Βρογχόσπασμος κατά τη γενική αναισθησία σε παχύσαρκους ασθενείς

Abstract

BACKGROUND: Existing scientific data suggest that obesity correlates with airway hyperreactivity. The incidence of obese patients undergoing bariatric surgery for weight loss has increased. However, for the incidence of bronchospasm in obese patients during bariatric surgery there is not enough scientific data. In particular, the picture and exact incidence of bronchoconstriction is not mentioned, although of course it can not be excluded, since the above studies were not designed to accurately locate them. METHODS: A prospective observational study was conducted in the context of a collection of data from a group of 50 patients with BMI ≥35kg/m2 (observation group) suffering from obesity and subjected to selective laparoscopic gastrectomy, and another group of 50 patients with BMI ≤35kg/m2 (control group) who underwent other laparoscopic procedures. Data collection took place over 2 years. Bronchospasm was clinically detected by listening and confirmed by measuring the maximum airway pressure during mechanical ventilation. Arterial blood gases were measured at pre-determined intervals intraoperatively. Group variables were compared using Chi square or Fisher's exact test, as appropriate. Recurring general linear model measures were used to detect statistical differences between groups but also within groups at different time points. Observed differences were considered significant when p <0.05. RESULTS: The incidence of bronchospasm was higher in obese compared to non-obese patients (p = 0.027). Maximum airway pressures and arterial blood gases showed significant differences when compared to non-obese patients versus obese patients without bronchospasm versus obese patients with bronchospasm. Sub-ventilation that led to a gradual increase in PaCO2 occurred in both groups of obese patients during surgery. CONCLUSION: The incidence of bronchospasm is higher in obese patients compared to non-obese patients undergoing selective laparoscopic surgery. Airway pressures and blood gas values in obese patients are among the values of non-obese patients and those of obese patients with bronchospasm. The result suggests that obesity is associated with a condition where the smooth muscle fibers of the bronchi are not completely loose. The further investigation of airways hyperreactivity in obese patients undergoing laparoscopic surgery is important for improving perioperative care and safe anesthesia.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ. Υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η παχυσαρκία συσχετίζεται με την υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών. Η συχνότητα των παχύσαρκων ασθενών οι οποίοι υποβάλλονται σε βαριατρικές χειρουργικές επεμβάσεις για απώλεια σωματικού βάρους έχει αυξηθεί. Ωστόσο, για τη συχνότητα εκδήλωσης βρογχόσπασμου σε παχύσαρκους ασθενείς στη διάρκεια της βαριατρικής χειρουργικής επέμβασης δεν υπάρχουν αρκετά επιστημονικά δεδομένα. Ειδικά, η εικόνα και η ακριβής συχνότητα εκδήλωσης του βρογχόσπασμου δεν αναφέρονται, χωρίς βέβαια να μπορεί να αποκλειστούν, δεδομένου ότι οι παραπάνω μελέτες δεν ήταν σχεδιασμένες για τον ακριβή εντοπισμό τους. ΜΕΘΟΔΟΙ. Στα πλαίσια της έρευνας πραγματοποιήθηκε μία προοπτική μελέτη παρατήρησης στην οποία η συλλογή των δεδομένων έγινε από μια ομάδα 50 ασθενών με ΔΜΣ ≥35kg/m2 (ομάδα παρατήρησης) που έπασχαν από νοσογόνο παχυσαρκία και υποβλήθηκαν σε επέμβαση εκλεκτικής λαπαροσκοπικής γαστρεκτομής και από άλλη ομάδα 50 ασθενών με ΔΜΣ ≤35kg/m2 (ομάδα ελέγχου) οι οποίοι υποβλήθηκαν σε άλλου είδους λαπαροσκοπικές επεμβάσεις. Η συλλογή των στοιχείων έγινε σε χρονική διάρκεια 2 ετών. Ο βρογχόσπασμος ανιχνεύθηκε κλινικά με ακρόαση και επιβεβαιώθηκε με τη μέτρηση της μέγιστης πίεσης των αεραγωγών κατά τη διάρκεια του μηχανικού αερισμού. Τα αέρια αρτηριακού αίματος μετρήθηκαν σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα διεγχειρητικά. Οι μεταβλητές των ομάδων συγκρίθηκαν χρησιμοποιώντας το Chi square ή Fisher’s exact test, ανάλογα με την περίπτωση. Επαναλαμβανόμενα μέτρα γενικού γραμμικού μοντέλου χρησιμοποιήθηκαν για την ανίχνευση στατιστικών διαφορών μεταξύ των ομάδων, αλλά και εντός των ομάδων, σε διαφορετικά χρονικά σημεία. Οι παρατηρούμενες διαφορές θεωρήθηκαν σημαντικές όταν P <0,05. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Η συχνότητα του βρογχόσπασμου ήταν υψηλότερη στους παχύσαρκους σε σύγκριση με τους μη παχύσαρκους ασθενείς (p = 0,027). Οι μέγιστες πιέσεις των αεραγωγών και τα αέρια του αρτηριακού αίματος εμφάνισαν σημαντικές διαφορές, όταν συγκρίθηκαν μη παχύσαρκοι ασθενείς έναντι παχύσαρκων ασθενών χωρίς βρογχόσπασμο έναντι παχύσαρκων ασθενών με βρογχόσπασμο. Ο υποαερισμός που οδήγησε σε σταδιακή αύξηση της PaCO2 σημειώθηκε και στις δύο ομάδες παχύσαρκων ασθενών κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. Η εκδήλωση του βρογχόσπασμου εμφανίζει υψηλότερη συχνότητα στους παχύσαρκους ασθενείς σε σύγκριση με τους μη παχύσαρκους ασθενείς που υποβάλλονται σε εκλεκτική λαπαροσκοπική χειρουργική επέμβαση. Οι πιέσεις των αεραγωγών και οι τιμές των αερίων αίματος σε παχύσαρκους ασθενείς είναι ανάμεσα στις τιμές των μη παχύσαρκων ασθενών και τις τιμές των παχύσαρκων ασθενών με βρογχόσπασμο. Το αποτέλεσμα υποδηλώνει ότι η παχυσαρκία σχετίζεται με μια κατάσταση όπου οι λείες μυϊκές ίνες των βρόγχων δεν είναι πλήρως χαλαρές. Η περεταίρω διερεύνηση της υπεραντιδραστικότητας των αεραγωγών σε παχύσαρκους ασθενείς που υποβάλλονται σε λαπαροσκοπική χειρουργική είναι σημαντική για τη βελτίωση της περιεγχειρητικής φροντίδας και την ασφαλή χορήγηση αναισθησίας.