Αναθεώρηση με την χρήση ραχιαίας προσπέλασης χειρουργηθέντων νευρωμάτων morton με υποτροπιάζοντα ή εμμένοντα ενοχλήματα

Abstract

We reexplored 60 interspaces (49 patients, 49 feet) due to recurrent or unresolved symptoms after one or more previous procedures for interdigital neuroma excision. Ten patients underwent concomitant excision of a primary neuroma from an adjacent interspace, and nineteen underwent concomitant forefoot surgery. The average duration of follow-up was 39.7 months (range, 6 to 79 months). The final follow-up evaluation included review of medical records and radiographs, a clinical assessment, and a questionnaire regarding subjective satisfaction rate, pain level, footwear, and activity restrictions. Fifteen patients (30.7%) were completely satisfied, 13 (26.5%) were satisfied with minor reservations, 10 (20.4%) were satisfied with major reservations, and 11 (22.4%) were dissatisfied with the postoperative outcome. Of the forty-nine patients, 28 (57.2%) had no or mild pain, 29 (59.2%) had moderate or severe footwear restrictions, and eight (16.3%) had moderate activity restrictions. Intraoperative findings, simultaneous surgery to adjacent interspaces, concomitant forefoot surgery, and previous attempts at reexploration did not significantly influence the final outcome. Persistent or recurrent symptoms after nerve transection present a challenging problem for both the surgeon and the patient. Thorough preoperative discussion must be undertaken with the patient, providing the average rates of failure and the increased likelihood of footwear and activity restrictions after revision surgery.

Επαναδιερευνήθηκαν 60 μεσοδακτύλια διαστήματα, σε 49 ασθενείς, λόγω εμμενόντων ή υποτροπιαζόντων συμπτωμάτων μετά από μία ή περισσότερες επεμβάσεις για την αφαίρεση ενός επώδυνου μεσοδακτυλίου νεύρου. Δέκα ασθενείς υποβλήθηκαν και σε συνοδό διατομή ενός επώδυνου μεσοδακτυλίου νεύρου από γειτονικό μεσοδακτύλιο διάστημα, ενώ δεκαεννέα ασθενείς υποβλήθηκαν σε συνοδές επεμβάσεις προσθίου ποδός. Ο μέσος χρόνος μετεγχειρητικής παρακολούθησης ήταν 39,7 μήνες (εύρος 6 έως 79). Η μετεγχειρητική αξιολόγηση περιλάμβανε ανασκόπηση του ιατρικού φακέλου και ακτινολογικού ελέγχου, κλινική εκτίμηση, και ερωτηματολόγιο σχετικά με τον βαθμό υποκειμενικής ικανοποίησης, επίπεδα πόνου, περιορισμού υπόδησης και δραστηριοτήτων. Συνολικά, 15 ασθενείς (30,7%) ήταν πλήρως ικανοποιημένοι, 13 (26,5%) ήταν ικανοποιημένοι με μικρές επιφυλάξεις, 10 (20,4%) ήταν ικανοποιημένοι με μεγάλες επιφυλάξεις, και 11(22,4%) ήταν δυσαρεστημένοι με το τελικό αποτέλεσμα. Από τους 49 ασθενείς, οι 28 (57,2%) είχαν καθόλου ή ήπιο πόνο, οι 29 (59,2%) είχαν μέτριους ή σοβαρούς περιορισμούς στην υπόδηση και 8 (16,3%) είχαν μέτριους περιορισμούς δραστηριοτήτων. Τα διεγχειρητικά ευρήματα (ατελής αφαίρεση μεσοδακτυλίου νεύρου ή μετατραυματικό νεύρωμα), ταυτόχρονη χειρουργική επέμβαση σε δύο γειτονικά μεσοδακτύλια διαστήματα, συνοδές επεμβάσεις προσθίου ποδός και προηγούμενες απόπειρες επαναδιερεύνησης δεν επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα. Εμμένοντα ή υποτροπιάζοντα λειτουργικά ενοχλήματα μετά την νευρεκτομή αποτελούν μεγάλη πρόκληση τόσο για τον χειρουργό όσο και για τον ασθενή. Είναι βασικό να προηγείται εκτεταμένη συζήτηση προεγχειρητικά με τον ασθενή, ώστε να ενημερωθεί για τα υψηλά ποσοστά φτωχών αποτελεσμάτων και την αυξημένη πιθανότητα για περιορισμούς υπόδησης και υποδημάτων μετεγχειρητικά.