Διερεύνηση της επίδρασης της ενδομητρίωσης στην γονιμότητα σε ζωικό πρότυπο

Abstract

Introduction: Endometriosis is a condition that occurs at the reproductive age of women, in which endometrial tissue (stroma and glands) grows outside the uterus. It is a leading cause of morbidity that largely affects the quality of life of women suffering from it. Endometriosis affects around 10-15 % of women of reproductive age. Despite the increased number of research that has been conducted to better understand endometriosis and the treatment thereof, the exact process of its development has not been clarified and there is no known treatment for effectively eradicating the disease. Materials and Methods: Twenty-four (24) Sprague-Dowley-type female rats, 2.5 months old, weighing 160-180 grams were used in the present doctoral dissertation. The living and handling conditions were in line with Presidential Decrees 160/91, 56/2013 governing the protection of animals used for research purposes. Twelve hours before the surgery all rats were subjected to fasting. On the day of the surgery, they were randomly separated into four (4) groups. Each group consisted of 6 female rats. The first group (Α) consisted of healthy female rats (control group). The second group (Β) consisted of rats with induced ovarian endometrioma. The third group (C) consisted of rats with induced intraperitoneal endometriosis and the fourth group (D) consisted of rats with induced extraperitoneal endometriosis. After 14 days, the rats were euthanized and surgically investigated for the presence of endometriotic foci, which were removed and sent for histological examination. In addition, the ovaries were sent for histological examination. Also, the weight of the rats was measured just before the start of the experiment and on the day of euthanasia. Results: No statistically significant differences (p>0.05) were observed in our experiment regarding the changes in the body weight of the rats in groups Α, Β, C, D. As far as it concerns, the number of luteinized unruptured follicles, the rats with endometriosis presented a statistically significant (p<0.05) increased number of luteinized unruptured follicles compared to the control group. A statistically significant (p<0.05) lower average number of follicles per ovary was observed in rats with endometriosis in comparison to healthy rats. Conclusions: According to our experimental model, endometriosis may affect ovarian function by increasing the number of luteinized unruptured follicles and decreasing the number of follicles per rat ovary.

Εισαγωγή: Η ενδομητρίωση είναι μία πάθηση της αναπαραγωγικής ηλικίας της γυναίκας, στην οποία αναπτύσσεται ενδομητρικός ιστός (στρώμα και αδένες) εκτός μήτρας. Πρόκειται για ένα σοβαρό αίτιο νοσηρότητας που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των γυναικών που πάσχουν από αυτήν. Η ενδομητρίωση προσβάλλει περίπου το 10-15% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας. Παρά τον μεγάλο αριθμό των ερευνών που έχουν διεξαχθεί για την καλύτερη κατανόηση της ενδομητρίωσης και τη θεραπεία της, μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστή η ακριβής διαδικασία ανάπτυξής της, ούτε έχει βρεθεί κάποια θεραπευτική μέθοδος που να μπορεί να την εξαλείψει. Υλικά και Μέθοδοι: Στην παρούσα διδακτορική διατριβή χρησιμοποιήθηκαν 24 θηλυκοί επίμυες τύπου Sprague Dawley ηλικίας 2.5 μηνών βάρους 160-180 γραμμαρίων. Οι συνθήκες διαβίωσης και χειρισμού ήταν σύμφωνες με τα προεδρικά διατάγματα 160/91, 56/2013 που διέπουν την προστασία ζώων που χρησιμοποιούνται για ερευνητικούς σκοπούς. Όλοι οι επίμυες 12 ώρες προ του χειρουργείου υποβλήθηκαν σε στέρηση τροφής. Tην ημέρα του χειρουργείου χωρίστηκαν τυχαία σε τέσσερις (4) ομάδες.H κάθε ομάδα αποτελούνταν από 6 θηλυκούς επίμυες. Η πρώτη ομάδα (Α) αποτελούνταν από υγιείς θηλυκούς επίμυες (ομάδα ελέγχου). Στην δεύτερη ομάδα (Β) είχαμε επίμυες που εισαγάγαμε ενδομητριώματα ωοθηκών. Στην Τρίτη ομάδα (Γ) είχαμε επίμυες που εισαγάγαμε ενδοπεριτοναϊκή ενδομητρίωση και στην τέταρτη ομάδα (Δ) επίμυες που εισαγάγαμε εξωπεριτοναϊκή ενδομητρίωση. Μετά από 14 ημέρες οι επίμυες υποβλήθηκαν σε ευθανασία και έγινε χειρουργική διερεύνηση της ύπαρξης ενδομητριωσικών εστιών, οι οποίες και εξαιρέθηκαν και εστάλησαν προς ιστολογική εξέταση. Επιπλέον, για ιστολογική εξέταση εστάλησαν και οι ωοθήκες. Επίσης, έγινε μέτρηση του βάρους των επίμυων ακριβώς πριν την έναρξη του πειράματος και την ημέρα της ευθανασίας. Αποτελέσματα: Στο πειραμά μας δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές(p>0.05) στην μεταβολή του βάρους των επίμυων μεταξύ των ομάδων Α,Β,Γ,Δ. Όσον αφορά των αριθμό των ωχρινοποιημένων άρρηκτων ωοθυλακίων (luteinized unruptured follicles), οι επίμυες με ενδομητρίωση παρουσίασαν στατιστικώς σημαντικά (p<0.05) μεγαλύτερο αριθμό ωχρινoποιημένων άρρηκτων ωοθυλακίων (luteinized unruptured follicles) σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Επίσης οι επίμυες με ενδομητρίωση είχαν στατιστικώς σημαντικά(p<0.05) μικρότερο αριθμό ωοθυλακίων κατά μέσο όρο ανά ωοθήκη σε σχέση με τους υγιείς επίμυες. Συμπεράσματα: Σύμφωνα με το πειραματικό μας μοντέλο η ενδομητρίωση μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία των ωοθηκών αυξάνοντας τον αριθμό των ωχρινοποιημένων άρρηκτων ωoθυλακίων και μειώνοντας τον αριθμό των ωοθυλακίων ανά ωοθήκη επίμυος.