Διαμόρφωση ανιχνευτικού προληπτικού ελέγχου λοιμωδών νοσημάτων που προλαμβάνονται με εμβολιασμό, σε παιδιά προσφύγων και μεταναστών

Abstract

The effort to develop a recommendation of screening tests for vaccine preventable infectious diseases in refugee and immigrant children through the investigation of their vaccination status, the presence of protective antibodies per disease and the detection of subclinical or active diseases. Methods: Α cross-sectional prevalence study of infectious diseases was conducted in newly arrived immigrant and refugee children, aged 1-14 years, which were addressed to a pediatric hospital of Athens, in order to issue a Health Certificate, within three months of their arrival in our country. For data collection a modified questionnaire was used and blood serum was stored deep-frozen (- 80 ° C) for antibody testing. A selected group of children were vaccinated with booster vaccine doses for hepatitis B. To investigate the relationship in between the variables x2, x2 trend and t-test controls were used. In order to eliminate confounding multivariate logistic regression analyses was performed. Results: Between 2010-2013 a total of 274 children were included (mean age: 7.1; S.D: 3.8) with a response rate of 100%. Males outnumbered females in a ratio of 1.19 and the largest percentage were refugees (54.7%) from countries with a low Human Development Index (57.7%). Main continent of origin was Asia (72.2%), followed by Eastern Europe (10.2%), Africa (8.8%) and the Middle East (8.8%). A significant percentage of children were found without valid vaccination records (79.3%), while this phenomenon was more common among refugee children (p<0.001). Fully vaccinated were found 18.2% for diphtheria-tetanus, 17.9% for polio, 1.8% for hepatitis A, 15,3% for hepatitis B, 8 % with MMR, 2.6% for varicella and 88% for BCG. The majority appeared susceptible to hepatitis A (64.6%), while in a row for negative protective antibody levels follows varicella (51.1%), hepatitis B (42.3%), diphtheria (40.5%), mumps (36.5%), rubella (35.4%), tetanus (21.2%), measles (17.5%) and polio (10.9%; Negative title for all 3 serotypes). Latent tuberculosis was detected in 7 children, while all of them had a normal chest x-ray. Multivariate logistic regression analyses showed a positive relationship between the seroprotection and increasing age for Hepatitis A (p <0.001), mumps (p=0.002), rubella (p<0.001) and varicella (p<0.001). Conversely, for diphtheria (p=0.01), tetanus (p=0.001), serotype 2 and 3 of polio virus (p = 0.004; p = 0.01 respectively) and hepatitis B (p<0.001) increasing age was a negative predictor. For diphtheria and rubella, children originating from Eastern Europe were more likely to have positive antibodies than those originating from Asia (p=0.006; p=0.001), while the opposite applied for hepatitis A (p=0.002). Likewise, children originating from Africa were more likely to be found with protective antibody levels for rubella than children originating from Asia (p=0.009), whereas children originating from countries with a low Human Development Index were more likely to have positive antibodies for mumps (p=0.038). Children lacking a protective antibody titre for hepatitis B, appeared low compliance for a scheduled booster vaccination. Conclusions: A significant proportion of immigrant and refugee children entering our country was found susceptible for vaccine- preventable infectious diseases, while the majority did not present vaccination documentation. Due to their constant moving and poor compliance, it is imperative to vaccinate all children on their first medical evaluation with priority vaccines, especially those lacking vaccination certificates, and record the vaccines administered in official immunization cards to present at all times during travel. Finally, screening before vaccination is a costly and impractical method and may be scheduled for specific infectious diseases according to the epidemiology in their home country, the local conditions, and resources available if a long-term stay is anticipated.

Η διαμόρφωση ανιχνευτικού προληπτικού ελέγχου για τα λοιμώδη νοσήματα που, στην πλειοψηφία τους, προλαμβάνονται με εμβολιασμό, σε νεοεισερχόμενα παιδιά προσφύγων και μεταναστών, μέσω της καταγραφής της εμβολιαστικής κατάστασης, του ορολογικού ελέγχου προστατευτικών αντισωμάτων ανά περίπτωση νοσήματος και της ανίχνευσης υποκλινικής ή ενεργού νόσου. Μεθοδολογία: Διενεργήθηκε συγχρονική μελέτη επιπολασμού λοιμωδών νοσημάτων σε παιδιά μεταναστών και προσφύγων, ηλικίας 1-14 ετών, που εξετάσθηκαν εντός τριμήνου από την άφιξη τους στη χώρα, σε νοσοκομείο της Αθήνας για έκδοση πιστοποιητικού υγείας. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη χρήση ειδικά διαμορφωμένης φόρμας, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκε συλλογή ορού αίματος για τον έλεγχο ειδικών αντισωμάτων. Για τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ των μεταβλητών χρησιμοποιήθηκαν οι έλεγχοι x2, x2 για τάση και ο έλεγχος tενώ για την εξάλειψη των συγχυτικών παραγόντων διενεργήθηκε πολυμεταβλητή λογιστική παλινδρόμηση. Αποτελέσματα: Κατά τη χρονική περίοδο 2010-2013 περιελήφθησαν συνολικά 274 παιδιά (μέση τιμή: 7,1; τυπική απόκλιση:3,8) με ανταπόκριση 100%. Τα αγόρια υπερτερούσαν των κοριτσιών σε αναλογία 1,19 και το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν πρόσφυγες (54,7%) από χώρες με χαμηλό Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης (57,7%). Κύρια γεωγραφική περιοχή προέλευσης ήταν η Ασία (72,2%) με ακόλουθες την Ανατολική Ευρώπη (10,2%), την Αφρική (8,8%) και τη Μέση Ανατολή (8,8%). Η πλειοψηφία των παιδιών διέθετε ελλιπή στοιχεία εμβολιασμού (79,3%) και αυτό ήταν συχνότερο στους πρόσφυγες (p<0,001). Πλήρως εμβολιασμένο βρέθηκε ποσοστό 18,2% για τη διφθερίτιδα και τον τέτανο, 17,9% για πολιομυελίτιδα, 1,8% για ηπατίτιδα Α, 15,3% για ηπατίτιδα Β, 8% με MMR, 2,6% για ανεμευλογιά και 88% με BCG. Το μεγαλύτερο ποσοστό επίνοσων βρέθηκε για την ηπατίτιδα Α (64,6%), και ακολούθως για την ανεμευλογιά (51,1%), την ηπατίτιδα Β (42,3%), τη διφθερίτιδα (40,5%), την παρωτίτιδα (36,5%), την ερυθρά (35,4%), τον τέτανο (21,2%), την ιλαρά (17,5%) και την πολιομυελίτιδα (10,9%, αρνητικός τίτλος και για τους 3 τύπους). Λανθάνουσα φυματίωση ανιχνεύθηκε σε 7 παιδιά, όλα όμως είχαν φυσιολογική ακτινογραφία θώρακος. Η πολυμεταβλητή λογιστική παλινδρόμησης ανέδειξε θετική σχέση μεταξύ της ορολογικής προστασίας και της αύξησης της ηλικίας για την ηπατίτιδα Α (p<0,001), την παρωτίτιδα (p=0,002), την ερυθρά (p<0,001) και την ανεμευλογιά (p<0,001). Αντίθετα, για την διφθερίτιδα (p=0,01), τον τέτανο (p=0,001), τον τύπο 2 και 3 του ιού της πολιομυελίτιδας (p=0,004; p=0,01 αντίστοιχα) και την ηπατίτιδα Β (p<0,001), η αύξηση της ηλικίας αποτελούσε αρνητικό προγνωστικό παράγοντα. Για την διφθερίτιδα και την ερυθρά, τα παιδιά από την Ανατολική Ευρώπη παρουσίαζαν συχνότερα θετικά αντισώματα σε σχέση με αυτά από την Ασία (p=0,006; p=0,001 ), ενώ το αντίθετο βρέθηκε να ισχύει για την ηπατίτιδα Α (p=0,002). Επίσης, για την ερυθρά, συχνότερη ήταν η πιθανότητα ορολογικής προστασίας στα παιδιά από την Αφρική συγκριτικά με εκείνα από την Ασία (p=0,009), ενώ τα προερχόμενα από χώρες με χαμηλό Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης ήταν πιθανότερο να είναι οροθετικά για την παρωτίτιδα (p=0,038). Το ποσοστό της συμμόρφωσης των παιδιών, που δεν διέθεταν προστατευτικό τίτλο αντισωμάτων για ηπατίτιδα Β, για προγραμματισμένο αναμνηστικό εμβολιασμό ήταν χαμηλό. Συμπεράσματα: Σημαντικό ποσοστό των παιδιών προσφύγων και μεταναστών που εισέρχονται στη χώρα μας βρέθηκε επίνοσο για λοιμώδη νοσήματα που μπορούν να προληφθούν με εμβολιασμό, ενώ η πλειοψηφία δεν παρουσιάζει γραπτή τεκμηρίωση εμβολιασμού. Η άμεση ανοσοποίηση, ιδίως εκείνων που δεν διαθέτουν πιστοποιητικά εμβολιασμού, κατά την πρώτη αξιολόγησή τους με εμβόλια προτεραιότητας, καθώς και η καταγραφή τους, αποτελεί επιτακτική ανάγκη εξαιτίας και της μετακίνησης και της πλημμελούς συμμόρφωσης, ενώ ο προσυμπτωματικός ορολογικός έλεγχος πριν τον εμβολιασμό αποτελεί δαπανηρή και μη πρακτική μέθοδο και μπορεί να προγραμματίζεται ανάλογα με τις συνθήκες και τους διαθέσιμους πόρους σε μακροχρόνια παραμονή και για συγκεκριμένα λοιμώδη νοσήματα.