Μορφολογική, βιοχημική και μοριακή μελέτη της προστατευτικής δράσης των μορίων U-74389G (λαζαροειδές), της ερυθροποιητίνης, της σιλδεναφίλης και της οκτρεοτίδης, στην συντήρηση παγκρέατος για μεταμόσχευση

Abstract

One of the challenges in the field of organ transplantation is effective transplant preservation during the donor/recipient time interval. In order to examine and potentially improve the efficacy of the existing preservation solutions in pancreatic transplantation, we studied four different pharmaceutical agents (erythropoietin, sildenafil, lazaroid, Octreotide) as enrichment of the University of Wisconsin solution and intravenous organ pretreatment before retrieval. We conducted a double-blind animal study using 54 Landrace pigs, divided in groups of 6, receiving accordingly one of the four agents as iv-pretreatment and as enrichment of the U.W. solution. The organs were studied at three different time points (organ procurement, 8 and 24 hours post organ procurement) conducting histopathological, serum, and oxidative-stress assessment. According to our results, the four pharmacological agents were shown beneficial dynamics for serum and istological parameters like MDA, TNF-a, oedema or hemorrhage which seems to be important in ischemia/reperfusion injury of the pancreas during the transplantation procedure. We draw the conclusion that the idea of pharmacologically modified preservation solutions and management could improve the quality of the organs for transplantation and also could prevent recent transplant rejection. Of course, more experimental investigation and clinical evidences are needed, before a good idea will be ready to become true and beneficial for our patients.

Η συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση για μεγαλύτερη δωρεά και διανομή ανθρωπίνων οργάνων για μεταμόσχευση, ακολουθώντας πάντα τους διεθνείς κανόνες της ιατρικής πρακτικής και δεοντολογίας, έχει δημιουργήσει μεγάλες ανάγκες σε κλινικό και πειραματικό επίπεδο, για την βελτίωση των προς μεταμόσχευση οργάνων, τη βελτίωση των διαλυμάτων και των τεχνικών συντήρησης και τέλος την αύξηση του χρόνου της συντήρησης. Είναι γεγονός ότι παρόλη την αυξανόμενη εμπειρία των χειρουργικών ομάδων που ασχολούνται με μεγάλη εξειδίκευση πλέον με τις μεταμοσχεύσεις, οι ιστικές βλάβες των οργάνων από το φαινόμενο της ισχαιμίας και της επαναιμάτωσης είναι πάντα παρούσες, με δύσκολα αντιμετωπιζόμενες συνέπειες (κακή ή μη ικανοποιητική λειτουργία των οργάνων ή πρώιμη μη λειτουργία τους – primary non function). Μια βασική επιλογή που θα βοηθούσε σημαντικά στην πρόληψη των βλαβών από την ισχαιμία και την επαναιμάτωση, είναι η προσπάθεια για βασικές βελτιώσεις κατά το στάδιο της λήψης του προς μεταμόσχευση οργάνου (του παγκρέατος) και αμέσως μετά κατά τη διαδικασία συντήρησής του. Σκοπός αυτής της πειραματικής εργασίας ήταν να εξεταστεί η πιθανή επίδραση 4 (τεσσάρων) διαφορετικών χημικών μορίων, εκ των οποίων 3 είναι ήδη γνωστά φάρμακα, το 21 αμινοστεροειδές U-74389G (Λαζαροειδές), την Ερυθροποιητίνη, τη Σιλδεναφίλη και την Οκτρεοτίδη, στην πρόληψη των ιστικών βλαβών από την ισχαιμία, με στόχο την καλύτερη διατήρηση του προς μεταμόσχευση παγκρέατος. Στο Ερευνητικό – Πειραματικό Κέντρο ELPEN μελετήθηκαν 54 ζώα (θηλυκοί και αρσενικοί χοίροι, ≥20 kg). Τα αποτελέσματα μας, έδειξαν άλλοτε άλλου βαθμού και όχι πάντα στατιστικά σημαντική επίδραση και των τεσσάρων αυτών φαρμακολογικών παραγόντων σε μετρήσιμες βιοχημικές (MDA, MPO, TNF-a, αμυλάση) και παθολογοανατομικές παραμέτρους (οίδημα, αιμορραγία, πολυμορφοπύρηνα, νέκρωση, κενοτόπια), που σχετίζονται με τη συμπεριφορά του προς μεταμόσχευση παγκρέατος στο φαινόμενο της βλάβης ισχαιμίας/επαναιμάτωσης. Η τάση και η δυναμική των παρατηρήσεων αυτών, αποτελούν σίγουρα ιδέα και ερέθισμα για περισσότερη και σε μεγαλύτερη έκταση πειραματική ερευνητική δουλειά, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η ενδεχόμενη ευεργετική δράση των μορίων αυτών και να αξιολογηθεί και σε κλινικό επίπεδο, στο μέλλον. Ο στόχος μας είναι πάντοτε, μια καλή επισημονική ιδέα να μετατραπεί σε πραγματικό όφελος για τους ασθενείς μας.