Η έκδοση ομολογιακού δανείου με μετατρέψιμες ομολογίες στο εταιρικό δίκαιο

Abstract

The aim of the present thesis is the research of a rather unexplored field of corporate law, the issuance of convertible bond loan, a form of corporate financing with hybrid financial instruments that combines legal and economic features of a fixed income security and a common stock instrument (mezzanine financing). The combination of debt and equity gives the convertible bond a dual-natured, hybrid character which lies in the fact that, apart from the right for return of principal upon maturity and payment of interest, it embodies an additional right to convert the bond into shares of the issuer. The conversion of the bond leads to the automatic capital increase of the company, by an amount equal to the par value of the shares issued for that purpose, while, at the same time, the bearer exercising his conversion right is no longer a creditor but instead becomes a shareholder.The issuance of convertible bonds is dealt with from two different angles, therefore the thesis is organized in two parts:In Part I, we address the legal nature and conceptual aspects of convertible bond and conversion right, as well as the issues arising in the issuance of convertible bond loan and the conversion of bonds into shares. In Part II, the thesis tackles the issue of convertible bondholders’ protection during the operation of the loan and at the same time it provides an illustration of the mechanisms which can ensure the safeguard of their rights.Due to the fact that the issuance of convertible bonds is poorly regulated by law, as a result of the delay of Greek legislation in adjusting to the rapidly-changing financing vehicles of corporate activity, the issues tackled in this thesis could not be addressed only from a substantive legal standpoint (article 3a of Codified Law 2190/1920). For this reason, by building on the approaches taken to the regulation of convertible bonds and implementation experiences with financial instruments in foreign legislations as well as the Anglo-American capital markets practice, the analysis goes further in making de lege ferenda proposals, i.e. proposals for legislative improvements.

Σκοπός της διατριβής είναι η μελέτη ενός σχετικά ανεξερεύνητου θεσμού του εταιρικού δικαίου, αυτού της έκδοσης ομολογιακού δανείου με μετατρέψιμες ομολογίες, θεσμού που άπτεται της χρηματοδότησης της ανώνυμης εταιρίας με υβριδικά μορφώματα, κοινό χαρακτηριστικό των οποίων είναι η δημιουργική σύνθεση των νομικών και οικονομικών χαρακτηριστικών των δύο παραδοσιακών χρηματοδοτικών εργαλείων, της ομολογίας και της μετοχής (ενδιάμεση χρηματοδότηση, mezzanine financing, financement mezzanine, Mezzanine Finanzierung). Το στοιχείο αυτό της συνένωσης στον ομολογιακό τίτλο στοιχείων ίδιων και ξένων κεφαλαίων προσδίδει στη μετατρέψιμη ομολογία ένα δισυπόστατο υβριδικό χαρακτήρα που έγκειται στο ότι, πέραν του δικαιώματος για απόδοση του κεφαλαίου και απόληψη του συμφωνημένου τόκου, ενσωματώνει το δικαίωμα μετατροπής της ομολογίας σε μετοχές της εκδότριας, η άσκηση του οποίου επιφέρει, αυτοδικαίως και χωρίς την εκτελεστική σύμπραξη της εκδότριας, ισόποση αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρίας και μεταβολή της έννομης θέσης του κατόχου της, από πιστωτή σε μέτοχο.Το ομολογιακό δάνειο με μετατρέψιμες ομολογίες προσεγγίζεται σε δύο επιμέρους θεματικές και η διατριβή διαρθρώνεται αντίστοιχα σε δύο μέρη:Καταρχήν αναλύεται η νομική φύση και τα εννοιολογικά στοιχεία της μετατρέψιμης ομολογίας και του δικαιώματος μετατροπής, καθώς και τα ζητήματα που ανακύπτουν αναφορικά με την έκδοση και λειτουργία του μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου και τη μετατροπή των ομολογιών σε μετοχές (Μέρος Πρώτο). Ακολούθως, ο θεσμός προσεγγίζεται από τη σκοπιά της κατοχύρωσης της θέσης των κομιστών των μετατρέψιμων ομολογιών κατά τη λειτουργία του δανείου και των τρόπων εξασφάλισης των δικαιωμάτων τους (Μέρος Δεύτερο).Εξαιτίας της υστέρησης ανάπτυξης του θεσμού σε σχέση με άλλες έννομες τάξεις και, επομένως, της προσαρμογής του έλληνα νομοθέτη στις διεθνώς ραγδαία εξελισσόμενες μορφές χρηματοδότησης της εταιρικής δραστηριότητας, τα ζητήματα που πραγματεύεται η παρούσα διατριβή δεν θα μπορούσαν να προσεγγιστούν μόνον από απόψεως ισχυουσών διατάξεων (άρθρο 3α ΚΝ 2190/1920). Προς τούτο, η διατριβή, αξιοποιώντας τα συμπεράσματα και τις παρατηρήσεις της δικαιοσυγκριτικής προσέγγισης αλλά και της εμπειρίας που έχει συλλεγεί από την επενδυτική πρακτική, καταλήγει σε θεωρήσεις για την αντιμετώπιση των ιδιαίτερων θεμάτων του αντικειμένου της έρευνάς μας και στη διατύπωση προτάσεων de lege ferenda, των κανόνων, δηλαδή, που θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται στις ρυθμίσεις του ελληνικού δικαίου των ομολογιακών δανείων.