Πρωτοπαθές σύνδρομο Sjogren, κίνδυνος ανάπτυξης λεμφοϋπερπλαστικής διαταραχής και θανάτου, ταξινόμηση με βάση προγνωστικούς παράγοντες

Abstract

Objective. Primary Sjogren's syndrome (pSS) may lead to lymphoproliferative disease(LPD) and death in certain patients. We sought to determine the incidence and predictors of adverselong-term outcomes to achieve a rational predictive classification of the syndrome.Methods. Predictive modeling was performed in a cohort of 723 consecutive patients withprimary SS (587 newly diagnosed [incident cases] and 136 prevalent cases).Results. During 4,384 person-years of follow-up, we recorded 39 deaths (7 due tolymphoma) and 38 LPD diagnoses. The standardized mortality ratio was 1.15 (95% confidenceinterval [95% CI] 0.86-1.73) compared with the general population of Greece. In incident cases, theprobability of LPD was 2.6% at 5 years and 3.9% at and 10 years. Mortality rates were significantlyhigher in patients with low C4 complement levels at the first study visit (hazard ratio [HR] 4.39, 95%CI, 2.18-8.83). LPD was independently predicted by the presence of parotid enlargement (HR 5.21,95% CI, 1 76-15.4), palpable purpura (HR 4.16, 95% CI, 1.65-10.5) and low C4 complement levels(HR 2.40, 95% CI, 0.99-5.83) at first study visit. All patients who eventually developed lymphomaresulting in death during follow-up had either low C4 levels or palpable purpura at first study visit.Training-validation split-cohort modeling confirmed the predictive importance of low C4 levels andpalpable purpura, both of which were present in 20.9% of patients at their first visit.Conclusions. In patients with primary SS, 1 in 5 deaths is attributable to lymphoma. Thepresence of palpable purpura and low C4 levels at first visit adequately distinguishes high-risk patients(type I primary SS) from patients with uncomplicated disease course (type II [low-risk] primary SS).

Το πρωτοπαθές σύνδρομο Sjögren(^S) μπορεί να οδηγήσει σε λεμφοϋπερπλαστική διαταραχή (ΛΥΔ)και θάνατο. Μέθοδος. Για τον προσδιορισμό των προγνωστικών παραγόντων και της επίπτωσης τωνμακροχρόνιων επιπλοκών του ZS και τον καθορισμό μιας λογικής προγνωστικής ταξινόμησηςχρησιμοποιήσαμε προγνωστικό μοντέλο σε μία σειρά από 723 ασθενείς με πΣ8 (587 περιπτώσειςεπίπτωσης και 136 επιπολασμού). Αποτελέσματα. Κατά τη διάρκεια των 4,384 ανθρωποετώνπαρακολούθησης, καταγράψαμε 39 θανάτους (7 από λέμφωμα) και 38 διαγνώσεις ΛΥΔ. Οπροτυπώμενος λόγος θνησιμότητας ήταν 1.15 (95% ΟΑ 0.86-1.73) συγκριτικά με τον Ελληνικόπληθυσμό. Στις περιπτώσεις επίπτωσης, η πιθανότητα για την ανάπτυξη ΛΥΔ ήταν 2.6% στην 5ετίακαι 3.9% στην ΙΟετία. Η θνητότητα ήταν σημαντικά υψηλότερη στους ασθενείς με χαμηλά επίπεδα C4στην πρώτη επίσκεψη της μελέτης (ΣΚ 4.39, 95% ΟΑ 2.18-8.83). Η ανάπτυξη ΛΥΔ μπορούσε ναπροβλεφθεί από τη διόγκωση των παρωτίδων (ΣΚ 5.21, 95% ΟΑ 1.76-15.4), την ψηλαφητή πορφύρα(ΣΚ 4.16, 95% ΟΑ 1.65-10.5), και τα χαμηλά επίπεδα C4 (ΣΚ 2.40, 95% ΟΑ 0.99-5.83) στην πρώτηεπίσκεψη της μελέτης. Όλοι οι ασθενείς που ανέπτυξαν λέμφωμα και κατέληξαν είχαν είτε χαμηλάεπίπεδα του C4 κλάσματος του συμπληρώματος ή ψηλαφητή πορφύρα στην πρώτη επίσκεψη τηςμελέτης. Κατά τη διαδικασία επικύρωσης των αποτελεσμάτων η προγνωστική σημασία των χαμηλώνεπιπέδων C4 και της ψηλαφητής πορφύρας επιβεβαιώθηκαν, και ήταν παρόντα στο 20.9% τωνασθενών κατά την πρώτη επίσκεψη τους. Συμπέρασμα. Σε ασθενείς με πΣδ, 1 στους 5 θανάτουςαποδίδεται σε λέμφωμα. Η παρουσία ψηλαφητής πορφύρας και χαμηλών επιπέδων του C4 κλάσματοςτου συμπληρώματος στην πρώτη επίσκεψη διαχωρίζει σαφώς τους ασθενείς σε υψηλό κίνδυνο (τύπος1 πΣδ) από τους ασθενείς με μη επιπλεγμένη φυσική πορεία (τύπος II [χαμηλού κινδύνου] πΣδ).Παράκληση η