Χειρουργική αντιμετώπιση συριγγίου του ορθού με το ουροποιογεννητικό σύστημα στις συγγενείς ορθοπρωκτικές ανωμαλίες

Abstract

This work presents the use and the results of Posterior Sagittal AnoRectoPlasty (PSARP) according to Peña's technique, in 7 cases of infants that were operated on, in the Athens Children Hospital of "Aglaia Kyriakou". The following are briefly reported: 1. From the operated infants 3 were girls and 4 boys. 2. The boys suffered from high rectal atresia with rectourethral or rectoprostatic fistula. In such cases, the anterior rectal wall above the fistula is fused to the posterior urethral wall, forming a common wall and, consequently, the separation should be carried out very carefully in order to protect the urinary tract and the important nerve structures. 3. In girls, the defects were low rectal atresia with rectovestibular or perineal fistula. In the first case, the significant part of the operation is the separation of the rectum from the vagina along the part where they share a common wall. 4. The importance of a colostomy prior to the main operation should be stressed, as in this way the danger of infection after the main operation is greatly reduced. A colostomy was required in all our patients, except the one with the perineal fistula. 5. Another advantage of colostomy is that it allows postponement of the main correction. In our patients the main operation was performed at the ages of 3,5 to 12 months. 6. The immediate postop results were very satisfactory as far as bowel and anus function were concerned. Follow-up for a period up to 49 months, showed persistence of these good results, with the exception of one infant that presented intense constipation and neurogenic bladder, apparently due to the coexistence of meningocele. In conclusion, PSARP is considered as a safe method with very satisfactory results regarding the function of both the bowel and the anus.

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται η εγχειρητική κατά Peña τεχνική αποκατάστασης ορθοπρωκτικών ανωμαλιών σε επτά περιπτώσεις βρεφών που νοσηλεύτηκαν στην Β' Χειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών "Π. και Αγλαΐα Κυριακού" καθώς και τα αποτελέσματα αυτής. Συνοπτικά αναφέρονται τα ακόλουθα: 1. Από τα χειρουργηθέντα βρέφη 3 ήταν θήλεα και 4 άρρενα. 2. Στα άρρενα η ορθοπρωκτική ανωμαλία αφορούσε υψηλή ατρησία ορθού με ορθοουρηθρικό ή ορθοπροστατικό συρίγγιο. Στις περιπτώσεις αυτές τονίζεται η σημασία του τρόπου διαχωρισμού του ορθού από την ουροφόρο οδό, καθόσο υπάρχει συνήθως κοινό τοίχωμα. Επίσης σημειώνεται η ανάγκη ιδιαίτερης προσοχής προς αποφυγήν κάκωσης παρακειμένων οργάνων του γεννητικού συστήματος και των στυτικών νεύρων. 3. Στα θήλεα οι βλάβες ανεφέροντο σε χαμηλή ατρησία ορθού με ορθοπροδομικό ή περινεϊκό συρίγγιο. Συγκριτικά προς τα άρρενα, η χειρουργική επέμβαση ήταν ευχερέστερη. Υπογραμμίζεται η σπουδαιότητα σωστού διαχωρισμού ορθού κόλπου δεδομένου ότι κοινό τοίχωμα παρατηρείται στις περιπτώσεις ορθοπροδομικού συριγγίου. 4. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η διενέργεια κολοστομίας πριν την κύρια διορθωτική επέμβαση. Με εξαίρεση το περινεϊκό συρίγγιο, απαιτήθηκε κολοστομία σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις των εγχειρησθέντων βρεφών. Έτσι, μειώθηκαν στο ελάχιστο οι διεγχειρητικές επιμολύνσεις. 5. Η πραγματοποίηση κολοστομίας έχει το επιπλέον πλεονέκτημα ότι επιτρέπει αναβολή της κύριας διορθωτικής επέμβασης. Στα χειρουργηθέντα βρέφη η κύρια επέμβαση έγινε στις ηλικίες από 3,5-12 μηνών. 6. Τα άμεσα μετεγχειρητικά αποτελέσματα υπήρξαν λίαν ικανοποιητικά όσον αφορά την εντερική και πρωκτική λειτουργία. Η παρακολούθηση των βρεφών για χρονικό διάστημα μέχρι 49 μήνες, έδειξε διάρκεια του καλού αποτελέσματος, με εξαίρεση ένα εκ των βρεφών που παρουσίασε έντονη δυσκοιλιότητα και νευρογενή κύστη, προφανώς οφειλόμενα στην συνύπαρξη μηνιγγοκήλης. Συμπερασματικά, η οβελιαία οπισθία πρωκτοπλαστική κατά Peña κρίνεται τεχνικά ευχερής και δίνει λίαν ικανοποιητικά αποτελέσματα όσον αφορά την εντερική και πρωκτική λειτουργία.