Η εκτίμηση της εγκεφαλικής αιμάτωσης και οξυγόνωσης σε νεογνά με λοίμωξη με τη χρήση φασματοσκοπίας εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας

Abstract

Objective: Neonates with sepsis have increased risk of neurological long term effects. Our aim was to evaluate cerebral oxygenation in septic neonates using Near Infrared Spectroscopy and also to access the neurodevelopmental outcome at 18 – 24 months of corrected age. Study Design: A prospective study was designed in the 2nd Neonatal Unit of Aristotle University of Thessaloniki, between 2012 – 2015, enrolling neonates with sepsis, as defined by the International Consensus Conference of Pediatric Sepsis criteria and matched controls. Three cerebral half–hourly measurements were performed during the first, third and seventh day of the episode and the values of tissue oxygenation index (TOI) and fractional tissue oxygen extraction (FTOE) were compared between the two groups. The neonates of the study were evaluated neurologically and developmentally at 18 – 24 months of corrected age, using Bayley Scale for Infant Development – III (BSID – III). Result: The study population consisted of 50 septic and 44 control neonates with similar characteristics. No differences of TOI and FTOE were recorded in the first and third day. However, on the seventh day septic neonates had significantly decreased oxygenation (62.7 ± 7% vs 71.4 ± 4.4%, p <0.001) and increased oxygen extraction (0.35 ± 0.07 vs 0.27 ± 0.05, p <0.001), irrespective of the severity of the infection. Out of the 94 neonates of the study, the 69 (73%) underwent BSID – III neurodevelopmental evaluation. Babies with history of sepsis had abnormal (score <85) cognitive and motor (fine and gross) scores compared with controls (21% vs 3%, p = 0.024 for cognitive and 18% vs 3%, p = 0.049 for motor scale). Cerebral oxygenation during the sepsis episode was found significant factor for prediction of suboptimal cognitive and motor score at 18 – 24 months of corrected age (AUC: 0.838 and 0.823 for cognitive and motor scales, respectively). Conclusion: Although septic neonates have normal cerebral oxygenation in the first and third day of the sepsis, they present decreased cerebral oxygenation in the seventh day independent of the infection severity. Furthermore, septic neonates had suboptimal cognitive and motor scores, at 18 – 24 months of corrected age. The level of decreased cerebral oxygenation was a significant predictive factor for suboptimal cognitive and motor scale scores at 18 – 24 months of corrected age. Therefore, cerebral oxygenation can be used for the identification the most vulnerable neonates who could benefit by early interventions.

Σκοπός: Τα νεογνά με σήψη βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο απώτερων νευρολογικών επιπλοκών. Σκοπός της μελέτης μας ήταν η εκτίμηση της εγκεφαλικής οξυγόνωσης σε σηπτικά νεογνά χρησιμοποιώντας την φασματοσκοπία εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας και επίσης η αξιολόγηση της νευροαναπτυξιακής τους έκβασης στους 18 – 24 μήνες διορθωμένης ηλικίας. Σχεδιασμός μελέτης: Μια προοπτική μελέτη πραγματοποιήθηκε στη Β΄ Νεογνολογική Μονάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από το 2012 έως το 2015, εξετάζοντας νεογνά με σήψη, όπως αυτή καθορίστηκε από τα κριτήρια του Διεθνούς Συνεδρίου Ομοφωνιών Παιδιατρικής Σήψης, και υγιείς μάρτυρες. Τρεις ημίωρες μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της πρώτης, τρίτης και έβδομης ημέρας του σηπτικού επεισοδίου. Οι τιμές του δείκτη εγκεφαλικής οξυγόνωσης (ΤΟΙ) και της κλασματικής απόληψης οξυγόνου (FTOE) εκτιμήθηκαν ανάμεσα στις δύο ομάδες. Τα νεογνά της μελέτης αξιολογήθηκαν νευροαναπτυξιακά στους 18 – 24 μήνες διορθωμένης ηλικίας, με την κλίμακα Bayley (BSID) – III. Αποτελέσματα: Ο πληθυσμός της μελέτης μας αποτελούνταν από 50 σηπτικά και 44 υγιείς μάρτυρες. Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στον TOI ή FTOE κατά την πρώτη ή τρίτη ημέρα. Ωστόσο, κατά την έβδομη ημέρα, τα σηπτικά νεογνά παρουσίασαν σημαντικά χαμηλότερες τιμές εγκεφαλικής οξυγόνωσης (62.7 ± 7% vs 71.4 ± 4.4%, p <0.001) και αυξημένες τιμές κλασματικής απόληψης οξυγόνου (0.35 ± 0.07 vs 0.27 ± 0.05, p <0.001), συγκριτικά με τα νεογνά μάρτυρες, ανεξάρτητα με τη σοβαρότητα της σήψης. Από τα 94 νεογνά της μελέτης, τα 69 (73%) αξιολογήθηκαν με την κλίμακα BSID – III. Βρέφη με ιστορικό σήψης ειχαν παθολογική βαθμολογία (<85) στον γνωσιακό και κινητικό (λεπτή και αδρή κινητικότητα) τομέα σε σημαντικό βαθμό, συγκριτικά με τους μάρτυρες (21% vs 3%, p = 0.024, για την γνωσιακή και 18% vs 3%, p = 0.049, για την κινητική κλίμακα). Η εγκεφαλική οξυγόνωση κατά τη διάρκεια του σηπτικού επεισοδίου ανευρέθη σημαντικός προγνωστικός παράγοντας για παθολογική βαθμολογία στη γνωσιακή και κινητική κλίμακα, στους 18 – 24 μήνες διορθωμένης ηλικίας (AUC: 0.838 and 0.823, αντίστοιχα)Συμπεράσματα: Παρόλο που τα νεογνά με σήψη δεν έχουν διαφορές στην εγκεφαλική οξυγόνωση κατά την πρώτη και τρίτη ημέρα της σήψης, παρουσιάζουν σημαντικά χαμηλότερες τιμές εγκεφαλικής οξγόνωσης κατά την έβδομη ημέρα, ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα της λοίμωξης. Επιπλέον, τα σηπτικά νεογνά είχαν παθολογική βαθμολογία στη γνωσιακή και κινητική κλίμακα στους 18 – 24 μήνες διορθωμένης ηλικίας. Ο βαθμός μείωσης της εγκεφαλικής οξυγόνωσης κατά την έβδομη ημέρα αποτέλεσε σημαντικό προγνωστικό παράγοντα για παθολογική βαθμολογία. Επομένως, η εκτίμηση της εγκεφαλικής οξυγόνωσης κατά τη σήψη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό των πιο ευάλωτων νεογνών που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από πρώιμη παρέμβαση.