Η προκατάληψη ως αντικείμενο κοινωνικής επιρροής

Abstract

The present dissertation was interested in investigating whether prejudices are susceptible to processes of social influence. The meaning of this investigation stems from the fact that the topics used in the experiments in the field of social influence do not always have the same social weight, even when the personal relevance is high. Attempting to change the attitude regarding the graduation criteria at a university may not be compared to an attempt to change the attitude towards a social group, such as immigrants. In all the experiments of the present dissertation an expected correlation has been found between the prior attitude towards immigrants and the impact of the influencing text on the participants. Each influencing text exerts a greater influence the closer its content is to the participants’ prior attitude. This correlation is successfully distorted by the various independent variables examined in the experiments, such as the degree of forced agreement/disagreement, psychologization and the degree of experienced surprise for the influencing text’s support rate in Greek society.The conclusions of the third experiment were also interpreted from the point of view of the Metacognitive Model. The support rate of 82% in the population may have lowered the participants’ confidence in their attitudes and especially in the status of these attitudes as minority views, that are perceived as being independent and innovative.

Η παρούσα διατριβή ενδιαφέρθηκε να ερευνήσει κατά πόσο οι προκαταλήψεις είναι ευάλωτες στις διαδικασίες της κοινωνικής επιρροής. Το νόημα της διερεύνησης αυτής πηγάζει από το γεγονός ότι οι θεματικές στα πειράματα στον τομέα της κοινωνικής επιρροής δεν έχουν πάντα την ίδια κοινωνική βαρύτητα μεταξύ τους, ακόμα και εάν η προσωπική εμπλοκή είναι μεγάλη. Η απόπειρα αλλαγής της στάσης που αφορά τα κριτήρια αποφοίτησης σε κάποιο πανεπιστήμιο ίσως να μην συγκρίνεται με μια απόπειρα αλλαγής της στάσης έναντι κάποιας κοινωνικής ομάδας, όπως είναι οι μετανάστες. Σε όλα τα πειράματα παρατηρείται μια αναμενόμενη συνάφεια μεταξύ της προγενέστερης στάσης έναντι των μεταναστών και της ασκούμενης επιρροής του κειμένου. Το κάθε κείμενο επιρροής ασκεί μεγαλύτερη επιρροή όσο πιο κοντά βρίσκεται το περιεχόμενό του στην προγενέστερη στάση των συμμετεχόντων. Αυτή η συνάφεια στρεβλώνεται επιτυχώς από τις διάφορες ανεξάρτητες μεταβλητές που εξετάστηκαν στα πειράματα της παρούσας διατριβής, όπως το βαθμό αναγκαστικής συμφωνίας/διαφωνίας, την ψυχολογιοποίηση και την έκπληξη με το ποσοστό υποστήριξης του κειμένου επιρροής στην ελληνική κοινωνία.Τα συμπεράσματα του τρίτου πειράματος ερμηνεύτηκαν επίσης υπό τη σκοπιά της μεταγνωστικής προσέγγισης. Το ποσοστό υποστήριξης του 82% του πληθυσμού πιθανόν να κλόνισε την εμπιστοσύνη που έχουν οι συμμετέχοντες στις στάσεις τους και κυρίως στην ιδιότητα των στάσεων αυτών ως μειονοτικές, ανεξάρτητες και καινοτόμες.