Οι αμερικανό-ισραηλινές σχέσεις από το 1948 μέχρι σήμερα

Abstract

Israel is a state that was formally established on May 14, 1948 in the Palestinian Territory, which has not only been the object of Jewish and Palestinian contention from the beginning, but has also been the subject of controversy between the major powers. Since then, there has been a plethora of conflicts between Arabs and Jews, highlighting on one hand the hidden aspirations of Arab leaders and the inability of Arab nationalism to defend the rightful Arab acquis and on the other the power of Jewish nationalism to oppose Jewish nationalism. of Israel. Throughout the Cold War, Israel partnered with the US, exploited its geostrategic position and emerged as a major player in the region, especially in matters of defense and energy since 2011 after the discovery of natural gas fields.Washington has chosen Israel as an important "strategic partner" by providing it with extensive support at economic, military, political and diplomatic levels. Thus, the Palestinian issue continues to exist to this day, being the longest-running issue in the Middle East, which is of particular interest because of the strategic importance and energy wealth of the region and because of the long-standing and conflicting situation it is subjected to. and which affects the entire subsystem. Within this context, the purpose of the present study is twofold. The first objective is to investigate Washington-Tel Aviv relations and to prove them to be mutually beneficial and interest-based, and for this reason they remain so stable, although they have been tested at times by the Arab-Israeli wars and subsequently by the Israeli-Palestinian conflict. It is precisely this finding that leads to the second objective of this study, namely the analysis of the various phases that the Palestinian issue has gone through in order to highlight the points of convergence and - more recently - divergence between the US and Israel in the Arab response.An extensive review of the literature was conducted during the research process and data were collected from secondary sources and official texts, such as UN Security Council resolutions, publicized agreements such as that of Oslo et al. The theoretical framework used was neo-realism. The findings confirmed the working hypothesis and confirm that US-Israeli relations are of mutual interest and are a stable alliance because their goals are complementary and convergent, which means that in the medium and long term, the two countries have much more to gain. their alliance. Washington needs a reliable partner in the Middle East region while Israel needs the continued support of the US to be able to achieve its goals. The present study expects to be an integrated academic framework for studying this complex issue, as well as to enrich the rather Greek literature on US-Israeli relations and the Palestinian issue.

Το Ισραήλ είναι ένα κράτος που ιδρύθηκε επίσημα στις 14 Μαΐου του 1948 στην περιοχή της Παλαιστίνης, η οποία όχι μόνο κατέστη εξ αρχής αντικείμενο διεκδίκησης των Εβραίων και των Παλαιστινίων αλλά αποτέλεσε και πεδίο αντιπαραθέσεων των εκάστοτε μεγάλων δυνάμεων. Έκτοτε ακολούθησε πληθώρα συγκρούσεων ανάμεσα στους Άραβες και τους Εβραίους, αναδεικνύοντας από τη μια πλευρά τις κρυφές φιλοδοξίες των Αράβων ηγετών και την αδυναμία του αραβικού εθνικισμού να υπερασπιστεί τα δίκαια αραβικά κεκτημένα και από την άλλη τη δύναμη του εβραϊκού εθνικισμού, που κατάφερε να δημιουργήσει το κράτος του Ισραήλ. Καθ’ όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου το Ισραήλ συντάχθηκε με τις ΗΠΑ, αξιοποίησε τη γεωστρατηγική του θέση και αναδείχτηκε σε σημαντικό δρώντα της περιοχής, ειδικά σε θέματα, άμυνας και ενέργειας από το 2011 μετά την ανακάλυψη των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Η Ουάσιγκτον επέλεξε το Ισραήλ ως σημαντικό «στρατηγικό εταίρο» παρέχοντάς του την καθολική της υποστήριξη σε οικονομικό, στρατιωτικό, πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο. Έτσι, το παλαιστινιακό συνεχίζει να υφίσταται μέχρι τις μέρες μας αποτελώντας το μακροβιότερο ζήτημα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, η οποία εμφανίζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφενός εξαιτίας της στρατηγικής σημασίας και του ενεργειακού πλούτου της περιοχής και αφετέρου λόγω της μακρόχρονης και συγκρουσιακής κατάστασης από την οποία διέπεται και η οποία επηρεάζει ολόκληρο το υποσύστημα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο σκοπός της παρούσας επιστημονικής μελέτης είναι διττός. Ο πρώτος στόχος είναι να διερευνηθούν οι σχέσεις Ουάσιγκτον– Τελ Αβίβ και να αποδειχθεί ότι είναι σχέσεις αμοιβαίου οφέλους και συμφέροντος και για αυτό παραμένουν τόσο σταθερές αν και δοκιμάζονται κατά καιρούς από τους αραβο-ισραηλινούς πολέμους και στην συνέχεια από την σύγκρουση Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Ακριβώς αυτή η διαπίστωση οδηγεί στον δεύτερο στόχο αυτής της μελέτης, δηλαδή την ανάλυση των διαφόρων φάσεων από τις οποίες πέρασε το παλαιστινιακό ζήτημα, ώστε να αναδειχθούν τα σημεία σύγκλισης και –σπανιότερα- απόκλισης μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ στην αντιμετώπιση των Αράβων. Κατά τη διάρκεια της ερευνητικής διαδικασίας πραγματοποιήθηκε εκτενής επισκόπηση της βιβλιογραφίας και η συλλογή των δεδομένων έγινε από δευτερογενείς πηγές και επίσημα κείμενα, όπως αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δημοσιοποιημένες συμφωνίες, όπως αυτή του Όσλο κ.α. Το θεωρητικό πλαίσιο που χρησιμοποιήθηκε είναι ο νεοκλασικός ρεαλισμός. Τα συμπεράσματα επιβεβαίωσαν την υπόθεση εργασίας και φάνηκε ότι οι σχέσεις ΗΠΑ και Ισραήλ είναι αμοιβαίου συμφέροντος και αποτελούν μία σταθερή συμμαχία, διότι οι στόχοι τους είναι συμπληρωματικοί και συγκλίνοντες, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, οι δύο χώρες έχουν πολύ περισσότερα να κερδίσουν διατηρώντας την συμμαχία τους. Η Ουάσιγκτον χρειάζεται έναν σταθερό εταίρο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής ενώ το Ισραήλ χρειάζεται την αδιάλειπτη υποστήριξη των ΗΠΑ για να μπορέσει να πραγματώσει τους στόχους του. Η παρούσα επιστημονική μελέτη προσδοκά να αποτελέσει ένα συγκροτημένο ακαδημαϊκό πλαίσιο για μελέτη του πολύπλοκου αυτού ζητήματος, όπως επίσης και να εμπλουτίσει την μάλλον ελλειπή ελληνική βιβλιογραφία αναφορικά με τις αμερικανο-ισραηλινές σχέσεις και το παλαιστινιακό ζήτημα.