Μελέτη της ακεραιότητας της κυτταρικής μεμβράνης με βιοηλεκτρική εμπέδηση σε ασθενείς που υποβάλλονται σε καρδιοχειρουργική επέμβαση και συσχέτισή της με την έκβαση

Abstract

Phase angle (PA) constitutes a bioelectrical impedance measurement, indicating cell membrane health and integrity, hydration, and nutritional status. Handgrip strength (HS) has also been associated with body composition, nutritional status, inflammation, and functional ability in several chronic diseases. Although their prognostic significance as independent biomarkers have already been investigated regarding the outcomes of a cardiac surgery, our study is the first one to assess the combined predictive value of preoperative PA and HS.HS and PA measurements were performed preoperatively in 195 patients undergoing cardiac surgery. The association of the combination of HS and PA with all-cause mortality rates was the primary study outcome, while association with the intensive care unit (ICU) length of stay (LOS) was the secondary one. The present study demonstrated that PA was positively correlated with HS (r=0.446, p<0.005) and negatively with EuroSCORE II (r = -0.306 p <0.005). The combination of PA<5.15 and HS<25.5 was associated with higher one-year all-cause mortality (OR=9.28; 95% CI 2.50-34.45; p=0.001) compared to patients with PA>5.15 and HS>25.5, respectively. Patients with combined lower values of PA and HS (PA<5.15 and HS<30.7) were at higher risk of prolonged ICU LOS (OR=4.02; 95% CI 1.53-10.56; p=0.005) compared to those with higher PA-HS (PA>5.15-HS>30.7). The combination of PA-HS was also significantly correlated with EuroSCORE II. In overall, the results of this thesis suggest that the combination of low preoperative PA and HS values was significantly associated with higher risk for all-cause mortality at 12 months and prolonged ICU LOS; thereby, it might serve as a clinically useful prognostic biomarker after cardiac surgery procedures.

Η γωνία φάσης (PA), που εκφράζεται μέσω της βιοηλεκτρικής εμπέδησης, αποτελεί έναν δείκτη της υγείας και της ακεραιότητας της κυτταρικής μεμβράνης, της ενυδάτωσης και της κατάστασης θρέψης και μπορεί να έχει περαιτέρω εφαρμογή ως προγνωστικός δείκτης στην επιβίωση, καθώς έχει μελετηθεί ως προγνωστικός δείκτης σε διάφορες καταστάσεις υγείας. Καθώς το ζήτημα αυτό εξακολουθεί να είναι αντικρουόμενο, το ερώτημα εάν η παράμετρος αυτή συσχετίζεται με τη θνητότητα στις διαφορετικές κλινικές καταστάσεις παραμένει αδιευκρίνιστο. Η δύναμη χειρολαβής (HS) έχει αποδειχθεί ότι προβλέπει την επιβίωση και σχετίζεται με αλλαγές στη σύσταση του σώματος, τη διατροφική κατάσταση, τη φλεγμονή και τη λειτουργική ικανότητα σε αρκετές χρόνιες παθήσεις. Η μειωμένη δύναμη χειρολαβής σχετίζεται με αυξημένη αδυναμία των ασθενών καθώς και με υψηλότερη νοσηρότητα και θνητότητα. Προηγούμενη εργασία έχει διερευνήσει αν η χαμηλή τιμή γωνίας φάσης προβλέπει δυσμενείς εκβάσεις και την επιβίωση μετά από καρδιοχειρουργική επέμβαση, αλλά η επίδραση του συνδυασμού γωνίας φάσης και δύναμης χειρολαβής δεν έχει προηγουμένως αξιολογηθεί σε αυτό το πλαίσιο. Στην παρούσα μελέτη έγινε καταγραφή δημογραφικών, ανθρωπομετρικών και κλινικών δεδομένων. Οι μετρήσεις της ΗS και της ΡΑ μέσω βιοηλεκτρικής εμπέδησης, πραγματοποιήθηκαν μία ημέρα πριν από την προγραμματισμένη χειρουργική επέμβαση σε μια ομάδα 195 καρδιοχειρουργικών ασθενών. Συλλέχθηκαν τα ακόλουθα δεδομένα: χρόνος καρδιοπνευμονικής παράκαμψης, διάρκεια μηχανικού αερισμού, διάρκεια παραμονής στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), διάρκεια μετεγχειρητικής παραμονής στο νοσοκομείο και η θνητότητα από κάθε αιτία στο ένα έτος μετά την επέμβαση. Υπολογίστηκε, επίσης, το EuroSCORE II. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο ήταν η θνητότητα από κάθε αιτία στο ένα έτος μετά την επέμβαση και το δευτερεύον η παρατεταμένη παραμονή στη ΜΕΘ. Από τα δεδομένα των ασθενών που αναλύθηκαν, καταδείχθηκε ότι η γωνία φάσης συσχετίζεται θετικά με τη δύναμη χειρολαβής (r = 0,446 p <0,005) και αρνητικά με το EuroSCORE II (r = -0,306 p <0,005). Ο συνδυασμός γωνίας φάσης και δύναμης χειρολαβής ήταν προγνωστικός παράγοντας θνητότητας από κάθε αιτία στο ένα έτος (OR 0,671; 95% CI 0,56-0,78, p = 0,001) και παρατεταμένης παραμονής στη ΜΕΘ πάνω από μία ημέρα (OR 0,597; 95% CI 0,52-0,68; p = 0,019). Οι ασθενείς με το συνδυασμό PA<5,15 - HS <25,5 συσχετίστηκαν με υψηλότερη θνητότητα από κάθε αιτία στο ένα έτος (OR 9,28, 95% CI 2,50- 34,45, p= 0,001) σε σύγκριση με PA> 5,15 – HS> 25,5, ενώ, επίσης οι ασθενείς με συνδυασμό χαμηλής γωνίας φάσης και δύναμης χειρολαβής (PA <5,15 - HS <30,7) διέτρεχαν υψηλότερο κίνδυνο παρατεταμένης παραμονής στη ΜΕΘ πάνω από μία ημέρα (OR 4,02, 95% CI 1,53-10,56, p = 0,005) σε σύγκριση με εκείνους με υψηλότερη PA-HS (ΓΦ> 5,15-ΔΧ> 30,7). Επιπλέον, ο συνδυασμός PA-HS φάνηκε να συσχετίζεται με το EuroSCORE II. Οι κλινικές προεκτάσεις της διατριβής αυτής αφορούν το συνδυασμό χαμηλής PA-HS που σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο θνητότητας από κάθε αιτία στο ένα έτος και παρατεταμένης μετεγχειρητικής παραμονής στη ΜΕΘ πάνω από μία ημέρα και μπορεί να χρησιμεύσει ως κλινικός βιοδείκτης διαστρωμάτωσης κινδύνου νοσηρότητας και θνητότητας μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις.