Συσχέτιση της έλλειψης του εξονίου 3 του γονιδίου του υποδοχέα της αυξητικής ορμόνης με τη θεραπεία υποκατάστασης σε παιδιά με μεμονωμένη ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης

Abstract

This is a 3-year retrospective thesis which evaluates the association of the first and second year response to hGH therapy in isolated growth hormone deficient children with a) fl/d3 polymorphism and b) expression levels of GHR mRNA of fl-homozygous patients. Α total number of 195 prepubertal Greek children were studied (121 controls and 74 patients with GH peak<10 ng/ml). Patients with deficiency were treated with exogenous hGH at a mean dose of 28.8 μg/kg.d. Multiplex PCR was used to genotype all children for fl/d3 polymorphism. The expression levels of mRNA of 30 fl-homozygous patients with IGHD examined using nested RT-PCR method. In the statistical analysis the main parameters which were used to assess the association of GHR-genotype and mRNA profile with the response to hGH replacement were height standard deviation score (SDS), height gain SDS and growth velocity expressed as cm/year and SDS. Our results revealed that d3-polymorphism seems to be associated with a higher efficacy to hGH replacement, at least at the beginning of the treatment. Furthermore the expression of fl-homozygous patients followed two different profiles: The high expression and the low expression profile. Low mRNA expression profile of GHR-fl/fl patients seems to be associated with a better response to hGH therapy not only in the first, but in second year of treatment too. In conclusion, when there is no expression of fl-allele or it shows low expression levels of mRNA, there is an increase in the sensitivity of hGH therapy.

Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής ήταν να μελετήσει σe παιδιά με μεμονωμένη ανεπάρκεια αυξητικής, τη συσχέτιση της ανταπόκρισης στον πρώτο και δεύτερο χρόνο της hGH θεραπείας, με α) την παρουσία του fl/d3 πολυμορφισμού και β) τα επίπεδα έκφρασης του GHR mRNA στους fl-ομόζυγους ασθενείς. Μελετήθηκαν 195 παιδιά Ελληνικής καταγωγής και προεφηβικής ηλικίας (121 μάρτυρες και 74 ασθενείς με τιμές GH πλάσματος μετά από δυο δοκιμασίες διέγερσης <10 ng/ml). Στους ασθενείς χορηγήθηκε θεραπεία με εξωγενή hGH, σε μέση δόση 28,8 μg/kg.d. Οι μέθοδοι πολλαπλή PCR και φωλιασμένη RT-PCR χρησιμοποιήθηκαν για τον προσδιορισμό του fl/d3 πολυμορφισμού σε όλα τα παιδιά και των επιπέδων έκφρασης σε 30 fl-ομόζυγους ασθενείς αντίστοιχα. Οι ποσοτικές παράμετροι που χρησιμοποιήθηκαν για να αξιολογήσουν έμμεσα την ανταπόκριση στη θεραπεία ήταν το ύψος (SDS), το κέρδος σε ύψος (SDS) και ο ρυθμός αύξησης σε SDS και εκ/χρόνο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, το d3-αλληλόμορφο φαίνεται να συσχετίζεται με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της hGH θεραπείας υποκατάστασης, τουλάχιστον όσον αφορά τoν πρώτο χρόνο. Από τη μελέτη της έκφρασης του mRNA των fl-ομόζυγων ασθενών προέκυψαν δυο διαφορετικά πρότυπα: Ένα πρότυπο υψηλής έκφρασης και ένα χαμηλής. Τα χαμηλά επίπεδα έκφρασης του mRNA των fl/fl-ομόζυγων ασθενών δείχνουν να σχετίζονται με τη μεγαλύτερη ευαισθησία στη hGH θεραπεία, όχι μόνο κατά τον πρώτο, αλλά και το δεύτερο χρόνο της θεραπείας. Συνεπώς στις περιπτώσεις που το fl-αλληλόμορφο είτε δεν εκφράζεται, είτε δείχνει χαμηλό πρότυπο έκφρασης, παρατηρείται καλύτερη έκβαση της θεραπείας υποκατάστασης.