Η μελέτη των νατριουρητικών πεπτιδίων σε συνάρτηση με τη λειτουργικότητα της αριστερής κοιλίας και του αριστερού κόλπου σε ασθενείς με β-ομόζυγο μεσογειακή αναιμία

Abstract

Introduction. Toxic iron, inflammatory and immunogenetic factors are basically involved in the pathophysiology of heart failure in patients with β-thalassemia. The early diagnosis of cardiac damage influences survival. The purpose of our study was to examine the mechanical and endocrinic function of the left atrium and left ventricle of the heart in order to identify early markers of dysfunction. Patients-Methods. We studied 110 patients with a mean age of 29.7±10 years with β-thalassemia major; 90 had a normal left ventricular ejection fraction and 20 had an ejection fraction lower than 50% with a NYHA functional class of I-II. The control group consisted of 90 patients mean aged 30.1±12 years. All patients underwent a full echocardiographic study the 4th day after their programmed transfusion, blood sampling for the measurement of the brain and atrial natriuretic peptides NT-proBNP and proANP and a 24 hour ambulatory electrocardiogram. The control group underwent a full echocardiographic study and blood measurements. Results. The natriuretic peptides ΝΤ-proBNP and proANP and the ratio E/E΄(E early wave of transmitral flow/Ε΄wave of the intraventricular septum tissue Doppler recording at the level of the mitral valve) were higher in patients with β-thalassemia with normal and abnormal function of the left ventricle [measurements in two groups of patients with β thalassemia and (a) normal left ventricle (b) abnormal left ventricle and (c) normals: (a) 59.3±8.8%, (b) 42.8±4.4%,*, (c) 61.5±5%; ΝΤ-proBNP fmol/ml: (a) 475±164*, (b) 583±229*, (c) 293±74; proANP fmol/ml: (a) 2015±1239*, (b) 2955±1486*, (c) 1119±831; E/E΄ (a) 10.7±3.6*, (b) 10.6±3*, (c) 7.4±1.8 όπου (*)=p<0,05]. Additionally, we found that the active fraction of the left atrium was lower in the patients with β-thalassemia [group (a): 31.9±13.5%*, (b): 22.9±14%* and controls 45±8%; p<0.05]. A decrease in active and passive atrial function was shown in patients with diastolic dysfunction and paroxysmal atrial fibrillation. NT-proBNP, proANP and Ε/Ε΄ were significantly higher during the 3rd decade of life. Conclusions. Early signs of cardiac damage in patients with β-thalassemia are atrial and left ventricular diastolic dysfunction. Atrial dysfunction in a setting of diastolic dysfunction leads to blunted compensation and increases in natriuretic peptides. We also found that in patients with paroxysmal atrial fibrillation active and passive atrial function are decreased whereas natriuretic peptides are significantly increased.

Εισαγωγή-σκοπός. Η αιμοχρωμάτωση σε συνδυασμό με φλεγμονώδεις και ανοσογενετικούς παράγοντες είναι οι κύριοι παθογενετικοί μηχανισμοί της καρδιακής ανεπάρκειας σε ασθενείς με β-μεσογειακή αναιμία. Η έγκαιρη διάγνωση της καρδιακής βλάβης έχει απόλυτη σχέση με την επιβίωση. Σκοπός της ερευνάς μας ήταν η μελέτη της μηχανικής και ενδοκρινικής λειτουργίας του αριστερού κόλπου και της αριστερής κοιλίας για την αναζήτηση πρώιμων δεκτών καρδιακής βλάβης. Ασθενείς-Μέθοδος. Μελετήθηκαν 110 ασθενείς με μέση ηλικία τα 29,7±10 έτη, με ομόζυγο β-μεσογειακή αναιμία, 90 ασθενείς με κλάσμα εξώθησης αριστερής >50% και 20 ασθενείς με κλάσμα εξώθησης <50% λειτουργικής κλάσης I-II κατά NYHA. Η ομάδα μαρτύρων περιέλαβε 90 ασθενείς μέσης ηλικίας 30,1±12 ετών. Οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε ηχωκαρδιογράφημα καρδιάς την 4η μέρα μετά από την τακτική τους μετάγγιση, αιμοληψία για την μέτρηση των επιπέδων του πρόδρομου εγκεφαλικού νατριουρητικού πεπτιδίου (NT-proBNP) και του πρόδρομου κολπικού νατριουρητικού πεπτιδίου (proANP) καθώς και καταγραφή ρυθμού 24ώρου. Οι μάρτυρες υπεβλήθησαν σε ηχωκαρδιογράφημα και αιμοληψία για των προσδιορισμό των νατριουρητικών πεπτιδίων NT-proBNP και proANP. Αποτελέσματα. Τα επίπεδα των νατριουρητικών πεπτιδίων ΝΤ-proBNP και proANP και ο λόγος Ε μιτροειδούς/Ε΄μιτροειδικού δακτυλίου ήταν υψηλότερα στους θαλασσαιμικούς ασθενείς με φυσιολογική και επηρεασμένη λειτουργικότητα της αριστερής κοιλίας συγκρινόμενα με την ομάδα των μαρτύρων [μετρήσεις στις δύο ομάδες θαλασσαιμικών ασθενών με φυσιολογική (α) και επηρεασμένη (β) λειτουργικότητα αριστερής κοιλίας και στην ομάδα μαρτύρων (γ): κλάσμα εξώθησης αριστερής κοιλίας: (α) 59,3±8,8%, (β) 42,8±4,4%,*, (γ) 61,5±5%, ΝΤ-proBNP fmol/ml: (α) 475±164*, (β) 583±229*, (γ) 293±74, proANP fmol/ml: (α) 2015±1239*, (β) 2955±1486*, (γ) 1119±831, E/E΄ (α) 10,7±3,6*, (β) 10,6±3*, (γ) 7,4±1,8 όπου (*)=p<0,05]. Βρέθηκε επίσης ότι το ενεργητικό κλάσμα κένωσης του αριστερού κόλπου ήταν μειωμένο στο σύνολο σχεδόν των ασθενών ακόμα και σε αυτούς χωρίς ενδείξεις δυσλειτουργίας της αριστερής κοιλίας [ομάδα (α): 31,9±13,5%*, (β): 22,9±14%* και (γ) μάρτυρες 45±8%, p<0,05]. Περαιτέρω μείωση του ενεργητικού και παθητικού κλάσματος κολπικής κένωσης παρατηρήθηκαν σε πιο προχωρημένα στάδια διαστολικής και συστολικής δυσλειτουργίας της αριστερής κοιλίας όπως και στην υποομάδα ασθενών με παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή. Βρέθηκε επίσης ότι τα επίπεδα NT-proBNP, proANP και ο λόγος Ε/Ε΄αυξάνουν σημαντικά κατά την 3η δεκαετία της ζωής. Συμπεράσματα. Στην μελέτη μας βρήκαμε ότι οι πρώιμες μορφές μυοκαρδιακής βλάβης είναι η έκπτωση της λειτουργικότητας του αριστερού κόλπου και η διαστολική δυσλειτουργία της αριστερής κοιλίας. Η μειωμένη λειτουργικότητα του κόλπου οδηγεί σε άμβλυνση της αντιρροπιστικής του ικανότητας σε συνθήκες διαστολικής δυσλειτουργίας της αριστερής κοιλίας. Κολπική και κοιλιακή δυσλειτουργία συσχετίζονται με την ηλικία και οδηγούν σε πρώιμη αύξηση των νατριουρητικών πεπτιδίων. Επιπρόσθετα, οι ασθενείς με παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή έχουν κόλπους με επηρεασμένη λειτουργικότητα που εκκρίνουν μεγαλύτερες ποσότητες νατριουρητικών πεπτιδίων.