Η συμβολή της ουροδυναμικής μελέτης σε παιδιά με νυκτερινή ενούρηση

Abstract

Objectives: To investigate in a prospective study the role of bladder function during the Urodynamic investigation and to compare the results of Maximum Bladder Capacity (MBC), the Functional bladder capacity (FBC), the Detrusor Overactivity (DO) and the Bladder wall thickness (BWTh), in children with primary nocturnal enuresis as this is a common problem in children. Methods: The study included 100 children with monosymptomatic primary nocturnal enuresis aged 6-14 (9,1±2,19) years. Children were divided into 4 groups according to Enuresis severity: group A = 0-3/week, group B = 3-6/week, group C = every night and group D Diurnal + Nocturnal Enuresis. All children underwent urinalysis, bladder and upper urinary tract ultrasonography, uroflowmetry and water cytometry. The Maximum bladder capacity (MBC), Detrusor Overactivity (OD), bladder wall thickness (BWTh) and Functional Bladder Capacity (FBC) were measured using ultrasonography. The FBC estimated from a 4 days Feeling/Volume chart. The Urodynamic findings (MBC, OD) were compared between the FBC, BWTh and Enuresis groups according to severity groups A, B, C, D. Parameters recording became in Excel office and were imported for statistical analysis in environment SPSS ver. the 15 for windows. Analysis became at one way ANOVA and BENFERONI. Results: Instability (OD) was observed in 40 children and was recorded as follows: Group A = (3/25, 12%), Group B = 8/30 (26, 6%), Group C = 12/20 (60%) and in the children with NE + Daily symptoms 17/25 (68%). The OD was more intense in the children of B, C, D groups. The cross-correlation of findings at Pearson showed that the FBC has relation with the OD, MBC, BWTh and the age, which is statistically significant, while the OD has a statistically significant relation with the MBC. The MBC at the same comparisons appears to relate itself so much with the FBC and with BWTh having a statistically significant difference too. BWTh was found to have statistical significant difference in combination FBC OD and MBC. From the recorded prices and comparisons, the age is related only with the FBC and MBC. Conclusion: The results of this study show that the ultrasonographic measure of the BWTh and water cytometry findings on bladder function plus the Functional Bladder Capacity are characteristic in children with nocturnal enuresis. Detrusor over activity can occur in 68% of the Enuretic Children with diurnal symptoms. Obtaining a voiding and elimination diary in conjunction with a good history may be beneficial in children with monosymptomatic primary nocturnal enuresis. In addition, routine Urodynamics may be unnecessary in the evaluation of children with monosymptomatic primary nocturnal enuresis after obtaining a careful and complete history of the voiding dysfunction. Urodynamic testing may be reserved for polysymptomatic enuretics with abnormal ultrasound or those who fail to respond to first line treatment.

Σκοπός: Σκοπός της έρευνας είναι η Ουροδυναμική μελέτη των παιδιών με Νυκτερινή Ενούρηση (ΝΕ) και η καταγραφή των παραμέτρων της Μεγίστης Χωρητικότητας (MBC), της Λειτουργικής χωρητικότητας (FBC), της αστάθειας του εξωστήρα (OAB), του πάχους του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης (BWTh) και να συγκριθούν τα αποτελέσματα μεταξύ τους. Υλικό και Μέθοδος: Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 100 παιδιά ηλικίας 6-14 χρόνων (9,1±2,19) με ΝΕ (58 αγόρια και 42 κορίτσια) τα οποία ταξινομήθηκαν ανάλογα με την σοβαρότητα της ΝΕ σε 4 ομάδες: α) Ήπια 0-3 φορές την εβδομάδα, β) Μέτρια 3- 6 φορές την εβδομάδα, γ) Σοβαρή κάθε βράδυ και δ) Ημερήσια ενούρηση (Η) ± ΝΕ. Όλα τα παιδιά υποβλήθηκαν σε Ουροδυναμικό έλεγχο, υπερηχοτομογραφική μέτρηση του BWTh, καταγραφή της OD, της MBC και εκτίμηση της FBC με το Ημερολόγιο ούρησης. Τα ουροδυναμικά ευρήματα (MBC, OD) συγκρίθηκαν μεταξύ των FBC, ΒWTh και ομάδων ενούρησης σύμφωνα με τις ομάδες σοβαρότητας α, β, γ, δ. Η καταγραφή των παραμέτρων έγινε σε Excel office και εισάχθηκαν για στατιστική ανάλυση σε περιβάλλον SPSS ver. 15 for windows και η ανάλυση έγινε κατά one way ANOVA και BENFERONI. Αποτελέσματα: Η αστάθεια (OD) παρατηρήθηκε σε 40 παιδιά και καταγράφηκε ως εξής: 1η ομάδα 3/25 (12%), 2η ομάδα 8/30 (26,6%), 3η ομάδα 12/20 (60%) και στα παιδιά με ΝΕ + Ημερήσια συμπτωματολογία 17/25 (68%). Η OD ήταν περισσότερο έντονη στα παιδιά της 2ης, 3ης και 4ης ομάδας. Η συσχέτιση των τιμών κατά Pearson έδειξε ότι η FBC έχει σχέση με την OD, MBC, BWTh και την ηλικία η οποία είναι στατιστικά σημαντική, ενώ η OD έχει στατιστικά σημαντική σχέση με την MBC. Η MBC φαίνεται να σχετίζεται στατιστικά σημαντικά τόσο με την FBC όσο και με το BWTh. Το BWTh διαπιστώθηκε να έχει στατιστικά σημαντική διαφορά σε σχέση με την FBC, OD και MBC. Από τις καταγεγραμμένες τιμές και συγκρίσεις η ηλικία παρατηρήθηκε να σχετίζεται μόνο με την FBC και MBC. Συμπέρασμα: Το ιστορικό μαζί με το Ημερολόγιο ούρησης μπορούν να αξιολογήσουν τις συνήθειες πλήρωσης της ουροδόχου κύστης. Η FBC και η καταμέτρηση του πάχους του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης θέτει την πιθανή διάγνωση αστάθειας ή και άλλων διαταραχών ούρησης. Η αστάθεια ανέρχεται έως και 68% σε παιδιά με Η και ΝΕ. Το εύρημα αυτό συνιστά την συνδυασμένη φαρμακευτική αντιμετώπιση των παιδιών με ΝΕ. Η εκτίμηση όλων αυτών των παραμέτρων παρέχει τη δυνατότητα στον Ιατρό να καθορίσει την στρατηγική του ως προς την θεραπευτική αντιμετώπιση της ΝΕ στα παιδιά. Η ουροδυναμική μελέτη δεν κρίνεται απαραίτητη στα παιδιά με ΝΕ που όμως δεν παρουσιάζουν άλλες διαταραχές ούρησης. Σε παιδιά με Η και ΝΕ και άλλες συνοδές διαταραχές ούρησης καθώς και παιδιά ανθεκτικά στη θεραπεία με Δεσμοπρεσίνη ή παιδιά που υποτροπιάζουν ο ουροδυναμικός έλεγχος θεωρείται απολύτως απαραίτητος για να καταγραφούν και να τεκμηριωθούν οι λειτουργικές διαταραχές ώστε να εφαρμοστεί η καταλληλότερη θεραπεία.