Μεταβολές της μορφολογίας των πυρηνίσκων των λεμφοκυττάρων του περιφερικού αίματος και προγνωστική τους σημασία στον καρκίνο του παχέος εντέρου

Abstract

The object of the present study is the morphology of nucleoli of peripheral bloodlymphocytes in patients with colon cancer (in stages A, Bl, B2, CI and C2 according toASTLER - COLLER) preoperatively and after the surgical resection of the neoplasm.Before the operation, in patients suffering from cancer at the different stages,statistics showed that there was a significant decline of inactive, but capable forblastic transformation lymphocytes, with ring shaped nucleolus, as well as asignificant increase of immunologicaly incapable lymphocytes, withmicronucleoli, in comparison to healthy individuals. These changes were related tothe stage of the disease. The number of active lymphocytes, with compactnucleoli, was significantly increased in patients with cancer.In relation to the preoperative values, there was, after the resection of theneoplasm, a significant increase of the lymphocytes with ring shaped nucleolus, aswell as significant decline of inactive lymphocytes with micronucleoli. However,the values of active and immunologicaly capable lymphocytes with one nucleolus(ring shaped or compact) did not reach the level of the values in healthyindividuals. Moreover, the improvement in the morphology of the lymphocytesnucleoli was directly related to the stage of the disease. Thus, the morphology ofthe lymphocytes nucleoli of patients of stage C, although showing significantimprovement, was after the operation at the same level as of patients of stage Abefore the operation.In a very high percentage of the patients (71,42%), whose morphology oflymphocytes nucleoli did not show any improvement, there was a prematurerecurrence of their disease. This was not observed in any of the patients whoselymphocytes, with ring shaped nucleolus, increased after the operation and whoselymphocytes, with micronucleoli, declined during the time they were beingobserved (12-18 months).These results clearly show that the method used is worth further study. It couldconstitute a very economical and quite reliable indicator for the detection ofpatients who are operated for colon neoplasm and who are likely to developpremature recurrence of their disease.

Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η μορφολογία των πυρηνίσκων των λεμφοκυττάρωντου περιφερικού αίματος σε ασθενείς με νεόπλασμα του παχέος εντέρου (σταδίων A, Β1,Β2, Cl και C2 κατά ASTLER-COLLER) προεγχειρητικά και μετά την χειρουργικήαφαίρεση του.Παρατηρήθηκε, προεγχειρητικά, στατιστικά σημαντική πτώση των ανενεργών, αλλάικανών προς βλαστική μεταμόρφωση λεμφοκυττάρων, με δακτυλιοειδή πυρηνίσκο,καθώς και στατιστικά σημαντική άνοδος των ανίκανων ανοσολογικά λεμφοκυττάρων, μεμικροπυρηνίσκους, στους καρκινοπαθείς όλων των σταδίων σε σχέση με τα υγιή άτομα,αλλαγές που ήταν ανάλογες του σταδίου της νόσου. Στατιστικά σημαντική αύξηση στουςκαρκινοπαθείς παρουσίασαν επίσης τα ενεργά λεμφοκύτταρα, με συμπαγή πυρηνίσκο.Μετά την αφαίρεση του νεοπλάσματος παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική αύξησητων ικανών λεμφοκυττάρων, με δακτυλιοειδή πυρηνίσκο, καθώς και στατιστικάσημαντική πτώση των ανίκανων λεμφοκυττάρων, με μικροπυρηνίσκους, χωρίς όμως ταποσοστά των ανοσολογικά ικανών λεμφοκυττάρων, με ένα πυρηνίσκο (δακτυλιοειδή ήσυμπαγή), να ανέρχονται στα επίπεδα των υγιών ατόμων. Η βελτίωση δε τηςμορφολογίας των πυρηνίσκων των λεμφοκυττάρων ήταν ανάλογη του σταδίου τηςνόσου, έτσι ώστε ασθενείς σταδίου C μετεγχειρητικά να βρίσκονται, αν και σημαντικάβελτιωμένοι, στα προεγχειρητικά επίπεδα των ασθενών σταδίου Α.Ασθενείς που δεν βελτίωσαν τη μορφολογία των πυρηνίσκων των λεμφοκυττάρων τους,παρουσίασαν, σε υψηλό ποσοστό (71,42%), πρώιμη υποτροπή της νόσου τους, γεγονόςπου δεν παρατηρήθηκε σε κανέναν από τους ασθενείς που παρουσίασαν μετεγχειρητικήαύξηση των λεμφοκυττάρων με δακτυλιοειδή πυρηνίσκο και μείωση τωνλεμφοκυττάρων με μικροπυρηνίσκους, στο διάστημα που παρακολουθήθηκαν (12-18μήνες).Με βάση τα αποτελέσματα, φαίνεται ότι η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε αξίζει ναμελετηθεί περαιτέρω, και ίσως να αποτελέσει έναν οικονομικότατο και μάλλον αξιόπιστοδείκτη για την ανίχνευση ασθενών που χειρουργήθηκαν λόγω νεοπλάσματος παχέοςεντέρου και πρόκειται να παρουσιάσουν πρώιμη υποτροπή της νόσου τους.