Essays in financial accounting and corporate finance

Abstract

The present thesis discusses three contemporary research topics in financial accounting and corporate finance. The first part of this doctoral thesis investigates the association between cash holdings and business strategy for non-financial and non-utility U.S. firms. The motivation for this research work stems from the critical implications for financial management, given the strategic effects of cash holdings. The study operationalizes Miles and Snow’s (1978, 2003) theoretical background and follows Bentley et al. (2013) to construct the relevant business strategy index. Through this process, two extreme business strategies are distinguished based on a firm’s resource allocation and investment behavior patterns, namely “Prospectors” and “Defenders”. The panel consists of 108,956 firm-year observations from 1974 to 2016. Following the model of Bates et al. (2009), this work employs multiple regression analysis to explore the relationship between business strategy and corporate cash holdings. The empirical results suggest that firm-level business strategy is positively related to cash holdings; thus, Prospectors are more likely to hold higher cash reserves than Defenders. Further, findings suggest that cash holding’s adjustment speed (SOA) is slower for Prospectors than for Defenders, implying that business strategy considerably influences the cash holding trend. Notably, the empirical results demonstrate that the market value of cash increases significantly only for the firms that pursue a defender strategy. The findings of this work have valuable implications for researchers by unveiling the relationship between corporate strategy and firms’ cash holdings. Specifically, the findings could be useful to financial managers and investment strategists who seek to maximize firm value through the adoption of an effective liquidity policy. What is more, the study provides support for the view that strategic choice and optimal cash management are of great importance for firms’ market value. Also, this study enriches the knowledge of business strategy’s impact on the financing policy of firms and contributes to the empirical literature on cash holdings’ determinants. In addition, it complements previous studies on U.S. firms by documenting the effect of business strategy on the speed of adjustment (SOA) in cash holdings and firm value. The second part of this doctoral thesis considers the relationship between the chief executive officer's ability and liquidity policy. Motivated by the ongoing debate concerning cash holding costs and benefits, this study attempts to evaluate management's influence on related corporate decisions. The final panel consists of 124,550 firm-year observations from U.S. incorporated firms between 1980 and 2016. The main research question is examined via fixed-effects ordinary least squares (OLS) regression analysis. Consistent with the upper echelon theory and cash holding motives, the results reveal that talented chief executive officers (CEOs) are associated with increased cash stockpiling, ceteris paribus. Further analysis shows that the relationship between CEO ability and firm cash holding is more profound for financially sound rms. In addition, firm size is likely to affect significantly the association between CEO ability and cash management. The results are robust to various sensitivity analyses and additional tests, such as GMM estimator, Granger causality test, and alternative proxies of CEO ability and cash holdings. After a thorough study of the relevant literature in the field, it emerged that, to date, there is no clear consensus about the extent to which managerial ability explains the level of corporate cash. Hence, the study provides new evidence that CEO ability is a contingent factor of corporate cash stock by empirically showing that skillful CEOs are perceived to increase corporate cash levels. The insights derived from the study are expected to advance the decision-making process of cash policies or CEO selection for business executives, investment strategists, and shareholders. Although this work is subject to limitations inherent in the use of relevant proxies, the study implements several model specifications to ensure the validity of findings in a more generic context. The third part of this doctoral thesis examines the impact of corruption on firm performance, considering the interventional role of cash holdings in the emerging market of Greece. The study is mainly motivated by the high rate of corruption in Greece, traditionally ranked as one of the most corrupt nations in the EU and Western Europe. The study utilizes a sample of 142,079 firm-year observations between 2006 and 2014. Descriptive statistics, multiple regression analyses, and various robustness checks are employed to test the empirical hypotheses. The results show that firm performance is positively related to the control of institutional corruption, implying that firms perform better when operating in a low-corruption environment. Moreover, all other things being equal, findings reveal that a firm’s cash holding strengthens the positive association between control of corruption and corporate financial performance. This research study takes a more holistic approach by considering institutional factors in conjunction with corporate financial policies and outcomes. The article illustrates how firm-level mechanisms can preclude political rent-seeking to improve corporate performance in a pervasive corrupt environment. The study's main limitation is that it focuses exclusively on a single country setting, based on the extreme-critical case's logic. Nevertheless, the findings might be helpful for business executives and regulators when implementing firms’ asset allocation strategies and anti-corruption policies. Last but not least, the study augments the relevant literature on the firm-level implications of corruption by providing new evidence for the interventional role of cash management in the context of an emerging economy.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή πραγματεύεται τρία σημαντικά και επίκαιρα θέματα στα πεδία της λογιστικής και της χρηματοοικονομικής των επιχειρήσεων. Το πρώτο μέρος της διδακτορικής διατριβής εξετάζει τη σχέση των πολιτικών ρευστότητας των επιχειρήσεων (cash policy) με την επιχειρησιακή στρατηγική (firm-level business strategy) χρησιμοποιώντας ένα δείγμα επιχειρήσεων των ΗΠΑ. Το κίνητρο για αυτήν την ερευνητική εργασία πηγάζει από τις κρίσιμες επιπτώσεις για τη χρηματοοικονομική διαχείριση, δεδομένων των στρατηγικών επιπτώσεων της διακράτησης μετρητών. Χρησιμοποιώντας ως βάση το θεωρητικό υπόβαθρο των Miles and Snow (1978, 2003) και την εμπειρική μελέτη των Bentley et al. (2013), κατασκευάζεται αρχικά ένα διακριτό μέτρο εταιρικής στρατηγικής. Έτσι, γίνεται η διάκριση των επιχειρήσεων σε δύο ακραίες επιλογές στρατηγικής τοποθέτησης, την στρατηγική έρευνας ευκαιριών (prospector-type strategy) και την στρατηγική άμυνας (defender-type strategy), σύμφωνα με την κατανομή των πόρων και την επενδυτική συμπεριφορά τους. Το δείγμα αποτελείται από 108.956 παρατηρήσεις για τα έτη από το 1974 έως το 2016. Ακολουθώντας το εμπειρικό μοντέλο των Bates et al. (2009), χρησιμοποιείται ανάλυση πολλαπλής παλινδρόμησης ώστε να διερευνηθεί πρώτα η σχέση μεταξύ της στρατηγικής και των διαθέσιμων εταιρικών μετρητών. Τα εμπειρικά αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η επιχειρηματική στρατηγική σχετίζεται θετικά με τις διακρατήσεις μετρητών. Με άλλα λόγια, οι prospectors είναι πιο πιθανό να έχουν υψηλότερα επίπεδα μετρητών από τους defenders. Επιπλέον, διαπιστώνεται ότι η προσαρμογή διακράτησης μετρητών προς το άριστο επίπεδο (Speed of Adjustment: SOA) γίνεται με πιο αργό ρυθμό για τους prospectors σε σχέση με τους defenders, υποδηλώνοντας ότι η επιχειρηματική στρατηγική επηρεάζει και την τάση της διακράτησης μετρητών διαχρονικά. Τέλος, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η αγοραία αξία των μετρητών αυξάνεται σημαντικά μόνο για τις εταιρείες του δείγματος που ακολουθούν συντηρητική στρατηγική. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης μπορούν να αξιοποιηθούν από τους ερευνητές, αποκαλύπτοντας την σημαντική σχέση μεταξύ της εταιρικής στρατηγικής και των διαθέσιμων μετρητών της εταιρείας. Αυτή η εργασία, ωστόσο, περιορίζεται σε ένα δείγμα εταιρειών των Η.Π.Α., και επομένως εμπειρικά αποτελέσματα από διεθνή δείγματα εταιρειών θα πρόσθεταν επιπλέον αξία στην τρέχουσα βιβλιογραφία. Τα ευρήματα αυτής της έρευνας θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για τους χρηματοοικονομικούς διευθυντές και τους επενδυτικούς στρατηγικούς που επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν την αξία της εταιρείας μέσω της υιοθέτησης μιας αποτελεσματικής πολιτικής ρευστότητας. Η μελέτη επιβεβαιώνει ότι η στρατηγική επιλογή και η βέλτιστη διαχείριση μετρητών έχουν μεγάλη σημασία για την αγοραία αξία των επιχειρήσεων. Συνολικά, τα ευρήματα της μελέτης εμπλουτίζουν σε καίρια σημεία τη γνώση που σχετίζεται με τον ρόλο και την σημασία της επιχειρηματικής στρατηγικής στη χρηματοοικονομική πολιτική των επιχειρήσεων και συμβάλλει στην υπάρχουσα βιβλιογραφία που εξετάζει τους καθοριστικούς παράγοντες διακράτησης μετρητών. Τέλος, προσθέτει μία νέα οπτική στην συζήτηση του πεδίου μέσα από την τεκμηρίωση της σημαντικής επίδρασης της επιχειρηματικής στρατηγικής στην ταχύτητα προσαρμογής (SOA) στο άριστο επίπεδο μετρητών και στην αξία των μετρητών που κατέχει η εταιρεία. Το δεύτερο μέρος της διατριβής αναλύει την σχέση της πολιτικής ρευστότητας των επιχειρήσεων (cash policy) με την διαχειριστική ικανότητα των διευθυνόντων συμβούλων (CEO managerial ability). Με κίνητρο την αυξανόμενη ακαδημαϊκή συζήτηση σχετικά με το κόστος και τα οφέλη διακράτησης μετρητών, αυτή η μελέτη επιχειρεί να αξιολογήσει την επιρροή της διοίκησης στις σχετικές εταιρικές αποφάσεις. Σε αυτή τη βάση, επιχειρείται μία θεωρητική προσέγγιση συνδυάζοντας τις παραδοχές της θεωρίας των «Ανώτερων Κλιμακίων» (UET: Upper Echelons Theory) με τις παραδοσιακές θεωρίες και τα αναγνωρισμένα κίνητρα διακράτησης μετρητών ώστε να διαμορφωθεί το πλαίσιο της εμπειρικής ανάλυσης της μελέτης. Με τη χρήση τoυ διακριτού μέτρου (σκορ) της ικανότητας ενός μάνατζερ των Demerjian et al. (2012), ελέγχεται αν ισχύει η υπόθεση ότι η διαχειριστική αποτελεσματικότητα μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη χρηματοδοτική πολιτική μιας επιχείρησης. Το δοκίμιο χρησιμοποιεί ένα εκτεταμένο δείγμα αμερικανικών επιχειρήσεων το οποίο περιλαμβάνει 124.550 παρατηρήσεις από το 1980 έως το 2016. Τα αποτελέσματα προσφέρουν εμπειρική απόδειξη μιας στατιστικά και οικονομικά σημαντικής θετικής σχέσης μεταξύ της διαχειριστικής ικανότητας και του δείκτη διακράτησης ταμειακών αποθεμάτων. Επομένως, οι διευθύνοντες σύμβουλοι (CEOs) με υψηλές δεξιότητες είναι πιο πιθανό να διατηρούν περισσότερα μετρητά στις επιχειρήσεις που διευθύνουν από τους CEOs με χαμηλές δεξιότητες. Μάλιστα, επιπρόσθετη ανάλυση αποκαλύπτει ότι η θετική επίδραση της ικανότητας του διευθύνοντος συμβούλου στη διαχείριση μετρητών αυξάνεται για τις υγιείς επιχειρήσεις του δείγματος. Ακόμη, συμπληρωματική ανάλυση επιβεβαιώνει στην σημασία της ικανότητας του διευθύνοντος συμβούλου στην διαχείριση των διαθέσιμων πόρων της επιχείρησης, ιδιαίτερα σε συνθήκες έντονου ανταγωνισμού ή παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης. Τα βασικά αποτελέσματα συνεχίζουν να είναι στατιστικά σημαντικά μετά από τη διενέργεια διαφόρων ελέγχων, όπως για παράδειγμα την ανάλυση υπό-περιόδων ή τη χρήση εναλλακτικών μέτρων της ικανότητας του CEO και της διακράτησης μετρητών. Η μελέτη φιλοδοξεί να συμβάλει στην καθιερωμένη διεθνή βιβλιογραφία με διάφορους τρόπους. Πρώτον, η έρευνα εμπλουτίζει σημαντικά την συζήτηση που εστιάζει στις οικονομικές επιπτώσεις της ικανότητας του CEO σε εταιρικές αποφάσεις επί χρηματοδοτικών πολιτικών. Συγκεκριμένα, η μελέτη επιβεβαιώνει την ύπαρξη αιτιώδους σχέσης μεταξύ διαχειριστικής ικανότητας και της εταιρικής πολιτικής ρευστότητας. Δεύτερον, τα ευρήματα της μελέτης συμπληρώνουν το ευρύ φάσμα της βιβλιογραφίας που μελετά τις επιπτώσεις της απόφασης διακράτησης μετρητών σε εταιρικό επίπεδο. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με τον βαθμό στον οποίο το επίπεδο των εταιρικών χρηματικών διαθεσίμων εξηγείται από την ικανότητα των ανώτερων διευθυντικών στελεχών. Τα ευρήματα της μελέτης στοχεύουν στην ενημέρωση των ενδιαφερόμενων μερών, όπως επενδυτές, στελέχη επιχειρήσεων, ακαδημαϊκούς και χρηματοοικονομικούς αναλυτές για την σημασία της λήψης ορθολογικών αποφάσεων που σχετίζονται με την διαμόρφωση της εταιρικής ταμειακής πολιτικής και επιλογής ανώτερων διευθυντικών στελεχών.Το τρίτο μέρος της διδακτορικής διατριβής διερευνά τον αντίκτυπο της θεσμικής διαφθοράς (institutional corruption) στην χρηματοοικονομική επίδοση (firm-level financial performance) ελληνικών επιχειρήσεων. Επιπλέον, η μελέτη λαμβάνει υπόψη την ταυτόχρονη επίδραση της διακράτησης ρευστότητας και της θεσμικής διαφθοράς στη διαμόρφωση της χρηματοοικονομικής επίδοσης των επιχειρήσεων. Το κίνητρο της μελέτης πηγάζει κυρίως από το διαχρονικά υψηλό ποσοστό διαφθοράς στην Ελλάδα, η οποία κατατάσσεται ως μία από τις πιο διεφθαρμένες χώρες στην ΕΕ και τη Δυτική Ευρώπη. Για τον έλεγχο των υποθέσεων χρησιμοποιείται ένα δείγμα 142.079 παρατηρήσεων που καλύπτει την περίοδο μεταξύ 2006 έως και 2014. Σύμφωνα με τα εμπειρικά αποτελέσματα, αποκαλύπτεται ότι ένα χαμηλότερο επίπεδο θεσμικής διαφθοράς (ή εναλλακτικά υψηλότερος έλεγχος της θεσμικής διαφθοράς) έχει ισχυρή θετική επίδραση στην χρηματοοικονομική επίδοση (και αντίστροφα, ένα υψηλότερο επίπεδο διαφθοράς συνδέεται με αδύναμη χρηματοοικονομική επίδοση των επιχειρήσεων). Επιπλέον, επιβεβαιώνεται η θετική σχέση μεταξύ της ρευστότητας των επιχειρήσεων και της χρηματοοικονομικής τους επίδοσης. Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, η εργασία τεκμηριώνει ότι η θετική επίδραση της διακράτησης μετρητών στην εταιρική χρηματοοικονομική επίδοση είναι πιο ισχυρή στην περίπτωση όπου οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε συνθήκες χαμηλής διαφθοράς. Διαβάζοντας εναλλακτικά τα αποτελέσματα, οι εταιρείες που ανταγωνίζονται σε ένα περιβάλλον υψηλής διαφθοράς φαίνεται να μετριάζουν την επιζήμια επίδρασή της στη χρηματοοικονομική τους επίδοση επιλέγοντας την μείωση των ταμειακών τους αποθεμάτων, θωρακίζοντας έτσι τα περιουσιακά τους στοιχεία από διεφθαρμένες συμπεριφορές εκ μέρους των κυβερνητικών αξιωματούχων. Η συμβολή της ερευνητικής εργασίας στην ακαδημαϊκή βιβλιογραφία είναι διττή. Πρώτον, η μελέτη συμπληρώνει τη σχετική βιβλιογραφία στο πεδίο παρέχοντας νέα στοιχεία από μία αναδυόμενη αγορά (σ.σ., Ελλάδα) σχετικά με τον αντίκτυπο της θεσμικής διαφθοράς στην χρηματοοικονομική επίδοση των επιχειρήσεων. Δεύτερον, η εργασία επικεντρώνεται στον ιδιαίτερο ρόλο της διακράτησης μετρητών στη σχέση θεσμικής διαφθοράς και χρηματοοικονομικής επίδοσης, όπου η υπάρχουσα εμπειρική γνώση κρίνεται ελλιπής. Τα ευρήματα της μελέτης θα μπορούσαν να αποδειχθούν ιδιαίτερα χρήσιμα στους ακαδημαϊκούς ερευνητές, τα στελέχη επιχειρήσεων, τους επαγγελματίες αναλυτές και τους φορείς χάραξης δημόσιας οικονομικής πολιτικής. Για παράδειγμα, λαμβάνοντας υπόψη τη σημαντική απειλή που συνιστά η θεσμική διαφθορά για την οικονομική επίδοση των επιχειρήσεων, προτείνεται τα ανώτερα διευθυντικά στελέχη να αναπτύξουν στρατηγικές προστασίας των εταιρικών περιουσιακών στοιχείων ώστε να αποθαρρύνουν παράνομες ή ανήθικες πρακτικές από τους κυβερνητικούς αξιωματούχους.