Διερεύνηση προδιαγραφών μελετών γεωλογικής καταλληλότητας σε προς πολεοδόμηση περιοχές

Abstract

The suitability of an area to be selected for urban development, e.g. development of a new settlement area or the expansion of an existing one, depends on several factors. The lack of a systematic categorization of such factors, as well as the absence of any kind of quantified data that expresses the degree to which those factors affect construction activities, hinder well-structured and well-grounded decision making. Although appropriate legislation is in place, the specification and assumptions that are adopted in geological studies in practice often do not suffice, thus creating problems. The relevant national legislation has proved to be ineffective and obsolete since decisions and choices that were made 20 years ago have adopted a narrow view of critical urban development issues. The variety of the geographical relief in Greece, the widespread existence of archaeological sites, forested areas, and seismic activity (existence of rifts) combined with water resources on the surface, underground, and by the sea provides the ideal environment for developing and applying a holistic methodological approach to tackling the urban development problem. This thesis focuses on the development of a multi-criteria model by utilizing the Analytic Hierarchy Process (AHP) Method. The application of the AHP method allows for the evaluation and ranking of alternative areas considered for development, based on the relative importance of the factors incorporated in the model. The validity of the model is examined by calculating the consistency ratio as well as by applying the model in the evaluation process of three alternative areas in the city of Loutraki, Greece. Furthermore, the model is tested for its applicability to investigating the techno-economic aspects in urban development studies in a manner that ensures transparency of procedures and results.

Η καταλληλόλητα μιας περιοχής που προτείνεται προς πολεοδόμηση - δημιουργία ενός νέου οικισμού ή επέκταση ενός υπάρχοντος καθώς και ανάπτυξη μεμονωμένων τοπικών ρυμοτομικών σχεδίων - καθορίζεται από μια σειρά παραγόντων. Η έλλειψη συστημικής κατηγοριοποίησης αυτών καθώς και η πλήρης ανυπαρξία ποσοτικοποίησης του βαθμού, με τον οποίο κάθε μια εξ αυτών επηρεάζει την οικιστική/οικοδομική δραστηριότητα μιας περιοχής, δημιουργούν δυσκολίες στη συστηματική και τεκμηριωμένη λήψη αποφάσεων. Παρόλο που θεσμοθετημένα έχουν τεθεί οι βασικές τεχνικές προδιαγραφές και παραδοχές, που διέπουν τις μελέτες γεωλογικής καταλληλόλητας, παρατηρούνται στην εφαρμογή αυτών αρκετά προβλήματα και αδυναμίες. Η εθνική νομοθεσία αποδεικνύεται αποσπασματική και παρωχημένη, καθώς αποφάσεις 20 ετίας αντιμετωπίζουν μονομερώς κρίσιμα θέματα πολεοδόμησης. Το πολυσχιδές ανάγλυφο του Ελλαδικού χώρου, η έντονη παρουσία αρχαιολογικών χώρων, η ύπαρξη δασικών περιοχών και η σεισμικότητα (παρουσία ρηγμάτων) σε συνδυασμό με την παρουσία επιφανειακών, επιδερμικών, υπόγειων και παράκτιων υδάτων συνθέτουν το ιδανικό πεδίο για την εφαρμογή μιας ολιστικής μεθοδολογικής προσέγγισης του προβλήματος. Πλεονεκτήματα της προτεινόμενης επιστημονικής διερεύνησης είναι η δυνατότητα ανάπτυξης διαφορετικών σεναρίων - ανά περίπτωση - ώστε να λαμβάνονται υπόψη παράγοντες που εκφράζουν τις εκάστοτε επιχειρησιακές και επιχειρηματικές κατευθύνσεις. Η παρούσα μελέτη εστιάζει στην ανάπτυξη ενός μοντέλου πολυκριτηριακής ανάλυσης βασισμένο στη μέθοδο της Αναλυτικής Ιεραρχικής Διαδικασίας (Analytic Hierarchy Process - AHP). Η εφαρμογή της AHP, επιτρέπει την αξιολόγηση και την ιεράρχηση των υπό εξέταση εναλλακτικών για πολεοδόμηση περιοχών με βάση τη σχετική σημαντικότητα των παραγόντων του μοντέλου. Η εγκυρότητά του προτεινόμενου μοντέλου ελέγχεται, υπολογίζοντας το βαθμό συνέπειας (Consistency Ratio-CR) του και παράλληλα, μέσω της αξιολόγησης τριών ενδεχόμενων σεναρίων πολεοδομικής επέκτασης της περιοχής του Λουτρακίου. Η τεχνοοικονομική διάσταση του μοντέλου επιτρέπει τη χάραξη πολιτικής με διαφανή και αξιόπιστο τρόπο.