Αγαπίου Λάνδου, "Νέος Παράδεισος": το κείμενο και η ποιητική του

Abstract

The purpose of this oeuvre is to achieve a critical edition of the Agapios Landos’ s work “Neos Paradeisos”. Αt the same time the subject of this present thesis goes further since a research takes place not only for the mentioned model of the book but its model as well. This thesis is divided into two sections, the first one includes the introduction, the structural of hagiology and the chapter of the comparison between the text and its models. The second section encompasses the critical restoration of the life of the selected saints (saint Longinus the centurion, saint Theoctisti the Lesbian, Apostle Filip, saint Marcian). At first, the introduction presents the life and the works of Agapios Landos, after that, it focuses on the book "Neos Paradeisos”, cites more details about the structure of this oeuvre, the genre in which it is placed, the language which is used and finally its style. After that, the first chapter, whose purpose is to detect the patterns of tools and motives which the life of saints consists of, is followed. Firstly, the thesis is referred to the narrative theory of G. Genette and the narrative techniques which he proposes. Then, the oeuvre is referred to the Theory of A. J. Greimas "Sémantique Structular" presenting the structure of the plot in the literature in detail. Afterwards, the thesis continues with the implementation of the previous theory into the life of saints Apostle Filip, Marcian and Theoktisti the Lesbian. The second chapter performs a comparison between certain lives of saints and their presentation into their model, the Migne of Symeon Metaphrastes. However, the comparison makes a step further and searches for possible prototype for the Migne. Afterwards, it turns out that our writer has access to much more models than only Symeon Metaphrastes. In the second part of this oeuvre is presented the critical restoration that refers to the life of the selected saints of text of the edition 1664.

Η παρούσα μελέτη ασχολείται με το έργο Νέος Παράδεισος του Αγαπίου Λάνδου. Σκοπός της είναι η αναζήτηση του προτύπου εκτός του αναφερομένου στον τίτλο Μηνολογίου του Συμεών του Μεταφραστή και η διερεύνηση της ποιητικής της αγιολογίας. Η εργασία χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει την εισαγωγή, το κεφάλαιο της ποιητικής των βίων αγίων και το κεφάλαιο της σύγκρισης, ενώ το δεύτερο μέρος περιέχει την κριτική αποκατάσταση των επιλεγμένων βίων του Νέου Παραδείσου της έκδοσης του 1664. Η εισαγωγή πραγματεύεται τη ζωή και το έργο του συγγραφέα, ενώ στη συνέχεια επικεντρώνεται στον Νέο Παράδεισο, αναλύοντας τη διάρθρωση του έργου, το είδος στο οποίο εντάσσεται και τέλος τη γλώσσα και το ύφος που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας. Ακολουθεί το πρώτο κεφάλαιο το οποίο στοχεύει στην ανίχνευση των εργαλείων και των μοτίβων που συνθέτουν τους βίους των αγίων. Αρχικά γίνεται αναφορά στη θεωρία της αφήγησης κατά τον G. Genette και τις αφηγηματικές τεχνικές που αναφέρει ο ίδιος, ακολουθεί η αναφορά στη «Δομική Σημαντική» του A. J. Greimas η οποία παρουσιάζει αναλυτικά τη δομή της πλοκής και έπεται η εφαρμογή των παραπάνω θεωριών στους βίους των αποστόλου Φιλίππου, του οσίου Μαρκιανού και της οσίας Θεοκτίστης της Λεσβίας. Το τρίτο κεφάλαιο πραγματεύεται τη σύγκριση επιλεγμένων βίων του Νέου Παραδείσου με τους αντίστοιχους του πρότυπό του, του Μηνολογίου του Συμεών του Μεταφραστή αλλά και άλλων πιθανών προτύπων του Μηνολογίου. Μετά τη σύγκριση αποδεικνύεται ότι ο Αγάπιος Λάνδος είχε στη διάθεσή του κι άλλα πρότυπα εκτός από το Μηνολόγιο. Στο δεύτερο μέρος της εργασίας ακολουθεί η κριτική αποκατάσταση επιλεγμένων βίων του Νέου Παραδείσου επί τη βάσει της έκδοσης του 1664.