άνεπάρκειαν καί βοηθεΐ ουτω εις τήν πρώιμον άντιμετώπισιν ταύτης άλλά καί παρέχει τεκμήρια διαγραφής τής προγνώσεως τής νόσου.