Η συμμετοχή των ενεργειακών μηχανισμών και η δρομική οικονομία σε αθλήτριες ομαδικών αθλημάτων

Abstract

The purpose of the present doctoral dissertation was to investigate the energy systems relative contribution during submaximal intensity exercise, as well as, to asses running economy in female team sport athletes. A total of Fifty-four (N=54) female team handball (N=21), basketball (N=14) and football (n=19) players 18-22 years old volunteered to participate in the present investigation. The participants visited the laboratory on two separate occasions 72 hours apart. During the first visit isokinetic strength was evaluated and maximal oxygen consumption was determined on a treadmill. On the second visit running economy was assessed on two different submaximal running speeds (10 and 12 km•h-1) on a treadmill. Results showed significant differences in anthropometric as well as physiological characteristics during maximal oxygen consumption determination between handball, basketball and football players. Football players had greater maximal oxygen uptake compared to handball and basketball players. Significant differences were found in isokinetic strength in all angular velocities measured (60, 180 and 300°•sec-1). Specifically, basketball players exhibited greater strength in knee extension at 60, 80 and 300°•sec-1 as well in knee flexion at 180 and 300°•sec-1 compared to football and handball players. However football players exhibited greater values in knee flexors/extensors ratio at 60°•sec-1 compared with handball and basketball players. No significant differences were found in any of the breathing cycle characteristics measured on both running speeds used, except dyspnoea index at 12 km•h-1 that was significantly higher in football compared with handball players. Submaximal oxygen consumption was greater for football players at 10 km•h-1 while at 12 km•h-1 basketball and football players exhibited higher oxygen uptake and co2 production values compared with handball players. Pulmonary ventilation values were higher in basketball compared with football and handball players at the speed of 12 km•h-1, while there were no significant difference between football and handball players. There were differences in energy expenditure for the speed of 12 km•h-1 between the players of the three ball games assessed. Handball players had lower energy expenditure compared with basketball and football players, while no difference was found between the later. In conclusion, handball players seem to have better running economy compared to football and basketball players.

Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν να μελετηθεί η συμμετοχή των ενεργειακών μηχανισμών σε υπομέγιστες εντάσεις καθώς και η δρομική οικονομία σε αθλήτριες ομαδικών αθλημάτων. Στην παρούσα έρευνα συμμετείχαν οικειοθελώς πενήντα τέσσερις (Ν=54) συνολικά αθλήτριες χειροσφαίρισης (Ν=21), καλαθοσφαίρισης (Ν=14) και ποδοσφαίρου (Ν=19) ηλικίας 18-22 ετών. Οι συμμετέχουσες πραγματοποίησαν στο εργαστήριο δυο διαδοχικές επισκέψεις εντός 72 ωρών. Στην πρώτη επίσκεψη έγινε η δοκιμασία αξιολόγησης της ισοκινητικής δύναμης καθώς και ο προσδιορισμός της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου στο δαπεδοεργόμετρο. Κατά τη δεύτερη επίσκεψη πραγματοποιήθηκε ο υπολογισμός της δρομικής οικονομίας σε δύο διαφορετικές υπομέγιστες δρομικές ταχύτητες (10 και 12 km•h-1) στο δαπεδοεργόμετρο. Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντικές διαφορές στα ανθρωπομετρικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά κατά τη δοκιμασία προσδιορισμού της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου στο δαπεδοεργόμετρο μεταξύ των αθλητριών των τριών αγωνισμάτων. Οι αθλήτριες ποδοσφαίρου είχαν υψηλότερη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου συγκριτικά με τις αθλήτριες καλαθοσφαίρισης και της χειροσφαίρισης. Σημαντικές διαφορές βρέθηκαν στην ισοκινητική δύναμη σε όλες τις γωνιακές ταχύτητες. Συγκεκριμένα, οι αθλήτριες καλαθοσφαίρισης είχαν μεγαλύτερη δύναμη στην έκταση του γονάτου στις γωνιακές ταχύτητες των 60, 180 και 300°•sec-1 καθώς και στην κάμψη του γονάτου στις γωνιακές ταχύτητες των 180 και 300°•sec-1, συγκριτικά με τις αθλήτριες ποδοσφαίρου και χειροσφαίρισης. Ωστόσο, οι αθλήτριες ποδοσφαίρου είχαν μεγαλύτερη τιμή στην αναλογία δύναμης καμπτηρών και εκτεινόντων του γονάτου στις 60°•sec-1 συγκριτικά με τις αθλήτριες χειροσφαίρισης και καλαθοσφαίρισης. Δε βρέθηκαν σημαντικές διαφορές στα χαρακτηριστικά αναπνευστικού κύκλου στις ταχύτητες των 10 km•h-1 και 12 km•h-1 στο δαπεδοεργόμετρο, εκτός από το δείκτη δύσπνοιας στα 12 km•h-1, ο οποίος ήταν σημαντικά υψηλότερος στις αθλήτριες ποδοσφαίρου σε σχέση με τις αθλήτριες χειροσφαίρισης και καλαθοσφαίρισης. Σχετικά με τη δρομική οικονομία, η πρόσληψη οξυγόνου ήταν μεγαλύτερη στις αθλήτριες ποδοσφαίρου στην ταχύτητα των 10 km•h-1, ενώ στην ταχύτητα των 12 km•h-1 οι αθλήτριες καλαθοσφαίρισης και ποδοσφαίρου είχαν υψηλότερες τιμές πρόσληψης οξυγόνου και αποβολής διοξειδίου του άνθρακα συγκριτικά με τις αθλήτριες χειροσφαίρισης. Ο πνευμονικός αερισμός στην ταχύτητα των 12 km•h-1 ήταν υψηλότερος στις αθλήτριες καλαθοσφαίρισης συγκριτικά με τις αθλήτριες ποδοσφαίρου και χειροσφαίρισης, ενώ δεν υπήρχε σημαντική διαφορά ανάμεσα στις αθλήτριες ποδοσφαίρου και χειροσφαίρισης. Όσον αφορά την ενεργειακή δαπάνη βρέθηκαν σημαντικές διαφορές στην ταχύτητα των 12 km•h-1 μεταξύ των τριών αθλημάτων. Οι αθλήτριες χειροσφαίρισης παρουσίασαν χαμηλότερη ενεργειακή δαπάνη από τις αθλήτριες καλαθοσφαίρισης και ποδοσφαίρου, ενώ δε βρέθηκε διαφορά μεταξύ των δύο τελευταίων. Συμπερασματικά, οι αθλήτριες χειροσφαίρισης φαίνεται να παρουσιάζουν καλύτερη δρομική οικονομία συγκριτικά με τις αθλήτριες ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης.