Ανάπτυξη μεθοδολογίας καταγραφής & ανάλυσης συστηματικών δραστηριοτήτων & μετακινήσεων με χρήση γεωστατιστικών μεθόδων: συμβολή στην εκτίμηση της έκθεσης στην ατμοσφαιρική ρύπανση

Περίληψη

Η πόλη είναι ο φυσικός χώρος του ανθρώπου. Είναι ο χώρος με τον οποίο ο άνθρωπος είναι απόλυτα εξοικειωμένος και στον οποίον εξελίσσεται το σύνολο των δραστηριοτήτων του. Στην πόλη ο άνθρωπος ζει, κατοικεί, εργάζεται, ψυχαγωγείται, αθλείται, δραστηριοποιείται, κινείται, αλλά και εμπνέεται, αφυπνίζεται, οργανώνεται. Η πόλη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κατοίκους αλλά και ο σύγχρονος άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει εκτός της πόλης. Οι σύγχρονες πόλεις αποτελούν πολύπλοκα συστήματα που μεταβάλλονται δυναμικά στον χρόνο και τον χώρο. Ο κάτοικος είναι αδιαμφισβήτητα ο σημαντικότερος παράγοντας που διαμορφώνει και συνάμα αλλάζει την πόλη. Ταυτόχρονα η δομή, η μορφή και οι λειτουργίες μίας πόλης επιδρούν στην ζωή του κατοίκου.Η πολεοδομική, συγκοινωνιακή, κοινωνική και περιβαλλοντική οργάνωση των πόλεων καθώς και">Ίδρυμα τις συνήθειες και τις επιλογές των κατοίκων τους, ιδιαίτερα στο επίπεδο των συνηθειών και των επιλογών δραστηριοποίησης και μετακίνησης. Το που επιλέγουν να μείνουν οι κάτοικοι, να εργασθούν και γενικότερα να δραστηριοποιηθούν, σε συνδυασμό με το μέσο ή τα μέσα που επιλέγουν για να προσεγγίσουν και να αποχωρήσουν από τις περιοχές δραστηριοποίησης, επιδρούν καταλυτικά στην διαμόρφωση των συνθηκών στις πόλεις και στην όξυνση ή άμβλυνση των προβλημάτων που αυτές αντιμετωπίζουν.Ήδη από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα οι συνήθειες των κατοίκων του αστικού χώρου αποτέλεσαν αντικείμενο ενδελεχούς και συστηματικής μελέτης των επιστημόνων. Η διαμόρφωση μίας σφαιρικής εικόνας αναφορικά με τις επιλογές δραστηριοποίησης (καταρχήν) και μετακίνησης των κατοίκων θεωρήθηκε πως μπορεί να οδηγήσει αφ’ ενός στην κατανόηση των αιτιατών των επιλογών και αφ’ εταίρου στις διαδικασίες αλληλεπίδρασης που υπάρχουν ανάμεσα στις συνήθειες των κατοίκων και στην λειτουργία του συστήματος «Πόλη».Στη δεκαετία του 1950 η μελέτη αυτή επικεντρώθηκε κυρίως στην ανάλυση των επιλογών και συμπεριφορών μετακίνησης των κατοίκων (trip – based approach), εξ’ αιτίας των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών μεταφοράς ατόμων και υπηρεσιών (απόρροια της ανασυγκρότησης των οικονομιών, σε παγκόσμιο επίπεδο, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο).Η ανάγκη για μετακίνηση όμως είναι αποτέλεσμα της ανάγκης για συμμετοχή σε δραστηριότητες. Αν ο κάτοικος δεν συμμετείχε σε δραστηριότητες εκτός της οικίας του δεν θα υπήρχε κανένας λόγος για να μετακινηθεί. Υπό αυτό το πρίσμα στην δεκαετία του 1970 οι συνήθειες και οι επιλογές δραστηριοποίησης και μετακίνησης των κατοίκων των πόλεων προσεγγίζονται ενιαία (activity – based approach).Τόσο η μεμονωμένη προσέγγιση των μετακινήσεων, όσο και η συνδυασμένη προσέγγιση δραστηριοτήτων – μετακινήσεων περιορίζουν την ανάλυση τους σε μικρά χρονικά διαστήματα καταγράφοντας τα χαρακτηριστικά των μετακινήσεων ή των μετακινήσεων συναρτήσει των δραστηριοτήτων την προηγούμενη μία ή τις προηγούμενες δύο ημέρες.Επίσης δεν καταγράφουν αναλυτικά σημαντικά χαρακτηριστικά δραστηριοτήτων και μετακινήσεων, όπως για παράδειγμα ο χρόνος παραμονής στον εξωτερικό χώρο κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων, ή ο χρόνος περπατήματος προς μηχανικά μέσα μετακίνησης, τα οποία ωστόσο είναι σημαντικά για την καλύτερη κατανόηση των συνηθειών των κατοίκων.Αποτέλεσμα των περιορισμών αυτών είναι τα δεδομένα και τα στοιχεία που συλλέγονται και αφορούν είτε μεμονωμένα τις μετακινήσεις, είτε τις μετακινήσεις συναρτήσει των δραστηριοτήτων των κατοίκων του αστικού χώρου, να μην είναι επαρκή για την διαμόρφωση ολοκληρωμένης εικόνας της γενικότερης συμπεριφοράς δραστηριοποίησης και μετακίνησης των κατοίκων (σε επίπεδο εβδομάδας, μήνα έτους), της διαφοροποίησης της συμπεριφοράς ανάλογα με την εποχή έτους (χειμώνας – καλοκαίρι). Κατ’ επέκταση δεν είναι εφικτός ο καθορισμός του ατομικού προτύπου δραστηριοποίησης – μετακίνησης των κατοίκων, της αλληλεπίδρασης των ατομικών προτύπων μεταξύ τους και της επιρροής τους στην διαμόρφωση των συνθηκών και στην άμβλυνση ή όξυνση των προβλημάτων των πόλεων.Σε αυτό το πλαίσιο το αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής αφορά την ανάπτυξη μίας νέας μεθοδολογίας καταγραφής και ανάλυσης δραστηριοτήτων και μετακινήσεων των κατοίκων του αστικού χώρου. Κύριοι στόχοι της διδακτορική διατριβής είναι:1.Η συνδυασμένη καταγραφή των χαρακτηριστικών των δραστηριοτήτων και των μετακινήσεων σε μεγάλες χρονικές περιόδους, μέσα από ένα νέο μεθοδολογικό πλαίσιο.2.Η δυνατότητα μεμονωμένης αλλά και συνδυασμένης ανάλυσης των χαρακτηριστικών των δραστηριοτήτων και των μετακινήσεων.3.Η εφαρμογή της ανάλυσης των χαρακτηριστικών σε προβλήματα που αντιμετωπίσουν οι πόλεις και που δεν έχουν μελετηθεί συστηματικά, όπως η έκθεση των κατοίκων στην ατμοσφαιρική ρύπανση.Στο Α’ Μέρος της διδακτορικής διήματα που αυτές αντιμετωπίζουν είναι συνιφασμένα με τις συνήθειες και τις επιλογές των κατοίκων τους, ιδιαίτερα στο επίπεδο των συνηθειών και των επιλογών δραστηριοποίησης και μ ...