Technological change and economic growth: the role of entrepreneurship, trade and FDI for the diffusion of knowledge

Abstract

The role of innovation and technological change in promoting economic growth is established in the Endogenous Growth Theory. New knowledge is the driving force behind Total Factor Productivity (TFP) growth which, in turn, accounts for the lion's share in divergence within economic growth rates. Despite the inherent non-rivalry and non excludability of innovative ideas, there is compelling theoretical and empirical evidence against considering knowledge as a pure public good. A growing literature has emerged alongside Endogenous Growth Theory in the quest to determine and measure the channels through which knowledge diffuses both within the economy as well as internationally. Considering the fact that the process between knowledge creation and successful knowledge commercialization that could raise living standards is not automatic, the factors that act as catalysts are of grave importance. In this dissertation I consider entrepreneurship as a force to penetrate the knowledge filter locally and trade and foreign direct investment (FDI) as mechanisms that generate international knowledge spillovers. The first chapter examines the role of entrepreneurship as an engine for economic growth and employment creation in advanced economies. The notion of self employment is of elevated importance as the data reveal a paradigm shift towards medium size and small enterprises. In order to capture the dynamic interrelationship between growth, unemployment and entrepreneurship, I use vector auto-regressions (VAR) with panel data across 30 OECD countries for a period covering 1970 to 2011. The data are available from the Compendia dataset for international entrepreneurship and are used to estimate three equations: one each for entrepreneurship, growth, and unemployment. On the right-hand side (RHS) of each are lags of entrepreneurship, unemployment, and growth in the benchmark model, which I later enrich by including control variables according to the relevant literature. Each equation is estimated with Difference GMM and System GMM estimators and results provide strong evidence in favor of the hypothesis that entrepreneurship enhances economic growth and reduces unemployment. Moreover, there exists evidence of a feedback mechanism through which past growth spurs entrepreneurial activity.In the second part of the essay I aim to gauge the impact of foreign knowledge, measured as the weighted stock of foreign R&D, on domestic productivity and innovation. In order to do so, I use TFP as well as Patent data for 34 OECD economies over the period from 1990 to 2014. The choice of R&D weights follows the empirical literature and considers both the import and the FDI channel. Diverging from baseline linear estimations we deploy a spatial econometric technique considering geographical, technological and institutional distance between economies. In order to control for institutional factors that shape a country's absorptive capacity I further divide our sample into high and low performers and interact institutional variables with the foreign knowledge stock considering non-linearities in the relationship. The results corroborate the hypothesis of knowledge spillovers with the elasticities of TFP and patents with respect to the foreign knowledge stock being positive and significant in the majority of estimations. Furthermore, institutions seem to play a vital part in the process of knowledge diffusion together with the level of openness approximated by the share of imports over the host country's GDP. The results show substantial robustness over an array of econometric methods and weighting schemes for the foreign R&D stock.Having established the knowledge transmission associated with FDI, the final chapter addresses the pivotal issue of FDI determinants, placing emphasis on the impact of structural reforms and institutional quality. Having well-functioning institutions and markets in the host country could encourage capital transfers into a country for a variety of reasons: for example it can provide a positive signal to foreign investors as they imply less investment risk. This chapter intends to add to the existing literature by utilizing the most recent dataset on FDI flows from the OECD. Under the fourth Benchmark Definition (BMD4) the data on FDI are disaggregated to control for the activities of special purpose entities (SPEs). The more comprehensive data on inward FDI flows for the OECD economies are used to gauge the impact of a wide set of institutional and reform variables to capture the multifaceted notion of structural reforms. The results from standard Panel data models as well as Instrumental Variables and GMM estimations corroborate the view that working towards competition and flexibility in both product and labor markets as well as operating in a business friendly environment significantly increases inbound FDI flows

Ο ρόλος της καινοτομίας και της τεχνολογικής αλλαγής στην προώθηση της Οικονομικής Μεγέθυνσης έχει αναγνωριστεί στη Θεωρία Ενδογενούς Μεγέθυνσης. Η νέα γνώση είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από την αύξηση της παραγωγικότητας, ο οποία με τη σειρά της έχει τη μερίδα του λέοντος στις διαφορές στον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης. Παρά την εγγενή μη ανταγωνιστικότητα και αδυναμία αποκλεισμού των καινοτόμων ιδεών, υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία στη θεωρία αλλα και στην εμπειρική μελέτη ενάντια στον χαρακτηρισμό της γνώσης ως αμιγούς δημοσίου αγαθού. Μεγάλος όγκος στη βιβλιογραφία έχει αναπτυχθεί παράλληλα με τη Θεωρία Ενδογενούς Μεγέθυνσης στην προσπάθεια να καθοριστούν και να μετρηθούν οι μηχανισμοί μέσω των οποίων διαχέεται η γνώση εντός της οικονομίας αλλά και διεθνώς. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν οτι η διαδρομή μεταξύ της δημιουργίας της γνώσης και της επιτυχούς εκμετάλλευσης της, με σκοπό την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, δεν είναι αυτόματη, οι παράγοντες που δρουν καταλυτικά είναι εξέχουσας σημασίας. Σε αυτή την εργασία θεωρώ την επιχειρηματικότητα ως μια δύναμη που διαπερνά το φίλτρο της γνώσης εντός των συνόρων και το διεθνές εμπόριο και τις άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ) ως μηχανισμούς που δημιουργούν διεθνή διάχυση γνώσης.Το πρώτο κεφάλαιο εξετάζει τον ρόλο της επιχειρηματικότητας ως κινητήριας δύναμης για την οικονομική μεγέθυνση και την απασχόληση στις ανεπτυγμένες οικονομίες. Η έννοια της αυτοαπασχόλησης είναι εξέχουσας σημασίας καθώς τα στατιστικά δεδομένα αποκαλύπτουν μια δομική αλλαγή προς τη δημιουργία μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Για να κατανοηθεί η δυναμική σχέση μεταξύ μεγέθυνσης, ανεργίας και επιχειρηματικότητας, χρησιμοποιείται η μέθοδος Διανυσματικών Αυτοπαλίνδρομων Εξισώσεων (VAR) σε δεδομένα πάνελ (panel) για 30 χώρες του ΟΟΣΑ για την περίοδο 1970 με 2011. Τα δεδομένα είναι διαθέσιμα από τη βάση δεδομένων Compendia για τη διεθνή επιχειρηματικότητα και χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση τριών εξισώσεων: μια για κάθε μια απο τις μεταβλητές. Στις ανεξάρτητες μεταβλητές συμπεριλαμβάνεται χρονική υστέρηση μιας περιόδου στο βασικό μοντέλο, που στη συνέχεια εμπλουτίζεται με μακροοικονομικές μεταβλητές ελέγχου. Κάθε εξίσωση εκτιμάται με τη μέθοδο Difference GMM και System GMM και τα αποτελέσματα ενισχύουν την υπόθεση πως η επιχειρηματικότητα προωθεί την οικονομική μεγέθυνση και μειώνει την ανεργία. Επίσης, υπάρχουν στοιχεία που καταδεικνύουν τον ανατροφοδοτικό μηχανισμό μέσα από τον οποίο η οικονομική μεγέθυνση διευκολύνει την επιχειρηματική δραστηριότητα.Στο δεύτερο μέρος σκοπός είναι η μέτρηση του αντίκτυπου που έχει η εξωτερική γνώση, που ορίζεται ως το σταθμισμένο άθροισμα των δαπανών για Έρευνα και Ανάπτυξη (Ε&Α) που πραγματοποιούν οι εμπορικοί εταίροι μιας χώρας, στην εγχώρια παραγωγικότητα και καινοτομία. Χρησιμοποιούνται δεδομένα τοσο για παραγωγικότητα όσο και για ευρεσιτεχνίες για 34 χωρες του ΟΟΣΑ από το 1990 ως το 2014. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, οι δαπάνες για Ε&Α σταθμίζονται μέσα από τις διμερείς εισαγωγές αλλα και ροές ΑΞΕ. Πέρα από τις γραμμικές προσεγγίσεις εφαρμόζονται τεχνικές Χωρικής Οικονομετρίας που λαμβάνουν υπ' όψιν τη γεωγραφική, τεχνολογική και θεσμική απόσταση μεταξύ των κρατών. Για να εξετασθούν θεσμικοί παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία, το δείγμα χωρίζεται σε ηγέτες και ακόλουθους με βάση τις επιδόσεις σε θεσμικές μεταβλητές και επίσης η επίδοση ως μεταβλητή αλληλεπιδρά με την εξωτερική γνώση ελέγχοντας για μη γραμμικές επιδράσεις. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την ύπαρξη διεθνούς διάχυσης γνώσης καθώς η ελαστικότητες της παραγωγικότητας και των ευρεσιτεχνιών σε σχέση με την εξωτερική γνώση είναι θετικές και ως επί το πλείστον στατιστικά σημαντικές. Ακόμα, η λειτουργία των θεσμών παίζει κυρίαρχο ρόλο στη διαδικασία της διάχυσης γνώσης.Έχοντας επιβεβαιώσει τη μεταφορά γνώσης που συντελείται μέσω των ΑΞΕ, το τελευταίο κεφάλαιο ασχολείται με το σημαντικό θέμα των παραγόντων που καθορίζουν τη ροή ΑΞΕ, με έμφαση στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και την ποιότητα των θεσμών. Οι αποτελεσματικοί θεσμοί ενθαρρύνουν τη ροή κεφαλαίων σε μια χώρα για μια σειρά από λόγους, όπως, λόγου χάρη, δίνοντας μια θετική σηματοδότηση σε διεθνείς επενδυτές καθώς μειώνεται το επιχειρηματικό ρίσκο. Το κεφάλαιο 3 προσθέτει στην υπάρχουσα βιβλιογραφία χρησιμοποιώντας την πιο πρόσφατη βάση δεδομένων για ΑΞΕ του ΟΟΣΑ. Με βάση τη νέα ορολογία (ΒΜD4) τα δεδομένα για τις ροές ΑΞΕ ξεχωρίζουν τις δραστηριότητες των Οχημάτων Ειδκού Σκοπού (SPEs). Τα βελτιωμένα δεδομένα λαμβάνονται υπ' όψιν για να μετρηθεί η επίδραση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και των θεσμών στην εισροή ΑΞΕ. Τα αποτελέσματα με τη χρήση Βοηθητικών Μεταβλητών (ΙV) και Γενικευμένης Μεθόδου των Ροπών (GMM) υπογραμμίζουν πως η αποτελεσματικότητα και ευελιξία στις αγορές προιόντος και εργασίας, καθώς και ένα θεσμικό περιβάλλον φιλικό προς τις επιχειρήσεις ενισχύουν σημαντικά την εισροή κεφαλαίων.