Συσχέτιση πολυμορφισμών του γονιδίου NOS2A με την εκδήλωση οστεοαρθρίτιδας του γόνατος στον ελληνικό πληθυσμό

Abstract

Introduction. ​Osteoarthritis (OA) is one of the most common types of arthritis. Its pathogenesis is complicated, while heredity, environment and genetic factors seem to play a significant role. Recently, a new emerging role of nitric oxide (NO) in the aetiology of OA has been reported, without complete clarification of the underlying mechanism. Inducible NO synthase (iNOS), produced by chondrocytes, is the major source of NO in the osteoarthritic cartilage. The aim of this study is to evaluate the potential association between the -1173C/T (rs9282799), -1026 C/A (rs 2779249) and -954G/C (rs1800482) SNPs in the promoter of the iNOS gene (NOS2) and the incidence of knee OA in Greek population. Methods. ​Ninety-six patients with primary knee OA were included in the study along with 44 controls. Genotypes were identified using PCR and DNA Sanger sequencing of the promoter region containing the above polymorphisms. Allelic and genotypic frequencies were compared between patients and controls. Results. ​No difference was detected between the major and minor allele for each of the -1173C/T, -1026 C/A and -954G/C SNPs in the population studied, either in patients or controls, raising the possibility that the minor allele of these SNPs is completely absent in the Greek population. However, another SNP was identified at the site -1056 in the promoter region, where the initial G allele was substituted by the T allele. Interestingly, the TT genotype (homozygosity for the minor allele), was completely absent in controls, but was detected in 6 patients with a 6.2% observed frequency. The difference between patients and controls was not statistically significant (p-value = 0.18). In male OA patients, the observed frequency of the TT genotype was higher (28.6%) in comparison to the 0% of the male controls (p-value = 0.1). The frequency of the G allele was 0.82 in controls and 0.78 in OA patients (p-value = 0.53). Conclusions. ​The present study shows that the 954G/C, -1026C/A, -1056G/T and -1173C/T of the NOS2 gene do not constitute a risk factor for primary knee OA in the Greek population. Additional research is mandatory in order to investigate the association of these SNPs with OA in larger and different populations. in order to provide a global view of these SNPs in the pathophysiology of OA.

Εισαγωγή. ​Η οστεοαρθρίτιδα είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους αρθρίτιδας. Η παθογένεση της είναι περίπλοκη, ενώ η κληρονομικότητα και οι γενετικοί παράγοντες φαίνεται να κατέχουν σημαντικό ρόλο. Πρόσφατα, αναφέρθηκε ένας νέος αναδυόμενος ρόλος του μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ) στην αιτιολογία της οστεοαρθρίτιδασ, χωρίς πλήρη διευκρίνιση του υποκείμενου μηχανισμού. Η επαγώγιμη συνθετάση του ΝΟ (iNOS), που παράγεται από τα χονδροκύτταρα, είναι η κύρια πηγή ΝΟ στον οστεοαρθριτικό χόνδρο. Ο στόχος αυτής της μελέτης είναι να αξιολογήσει την πιθανή συσχέτιση μεταξύ των γονιδιακών πολυμορφισμών -1173C/T (rs9282799), -1026 C/A (rs 2779249) και -954G/C (rs1800482) στον υποκινητή του γονιδίου της iNOS (NOS2) και τη συχνότητα εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας γόνατος στον ελληνικό πληθυσμό. Μέθοδοι​. 96 ασθενείς με πρωτοπαθή οστεοαρθρίτιδα γόνατος συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη μαζί με 44 μάρτυρες. Οι γονότυποι ταυτοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας αντιδράσεις PCR και τεχνικές προσδιορισμού αλληλουχίας DNA. Οι συχνότητες των γονοτύπων και των αλληλόμορφων συγκρίθηκαν μεταξύ ασθενών και μαρτύρων. Αποτελέσματα​. Κανένας από τους πολυμορφισμούς -1173C/T, -1026 C/A και -954G/C δεν ανιχνεύθηκε στον πληθυσμό που μελετήθηκε, είτε σε ασθενείς είτε σε μάρτυρες, αυξάνοντας την πιθανότητα αυτά οι πολυμορφισμοί απουσιάζουν εντελώς από τον ελληνικό πληθυσμό. Ωστόσο, ένας άλλος πολυμορφισμός ταυτοποιήθηκε στην θέση -1056 στην περιοχή του υποκινητή, όπου το συχνό αλληλόμορφο G αντικαταστάθηκε από το αλληλόμορφο Τ. Είναι ενδιαφέρον ότι ο γονότυπος ΤΤ απουσίαζε εντελώς στους μάρτυρες, αλλά ανιχνεύθηκε σε 6 ασθενείς με συχνότητα 6,2%. Η διαφορά μεταξύ ασθενών και μαρτύρων δεν ήταν στατιστικά σημαντική (τιμή p=0,18). Σε άνδρες ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα, η παρατηρούμενη συχνότητα του γονότυπου ΤΤ ήταν υψηλότερη (28,6%) σε σύγκριση με το 0% των αρσενικών μαρτύρων (τιμή p = 0,1). Η συχνότητα του αλληλόμορφου G ήταν 0,82 σε μάρτυρες και 0,78 σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα γόνατος (τιμή p = 0,53). Συμπεράσματα. Η παρούσα μελέτη έδειξε ότι οι πολυμορφισμοί 954G/C, -1026C/A, -1056G/T και -1173C/T του γονιδίου NOS2 δεν αποτελούν παράγοντα κινδύνου για το πρωτογενές γονίδιο ΟΑ στον ελληνικό πληθυσμό. Επιπλέον, οι πολυμορφισμοί 954G/C, -1026C/A και -1173C/T είναι σπάνιοι, αν όχι εντελώς απόντες, στον ελληνικό πληθυσμό. Είναι απαραίτητη περαιτέρω έρευνα για να διερευνηθεί η συσχέτιση αυτών των πολυμορφισμών με την οστεοαρθρίτιδα σε μεγαλύτερους και διαφορετικούς πληθυσμούς. προκειμένου να παρέχει μια συνολική εικόνα αυτών των πολυμορφισμών στην παθοφυσιολογία της οστεοαρθρίτιδας.