Implementation process success: the role of employee consensus and context

Abstract

Strategy implementation process is a research domain with important implications to individuals, firms and societies. However, it has received limited attention and existing knowledge is fragmented across management disciplines. This lack of research relative to its importance may be attributed to the inherent complexity of the implementation process, the lack of valid measures to assess its elements, the impact of various factors that influence this process, its outcomes and the difficulty to design large scale research to acquire such information. To address the calls for more research on strategy implementation, this thesis initially presents a thorough review of prior studies on strategy implementation. Such systematic review helped to identify major gaps in the literature and then to propose and empirically test a model of strategy implementation that integrates multiple streams of research (e.g., TMT consensus, organizational politics, implementation strategies, environmental constraints). Specifically, this thesis focuses on the role of four implementation strategies (i.e., edict, participation, intervention, and persuasion) on different measures of implementation success (i.e., implementation speed, non-financial performance, quality of the implementation process, perceived implementation success). It also highlights the role of employee consensus (i.e., the shared understanding and commitment to a strategic decision among employees or groups within a company) as the main mediating mechanism through which implementation strategies result in successful implementation outcomes. In addition, organizational politics and TMT consensus are proposed as moderators on the implementation strategies-employee consensus relationship and indirectly on implementation success. However, given the limited theory and the difficulty to understand the complex nature of strategy implementation, a qualitative study (16 interviews with CEOs or members of the TMT) was initially conducted to refine the conceptual model, extend existing theory, and gain important insights and arguments to support the underlying hypotheses. This qualitative study aimed to develop an updated account of how top executives perceive and pursue strategic implementation, identify whether implementation strategies as a starting base and employee consensus as an explanatory mechanism increase the likelihood of achieving strategy implementation success, and understand in what ways organizational politics and TMT consensus influence the effectiveness of implementation strategies. The outcome of this process led to the formulation of twelve hypotheses. However, the lack of an established measure to assess implementation strategies led to the development and validation of a four-dimensional measure of implementation strategies comprising of twenty-one items. Results indicated that this four-dimensional measure is valid and reliable. Then, a quantitative study was designed to examine whether the data would provide support to the twelve underlying hypotheses. These data were collected from private companies with more than 100 employees and three different sources (one member of the TMT, two middle managers, and objective data from financial reports). The final sample consisted of 120 firms (NTMT = 120, Nmiddle managers = 228).The analysis of the data showed that participation implementation strategy was positively related to perceived implementation success and non-financial performance, while edict was negatively related to implementation speed. Additionally, a positive relationship between intervention and perceived implementation success (as rated by the TMT member) was found. Results also indicated that these four implementation strategies may be used in pairs producing interesting outcomes. Also, the results of this thesis stressed the role of employee consensus as a mediator and critical role of organizational politics and TMT as moderators of the effectiveness of implementation strategies. Overall, the findings clearly highlight the importance of participation implementation strategy and its powerful positive effect on implementation success, the importance of combining different implementation strategies, and the crucial moderating role of organizational politics and TMT consensus. Finally, from this multi-study investigation, it was found that employee consensus is a critical precondition for achieving implementation success.

Η διαδικασία υλοποίησης στρατηγικών αποφάσεων είναι ένα ερευνητικό πεδίο με σημαντικές συνέπειες στα άτομα, στις επιχειρήσεις και στην κοινωνία. Ωστόσο, έχει λάβει περιορισμένη προσοχή, ενώ η υπάρχουσα γνώση είναι κατακερματισμένη σε διάφορους τομείς της Διοίκησης Επιχειρήσεων. Αυτή η έλλειψη ερευνητικών αποτελεσμάτων σε συνδυασμό με το πόσο σημαντική είναι μπορεί να οφείλεται στην πολυπλοκότητα της διαδικασίας υλοποίησης στρατηγικών αποφάσεων, την έλλειψη έγκυρων κλιμάκων μέτρησης, την επίδραση διαφόρων παραγόντων που επηρεάζουν τη διαδικασία υλοποίησης, καθώς και τη δυσκολία να σχεδιαστούν έρευνες μεγάλης κλίμακας ώστε να αποκτηθούν οι παραπάνω πληροφορίες.Απαντώντας στις κλήσεις για περισσότερη έρευνα στην υλοποίηση στρατηγικών αποφάσεων, η παρούσα διατριβή παρουσιάζει αρχικά μια διεξοδική εξέταση των προηγούμενων ερευνών σχετικά με την υλοποίηση στρατηγικών αποφάσεων. Αυτή η συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση βοηθά στον εντοπισμό κενών στη βιβλιογραφία και, στη συνέχεια, στο να προταθεί και να αξιολογηθεί εμπειρικά ένα μοντέλο υλοποίησης στρατηγικών αποφάσεων που ενσωματώνει διαφορετικά ερευνητικά πεδία (π.χ., συναίνεση των ανώτατων στελεχών (TMT consensus), οργανωσιακή πολιτική (organizational politics), στρατηγικές υλοποίησης (implementation strategies), περιορισμοί ευρύτερου περιβάλλοντος (environmental constraints)). Πιο συγκεκριμένα, αυτή η διατριβή εστιάζει στο ρόλο τεσσάρων στρατηγικών υλοποίησης (επιβολή, συμμετοχή, παρέμβαση, και πειθώ) σε σχέση με διάφορες διαστάσεις επιτυχίας (ταχύτητα υλοποίησης της απόφασης, μη-χρηματοοικονομική απόδοση, ποιότητα διαδικασίας υλοποίησης, αντιλαμβανόμενη επιτυχία υλοποίησης της απόφασης). Επίσης, υπογραμμίζει το ρόλο της συναίνεσης των εργαζομένων (employee consensus) (δηλαδή, την αμοιβαία κατανόηση και τη δέσμευση στη στρατηγική απόφαση μεταξύ των εργαζομένων ή των ομάδων στο εσωτερικό μιας εταιρίας) ως κύριο διαμεσολαβητικό μηχανισμό μέσω του οποίου οι στρατηγικές υλοποίησης οδηγούν σε επιτυχημένη υλοποίηση στρατηγικών αποφάσεων. Επιπρόσθετα, οι οργανωσιακές πολιτικές και η συναίνεση των ανώτατων στελεχών δρουν ως ρυθμιστές στη σχέση μεταξύ στρατηγικών υλοποίησης και συναίνεσης των εργαζομένων και έμμεσα επηρεάζουν την επιτυχία υλοποίησης. Ωστόσο, λόγω της απουσίας σχετικών θεωριών και της δυσκολίας στην κατανόηση της πολύπλοκης φύσης της υλοποίησης στρατηγικών αποφάσεων, πραγματοποιήθηκε αρχικά μια ποιοτική έρευνα (16 συνεντεύξεις με διευθύνοντες συμβούλους και ανώτατα στελέχη) για την βελτίωση του εννοιολογικού μοντέλου, την επέκταση της υπάρχουσας θεωρίας, και την απόκτηση σημαντικών γνώσεων και επιχειρημάτων για να υποστηριχθούν οι υποθέσεις της διατριβής. Αυτή η ποιοτική μελέτη είχε ως στόχο να κατανοηθεί το πώς αντιλαμβάνονται τα στελέχη την υλοποίηση στρατηγικών αποφάσεων, να προσδιορίσει η χρήση στρατηγικών μέσω της συναίνεσης των εργαζομένων, και να κατανοήσει με ποιους τρόπους η οργανωσιακή πολιτική και η συναίνεση μεταξύ των ανώτατων στελεχών επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα της υλοποίησης των αποφάσεων. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας οδήγησε στη διατύπωση δώδεκα υποθέσεων.Ωστόσο, η έλλειψη μιας κλίμακας μέτρησης για την αξιολόγηση των στρατηγικών υλοποίησης οδήγησε στην ανάπτυξη και επικύρωση ενός νέου εργαλείου μέτρησης που αποτελείται από είκοσι ένα ερωτήσεις. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυτή η κλίμακα είναι έγκυρη και αξιόπιστη. Στη συνέχεια, σχεδιάστηκε μια ποσοτική έρευνα η οποία εξέτασε το κατά πόσον τα δεδομένα υποστηρίζουν τις υποθέσεις. Τα δεδομένα αυτά συλλέχθηκαν από ιδιωτικές εταιρείες με περισσότερους από 100 εργαζομένους, από τρεις διαφορετικές πηγές (ένα μέλος από την ανώτατη διοίκηση, δύο μεσαία στελέχη, και οικονομικά στοιχεία από τις οικονομικές καταστάσεις). Το τελικό δείγμα αποτελείται από 120 επιχειρήσεις (120 ανώτατα στελέχη και 228 μεσαία στελέχη).Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι η συμμετοχική στρατηγική υλοποίησης είχε θετική σχέση με την αντίληψη των στελεχών για την επιτυχία της στρατηγικής υλοποίησης και τη μη χρηματοοικονομική απόδοση, ενώ η στρατηγική της επιβολής είχε αρνητική σχέση με την ταχύτητα υλοποίησης της απόφασης. Επιπλέον, βρέθηκε μια θετική σχέση μεταξύ της παρεμβατικής στρατηγικής υλοποίησης και της αντίληψης των στελεχών για την επιτυχία της στρατηγικής υλοποίησης. Επιπρόσθετα, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυτές οι τέσσερις στρατηγικές υλοποίησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν συνδυαστικά οδηγώντας σε επιτυχία. Τέλος, τα αποτελέσματα αυτής της διατριβής υπογραμμίζουν το διαμεσολαβητικό ρόλο της συναίνεσης των εργαζομένων μεταξύ των στρατηγικών υλοποίησης και επιτυχίας υλοποίησης καθώς και το ρυθμιστικό ρόλο της οργανωσιακής πολιτικής και της συναίνεσης/ομοφωνίας των ανώτατων στελεχών σε αυτή τη σχέση.Συνολικά, τα ευρήματα αναδεικνύουν τη σημασία της συμμετοχικής στρατηγικής υλοποίησης και την ισχυρή θετική επίδρασή της στην επιτυχία υλοποίησης στρατηγικών αποφάσεων, τη σημασία του συνδυασμού διαφορετικών στρατηγικών υλοποίησης, και τον κρίσιμο ρόλο της οργανωσιακής πολιτικής και της συναίνεσης (ομοφωνίας) μεταξύ των ανώτατων στελεχών. Τέλος, από την παρούσα έρευνα βρέθηκε ότι η συναίνεση των εργαζομένων αποτελεί μια κρίσιμη προϋπόθεση για την επιτυχημένη υλοποίηση στρατηγικών αποφάσεων.