Παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί της κολπικής μαρμαρυγής στη στεφανιαία νόσο

Abstract

Diagnostic Accuracy of Electrocardiographic ST-Segment Depression in Patients With Rapid Atrial Fibrillation for the Prediction of Coronary Artery Disease. Georgia Kopsida, M.D.BackgroundWe aimed to examine the diagnostic value of ST- segment depression in patients with rapid atrial fibrillation (AF) for the prediction of coronary artery disease (CAD). MethodsHemodynamically stable patients with AF, and a heart rate > 80% of their maximum predicted according to their age, were allocated to 2 groups according to their electrocardiographic findings on admission: group A included patients without any ST-segment ab- normalities and group B, patients with downward or horizontal ST- segment depression ≥ 1 mm in 2 or more contiguous leads. Group A patients were subjected to a dobutamine stress echo or Tl-201 myocardial single-photon emission computed tomography, followed by coronary angiography in case of abnormal results and Group B patients to coronary angiography. CAD was defined angiographically as stenosis of ≥ 50% in any major epicardial coronary vessel. Results Out of 115 consecutive patients, with a mean age of 65.9 ` 10.2 years, 42.6% were male, 18.3% smokers, 68.7% hypertensive, 21.7% had diabetes, and 40% had hyperlipidemia. We enrolled 71 and 44 patients in group A and B, respectively. Prevalence of significant CAD among studied patients was 21.7%, 3/71 (4.2%) and 22/44 (50.0%) in group A and B, respectively. Overall ST-segment depression during rapid AF had 88.0% sensitivity (95% confidence interval [CI], 67.7%-96.8%) and 75.6% specificity (95% CI, 65.2%-83.7%) in pre- dicting presence of CAD, and positive and negative predictive value was 50.0% (95% CI, 34.8%-65.2%) and 95.8% (95% CI, 87.3%- 98.7%), respectively.Conclusions In consecutive patients with rapid AF, the absence of ST- segment depression might indicate absence of significant underlying CAD.

Διαγνωστική αξία της ηλεκτροκαρδιογραφικής κατάσπασης του ST διαστήματος σε ασθενείς με ταχεία κολπική μαρμαρυγή για την ύπαρξη υποκείμενης στεφανιαίας νόσουΗ απουσία κατάσπασης του ST διαστήματος κατά τη διάρκεια επεισοδίων ταχείας κολπικής μαρμαρυγής δεν έχει ξεκάθαρα συσχετιστεί με την απουσία αποφρακτικής στεφανιαίας νόσου. Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνήσουμε την αξία της παρουσίας ή μη κατάσπασης του ST διαστήματος κατά τη διάρκεια παροξυσμών κολπικής μαρμαρυγής με ταχεία κοιλιακή ανταπόκριση, στη διάγνωση υποκείμενης στεφανιαίας νόσου. Μελετήσαμε συνολικά 115 ασθενείς, χωρισμένους σε 2 ομάδες ανάλογα με την ύπαρξη ή μη ΗΚΓ αλλοιώσεων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η απουσία κατάσπασης του ST επί ταχείας ΚΜ είναι ισχυρά ενδεικτική απουσίας υποκείμενης στεφανιαίας νόσου, έτσι ώστε να καθίσταται εφικτή η αποφυγή οποιουδήποτε περαιτέρω λειτουργικού ελέγχου ισχαιμίας.ΜΕΘΟΔΟΙΜελετήσαμε αιμοδυναμικά σταθερούς ασθενείς με ταχεία κολπική μαρμαρυγή και καρδιακή συχνότητα> 80% της μέγιστης προβλεπόμενης για την ηλικία, οι οποίοι χωρίστηκαν σε 2 ομάδες ανάλογα με τα ΗΚΓ ευρήματα κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο: η ομάδα Α περιελάμβανε ασθενείς χωρίς ιδιαίτερες αλλοιώσεις του ST και η ομάδα Β ασθενείς με κατάσπαση του ST> 1 mm, με κατιούσα ή οριζόντια φορά σε 2 ή περισσότερες γειτνιάζουσες απαγωγές. Οι ασθενείς της ομάδας Α υποβλήθηκαν σε stress echo με έγχυση δοβουταμίνης ή SPECT μυοκαρδίου με ΤΙ- 201, και στην συνέχεια σε στεφανιογραφικό έλεγχο σε περίπτωση παθολογικού αποτελέσματος, ενώ οι ασθενείς της ομάδας Β υπεβλήθησαν απευθείας σε στεφανιογραφία. Ως στεφανιαία νόσος ορίστηκε αγγειογραφικώς η στένωση ≥ 50% σε τουλάχιστον μια μείζονα επικάρδια αρτηρία. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Από τους 115 ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη με μέση ηλικία 65.9± 10.2 έτη, 42.6% ήταν άνδρες, 18.3% καπνιστές, 68.7% υπερτασικοί, 21.7% διαβητικοί και 40% δυσλιπιδαμικοί. Οι δυο ομάδες αριθμούσαν 71 και 44 ασθενείς αντιστοίχως. Η επίπτωση αιμοδυναμικά σημαντικής ΣΝ στους υπό μελέτη ασθενείς ήταν συνολικά 21.7%: 4.2% (3 στους 71) και 50% (22 στους 44) στην Α και στην Β ομάδα αντίστοιχα. Συνολικά η ύπαρξη κατάσπασης του ST σε ταχεία ΚΜ είχε 88.0% ευαισθησία (67.7- 96.8% 95%CIs) και 75.6% ειδικότητα ( 65.2- 83.7% 95%CIs) στη διάγνωση υποκείμενης ΣΝ, ενώ η θετική και αρνητική προγνωστική αξία ήταν 50% ( 34.8%- 65.2% 95%CIs) και 95.8% (87.3- 98.7% 98.9%CIs) αντίστοιχα.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑΣε ασθενείς με ταχεία ΚΜ η απουσία κατάσπασης του ST διαστήματος μπορεί να συνεπάγεται απουσία υποκείμενης σημαντικής ΣΝ.