Άσκηση και ποιότητα ζωής σε άτομα με και χωρίς κινητικά προβλήματα

Abstract

The purpose of the present study was to investigate the relations between exercise, self-efficacy, quality of life and smoking behaviors, in persons with and without physical disabilities. A sample of 375 persons in a range between 19 to 63 years old. (Mage = 33.5, SD = 9.7) participated in the study. Of the participants, 182 were persons with physical disabilities (men =135, women = 47) and 193 were without disability (men =131, women = 62). 53.3% (N = 97) of people with disabilities and 52.8% (N = 102), of people without disabilities remarked that participated in physical activities. Quality of life was measured with «SF-36» (Ware, Kosinski, & Keller, 1994) questionnaire. Moreover participants completed questionnaires concerning self-efficacy, exercise behavior and smoking status. The results indicated high correlations between exercise behavior, self-efficacy and quality of life for persons with disabilities but there were no correlations between exercise behavior and smoking status as well as between quality of life and smoking status. In persons without disabilities, high positive correlations appeared between exercise behavior, self-efficacy and quality of life and high negative correlations between quality of life and smoking status. According to quality of life there were statistically differences due to disability and to participate in physical activity and a statistically important interaction between disability and participation. According to physical activity self-efficacy questionnaire there were statistically differences due to disability and to participate in physical activity, but there was no interaction between disability and participation. Similar according to general self-efficacy questionnaire there were statistically differences due to disability and to participate in physical activity, but there was no interaction. Consequently, in the present study quality of life appeared to correlate with exercise participation and self-efficacy in persons with and without physical disabilities. However since people without disabilities indicated negative correlations between quality of life and smoke status, for persons with disabilities these correlations were no existed. Furthermore appeared differences in quality of life and self-efficacy between persons with and without physical disabilities and between participated or no in physical activities.

Ο σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να εξετάσει τη σχέση της άσκησης, της αυτο-αποτελεσματικότητας, της ποιότητας ζωής και της συμπεριφοράς καπνίσματος σε ένα δείγμα ατόμων με και χωρίς κινητικά προβλήματα. Το δείγμα αποτέλεσαν 375 άτομα, ηλικίας 19-63 ετών (MO = 33.5, ΤΑ = 9.7). Από το σύνολο του δείγματος, οι 182 ήταν άτομα με κινητικά προβλήματα (Άντρες = 135, Γυναίκες = 47), και οι 193 ήταν άτομα χωρίς αναπηρία (Άντρες =131, Γυναίκες = 62). Το 53,3% (Ν = 97) των ατόμων με κινητικά προβλήματα και το 52,8% (Ν = 102) των ατόμων χωρίς αναπηρία, δήλωσαν ότι συμμετείχαν σε αθλητικές δραστηριότητες. Η ποιότητα ζωής στην έρευνα αξιολογήθηκε με το ερωτηματολόγιο «SF-36» (Ware, Kosinski, & Keller, 1994). Επιπλέον οι συμμετέχοντες στην έρευνα συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια αυτο-αποτελεσματικότητας, συμπεριφοράς άσκησης και καπνίσματος. Τα αποτελέσματα έδειξαν για τα άτομα με κινητικά προβλήματα, υψηλή στατιστικά σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ της συμπεριφοράς της άσκησης, της αυτο-αποτελεσματικότητας και της ποιότητας ζωής ενώ δεν υπήρχε συσχέτιση μεταξύ της συμπεριφοράς της άσκησης και της συμπεριφοράς καπνίσματος όπως και μεταξύ της ποιότητας ζωής και της συμπεριφοράς καπνίσματος. Παρόμοια και στα άτομα χωρίς κινητικά προβλήματα βρέθηκε υψηλή θετική συσχέτιση μεταξύ της συμπεριφοράς της άσκησης, της αυτο-αποτελεσματικότητας και της ποιότητας ζωής, ενώ φάνηκε να υπάρχει υψηλή αρνητική συσχέτιση μεταξύ της ποιότητας ζωής και της συμπεριφοράς καπνίσματος. Όσον αφορά την ποιότητα ζωής, βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές λόγω ύπαρξης ή όχι της αναπηρίας και λόγω συμμετοχής ή όχι σε προγράμματα άσκησης καθώς επίσης και σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ της ύπαρξης ή όχι της αναπηρίας και της συμμετοχής ή όχι σε προγράμματα άσκησης. Αναφορικά με την αυτο-αποτελεσματικότητα για φυσικές δραστηριότητες, υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές λόγω ύπαρξης ή όχι της αναπηρίας και λόγω συμμετοχής ή όχι σε προγράμματα άσκησης ενώ δε βρέθηκε στατιστικά σημαντική αλληλεπίδραση. Παρόμοια και ως προς τη γενική αυτο-αποτελεσματικότητα, προέκυψε ότι, υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές λόγω της ύπαρξης ή όχι αναπηρίας και λόγω της συμμετοχής ή όχι σε προγράμματα άσκησης ενώ και πάλι δε βρέθηκε στατιστικά σημαντική αλληλεπίδραση. Συμπερασματικά προέκυψε ότι, στην παρούσα έρευνα η ποιότητα ζωής σχετίζεται με τη συμμετοχή στην άσκηση και την αυτο-αποτελεσματικότητα τόσο στα άτομα με κινητικά προβλήματα όσο και στο τυπικό πληθυσμό. Ωστόσο, ενώ ο τυπικός πληθυσμός έδειξε αρνητική συσχέτιση μεταξύ της ποιότητας ζωής και της συμπεριφοράς καπνίσματος, στα άτομα με κινητικές αναπηρίες η συσχέτιση αυτή δεν υπήρχε. Επίσης, υπήρχαν διαφορές ως προς την ποιότητα ζωής και την αυτο-αποτελεσματικότητα μεταξύ των ατόμων με και χωρίς κινητικά προβλήματα" και μεταξύ των συμμετεχόντων ή όχι σε προγράμματα άθλησης.