Η επίδραση της άσκησης στο οξειδωτικό στρες σε γυναίκες με διαβήτη κύησης

Abstract

Gestational diabetes mellitus (GDM) is associated with aggravated oxidation capacity and utero-placental circulation, while aerobic exercise could improve both. The study aims to assess oxidation capacity and utero-placental circulation before and after a bout of aerobic exercise in GDM and uncomplicated pregnancies. In this cross-sectional study, women with GDM (GDMs) and women with uncomplicated pregnancies(controls), underwent 30 min of moderate intensity cycling. Total antioxidant capacity (TAC), catalase activity (CAT), reduced glutathione (GSH), Uterine Arteries (UtA PI) and Umbilical Artery (UmA PI) pulsatility indexes were estimated prior-to, immediately after and one hour after exercise. In each group, 30 pregnant women were included. In both groups, between prior-to and immediately after exercise, TAC and CAT increased, while GSH decreased, (p < 0.001). In GDMs, CAT was lower than controls at any time point (p < 0.05), while in GDMs delta(Δ) CAT (prior-to and immediately after exercise) was lower than controls (p = 0.003). In GDMs, UtA PI centiles decreased between prior-to and either immediately or one hour after exercise, while they did not change in controls. In GDMs, pre-conceptional BMI and weight gain predicted negatively ΔTAC (prior-to to one hour after exercise); Conclusions: Moderate intensity exercise bout improves oxidation capacity in GDM and uncomplicated pregnancies, although at a lesser extent in the former. Exercise leads to decreased UtA arteries resistance in women with GDM.

Ο σακχαρώδης διαβήτης κύησης (ΣΔΚ) σχετίζεται με βεβαρημένo οξειδωτικό στρες και μητροπλακουντιακή κυκλοφορία, ενώ η αερόβια άσκηση θα μπορούσε να βελτιώσει και τα δύο. Η μελέτη στοχεύει στην αξιολόγηση του οξειδωτικού στρες και της μητροπλακουντιακής κυκλοφορίας πριν και μετά από ένα επεισόδιο μέτριας έντασης αερόβιας άσκησης σε γυναίκες με ΣΔΚ και σε ανεπίπλεκτες κυήσεις. Σε αυτή τη συγχρονική μελέτη, οι γυναίκες με ΣΔΚ και οι γυναίκες με ανεπίπλεκτες κυήσεις, υποβλήθηκαν σε αερόβια άσκηση σε στατικό ποδήλατο, μέτριας έντασης για 30 λεπτά. Οι δείκτες του οξειδωτικού στρες (ολική αντιοξειδωτική ικανότητα, ενεργότητα της καταλάσης και ανηγμένη γλουταθιόνη) και η εκατοστιαία θέση του pulsatility index των μητριαίων αρτηριών και της ομφαλικής αρτηρίας, προσδιορίστηκαν πριν από την άσκηση, αμέσως μετά την άσκηση και μία ώρα μετά την άσκηση. Σε κάθε ομάδα συμπεριλήφθηκαν 30 γυναίκες. Τόσο στις γυναίκες με σακχαρώδη διαβήτη της κύησης, όσο και στις γυναίκες με ανεπίπλεκτες κυήσεις, η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα και η ενεργότητα της καταλάσης αυξήθηκαν μετά την άσκηση, ενώ η συγκέντρωση της ανηγμένης γλουταθιόνης μειώθηκε. Ωστόσο η αύξηση στην ενεργότητα της καταλάσης ήταν πιο περιορισμένη στις γυναίκες με ΣΔΚ έναντι των γυναικών με ανεπίπλεκτες κυήσεις και σε όλες τις χρονικές στιγμές η ενεργότητα της καταλάσης ήταν μειωμένη στις γυναίκες με ΣΔΚ έναντι των γυναικών με ανεπίπλεκτες κυήσεις. Μετά την άσκηση, σημειώθηκε μείωση της εκατοστιαίας θέσης του pulsatility index των μητριαίων αρτηριών στις γυναίκες με ΣΔΚ αλλά όχι στις γυναίκες με ανεπίπλεκτες κυήσεις. Επιπρόσθετα, ο δείκτης μάζας σώματος των γυναικών πριν την κύηση καθώς και το προσλαμβανόμενο βάρος κατά την κύηση βρέθηκαν αρνητικοί προγνωστικοί παράγοντες της διαφοράς της ολικής αντιοξειδωτικής ικανότητας πριν και μετά την άσκηση ΔTAC στις γυναίκες με ΣΔΚ.