Η απαγόρευση διάθεσης στον ΚΠολΔ: διαγνωστική δίκη και αναγκαστική εκτέλεση

Abstract

The aim of present thesis is the research of the prohibition of disposal in the GCCP. Ιn the first part, the relationship between the provisions of the CCP that establish the relative prohibition of disposal and the article 175 abs b GCC, the legal nature of the established nullity and the way is implemented in the CCP are examined. As a basis for the content of the prohibition of disposal was set the concept of disposal as perceived in substantive law. In the second part, the prohibition of disposal as a legal consequence of the particular means of the interim precautionary measures, as part of the main civil proceedings was examined. Following the establishment of legal consequence depending on the type of temporary legal remedy (provisional order, conservative attachment and judicial escrow), the objective, subjective and time limits of the prohibition of disposal, as well as the coexistence of numerous measures that establish prohibition of disposal (both in the field of interim measures and the enforcement of claims) in the same asset, are examined. In particular, the possibility of the judicial establishment via the interim measure of temporary adjustment of the situation is researched. In the third part, the prohibition of disposal as a legal consequence of the various forms of attachment, as well as the inopposability as a special consequence of the attachment of immovable property, are examined. Amongst other subjects, particular issues that are raised in the context of the multiple attachments of the same asset are researched. Ιn addition, the objective, subjective and time limits of the prohibition of disposal in the field of the enforcement of claims are examined. Especially in the attachment of a claim in the hands of a third party, the addition prohibition of disposal which occupies the third party is investigated. Moreover, as far as the attachment of a special asset is concerned, the prohibition of disposal is considered within the scope of the possibility of attachment of a business as a whole. Furthermore, the possibility of multiple attachments of the same special asset is also taken into consideration.

Ο στόχος της διδακτορικής διατριβής έγκειται στην έρευνα της απαγόρευση διάθεσης στον ΚΠολΔ. Στο πρώτο μέρος εξετάστηκε η σχέση μεταξύ των διατάξεων του ΚΠολΔ που προβλέπουν απαγόρευση διάθεσης και του άρθρ. 175 εδ. β ΑΚ, η νομική φύση της έννομης συνέπειας της προβλεπόμενης ακυρότητας, ο τρόπος επενέργειάς της στον ΚΠολΔ. Υιοθετήθηκε ως βάση για την διαπίστωση του περιεχομένου της απαγόρευσης θα πρέπει να τεθεί η έννοια της διάθεσης, όπως η τελευταία γίνεται αντιληπτή στο ουσιαστικό δίκαιο. Στο δεύτερο μέρος, ερευνήθηκε η απαγόρευση διάθεσης ως έννομη συνέπεια των κατ’ ιδίων μέτρων προσωρινής έννομης προστασίας, που εντάσσεται στην διαγνωστική δίκη. Μετά τη θεμελίωση της έννομης συνέπειας ανάλογα με το είδος του μέτρου προσωρινής έννομης προστασίας (προσωρινή διαταγή, συντηρητική κατάσχεση και δικαστική μεσεγγύηση), εξετάστηκαν τα αντικειμενικά, υποκειμενικά και χρονικά όρια της απαγόρευσης, αλλά και η συρροή περισσότερων νομικών δεσμεύσεων (τόσο στο πεδίο της προσωρινής έννομης προστασίας όσο και στο πεδίο της αναγκαστικής εκτέλεσης) επί του ίδιου περιουσιακού στοιχείου. Αυτοτελώς εξετάστηκε η δυνατότητα θεμελίωσης δικαστικής απαγόρευσης διάθεσης μέσω του ασφαλιστικού μέτρου της προσωρινής ρύθμισης κατάστασης. Στο τρίτο μέρος εξετάστηκε η απαγόρευση διάθεσης ως συνέπεια των διαφόρων μορφών αναγκαστικής κατάσχεσης, και ειδικά η σχετική ανενέργεια των δημοσίων εγγραφών ως συνέπειας της κατάσχεσης ακινήτου. Μεταξύ άλλων, προσεγγίστηκαν ζητήματα που ανακύπτουν στο πλαίσιο των πολλαπλών κατασχέσεων, και αναλύθηκαν εκτενώς τα αντικειμενικά, υποκειμενικά και χρονικά όρια της απαγόρευσης διάθεσης στο πεδίο της αναγκαστικής εκτέλεσης. Ειδικά στην κατάσχεση στα χέρια τρίτου εξετάστηκε και η πρόσθετη απαγόρευση διάθεσης που καταλαμβάνει τον τρίτο. Στην αναγκαστικής κατάσχεσης ειδικού περιουσιακού στοιχείου, εξετάστηκε η επενέργεια της απαγόρευσης διάθεσης όταν κατάσχεται ως όλον η επιχείρηση, και η δυνατότητα πολλαπλής αναγκαστικής κατάσχεσης του ίδιου ειδικού περιουσιακού στοιχείου.