Η επίδραση της επείγουσας απολίνωσης και της σκληροθεραπείας στην πίεση της πυλαίας φλέβας σε ασθενείς με κίρρωση του ήπατος και κιρσορραγία: προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη

Abstract

Aim: To study the effect of emergency treatment with endoscopic sklerotherapy or ligation on portal pressure and its possible relation to the patient outcome. Methods: Twenty cirrhotic patients with bleeding esophageal varices were studied. Ten patients were randomly assigned to emergency endoscopic ligation and 10 to sclerotherapy. Hepatic Venous Pressure Gradient (HVPG) was measured before and after endoscopic treatment. Repeated HVPG measurements were taken daily for a five day period. Results: All patients had initially HVPG >12 mmHg which increased in all but one patient after treatment. This increase remained only for 24h in the ligation group. In contrast the HVPG increase after sclerotherapy remained constant for the five day period. During the follow up period of 42 days, 1 patient rebled and 4 died in the ligation group vs. 3 and 4 respectively in the sclerotherapy group. Multivariate analysis showed that the only indepented factor predicting bleeding and survival was Child Rugh score. Conclusion: It is suggested that emergency sclerotherapy in cirrhosis with esophageal bleeding varices, causes a significant and constant rise of HVPG. In contrast, after ligation HVPG increases only transiently.

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εκτιμηθεί η επίδραση της επείγουσας σκληροθεραπείας και απολίνωσης στην πίεση της πυλαίας. Μέθοδοι: Μελετήθηκαν 20 ασθενείς με κίρρωση και κιρσορραγία. Από αυτούς οι 10 υποβλήθηκαν σε επείγουσα απολίνωση και οι 10 σε σκληροθεραπεία. Οι μετρήσεις των πιέσεων στην πυλαία (HVPG) γινόταν πριν και αμέσως μετά από την ενδοσκοπική θεραπεία και επαναλαμβάνονταν ανά 24ώρο για τις πρώτες 5 ημέρες. Αποτελέσματα: Όλοι οι ασθενείς είχαν πιέσεις μεγαλύτερες από 12 mmHg. Στην ομάδα της απολίνωσης παρατηρήθηκε αύξηση των πιέσεων στατιστικά σημαντική που παρέμεινε υψηλή για 24 ώρες. Αντίθετα η αύξηση των πιέσεων που παρατηρήθηκε στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ενδοσκοπική σκληροθεραπεία παρέμεινε σταθερή για 5 24ώρα. Κατά την διάρκεια 42 ημερών παρακολούθησης ένας ασθενής επαναιμορράγησε και 4 απεβίωσαν στην ομάδα της απολίνωσης, συγκριτικά με 3 και 4 ασθενείς αντίστοιχα στην ομάδα της σκληροθεραπείας. Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι η μόνη ανεξάρτητη μεταβλητή που σχετιζόταν με επαναιμορραγία και την επιβίωση ήταν ο βαθμός ηπατοκυτταρικής λειτουργίας κατά Child Pugh. Συμπεράσματα: Η επείγουσα ενδοσκοπική σκληροθεραπεία σε κιρρωτικούς ασθενείς με κιρσορραγία προκαλεί σταθερή και σημαντική αύξηση της πίεσης στην πυλαία φλέβα. Αντίθετα η απολίνωση προκαλεί παροδική αύξηση (24 ώρες).