Η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος πρόωρων και τελειόμηνων νεογνών κατά τον πρώτο μήνα της ζωής

Abstract

Patients and Methods: Two hundred neonates were included in the study (preterms and fullterms). Fifty fullterms and fifty terms had no clinical or laboratory evidence of infection and were considered to be the “normal” or control group. The rest 100 (50 preterms and 50 fullterms) had laboratory evidence for infection (suspected or confirmed). Results: Total white cell (WCC) count was lower (p<0.01) in the normal preterms vs normal fullterms. In infected preterm neonates in addition to the lower WCC (p<0.0001), absolute lymphocyte count (p<0.0001) and platelet count (p<0.0001) before initiation of therapy for infection were significant lower vs the fullterm. Normal fullterms had higher serum complement level vs the preterms, while during infection there was no significant difference. T lymphocyte subpopulations (CD3+, CD4+ and CD8+), NK and B cells were similar in normal preterms and fullterms. Similar lymphocytes were lower in preterms with suspected infection (p<0.05) and sepsis (p<0.01) vs the respective fullterm groups, suggesting the immaturity of the .... immunity in the preterm infant. TNF and IL-6 in fullterms and preterms with sepsis was up to 5 fold higher vs the group with suspected infection. Conclusions: In the present study appears that WCC are not helpful in the diagnosis of infection while the combination of IL-6, TNF and C-reactive protein are reliable for early diagnosis. Persistence of high IL-6 levels 72 hours after the initiation of therapy are indicative of an adverse outcome.

Υλικό-Μέθοδοι: Μελετήθηκαν συνολικά 200 νεογνά (πρόωρα και ΤΜ). Πενήντα τελειόμηνα και πενήντα πρόωρα δεν είχαν ούτε κλινικά ούτε εργαστηριακά στοιχεία λοίμωξης και αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου ή τα «φυσιολογικά νεογνά». Τα υπόλοιπα 100 (v=50 τελειόμηνα και 50 πρόωρα) είχαν εργαστηριακά ευρήματα συνηγορούντα για λοίμωξη (πιθανή ή επιβεβαιωμένη). Αποτελέσματα: Ο ολικός αριθμός λευκοκυττάρων και ουδετερόφιλων βρέθηκε σημαντικά χαμηλότερος (p<0.01) στα φυσιολογικά πρόωρα την 1η ημέρα ζωής σε σύγκριση με τα φυσιολογικά ΤΜ. Στην περίπτωση λοιμώξεων επιπλέον των σημαντικά χαμηλότερων λευκών (p<0.001) προ της έναρξης αγωγής για λοίμωξη στα πρόωρα ήταν σημαντικά χαμηλότερος σε σύγκριση με τα τελειόμηνα ο απόλυτος αριθμός λεμφοκυττάρων (p<0.0001) και ο αριθμός των αιμοπεταλίων (p<0.001). Το συμπλήρωμα C3, C4 βρέθηκα ψηλότερο στη διάρκεια του 1ου μήνα ζωής στα φυσιολογικά ΤΜ σε σύγκριση με τα πρόωρα ενώ στην περίπτωση λοίμωξης δεν υπήρχε σημαντική διαφορά. Τα CD3+, CD4+, και CD8+, ΝΚ και Β cells δεν διαφέρουν σημαντικά στα φυσιολογικά νεογνά πρόωρα και ΤΜ. Οι ίδιοι υποπληθυσμοί λεμφοκυττάρων ήταν χαμηλότεροι στα πρόωρα νεογνά με ΠΛ (p<0.05) και στα νεογνά με σήψη (p<0.001) σε σύγκριση με τα αντίστοιχα ΤΜ. Η αύξηση έως και 5 φορές της IL-6 και του TNF παρατηρήθηκε σε ΤΜ και πρόωρα νεογνά με σήψη. Συμπεράσματα: Στην παρούσα μελέτη φαίνεται ότι τα λευκά δεν βοηθούν στην πρώιμη διάγνωση της σήψης, ενώ η IL-6, TNF και C-αντιδρώσα πρωτεΐνη βοηθούν στη διάγνωση. Η δε παραμονή αυξημένης IL-6 72 ώρες μετά την έναρξη της αγωγής φαίνεται να είναι κακό προγνωστικό σημείο.