Κλινική σημασία του μεταβολισμού του υαλουρονικού οξέος στην ανάπτυξη και εξέλιξη των ρινικών πολυπόδων

Abstract

Nasal polyposis is a relatively frequent disease in the general population with many relapses that affecting patients and significantly impair the quality of their life. The deeper understanding of the pathogenesis of the disease and the factors contributing to the onset and progression of the disease is necessary to achieve more effective treatments. In the present study therefore dealt with the role of hyaluronic acid in the process of development of nasal polyposis. Tissue samples were collected from nasal polyps of 50 patients who underwent surgical treatment and used for immunohistochemical studies to confirm the presence of HA .The results revealed hyaluronolytic action in pathologic specimens and the isoforms HYAL-1, HYAL-2 KAI PH-20 were identified. Moreover, expression of HYALs at mRNA level was followed using RT-PCR reaction. The results showed increase of HYAL-1 and PH-20 expression in nasal polyps which might be related to the type of polyp ( eosinophilic or non-eosinophilic). It was also shown that the synthesis of HA took place topically at the site of inflammation and it was directed mainly by the HAS-2 which is known to synthesize molecules of HA of large MW. Finally, the analysis of expression of HA receptor at transcriptional level suggests the domination of alternatively spliced isoforms at the cells of nasal polyps confirming that nasal polyps’ cells seek better interaction with HA.

Η ρινική πολυποδίαση αποτελεί μια συχνή σχετικά πάθηση στο γενικό πληθυσμό με πολλές υποτροπές που ταλανίζουν τους ασθενείς και περιορίζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του. Η βαθύτερη κατανόηση της παθογένειας της νόσου και των παραγόντων που συντελούν στην εμφάνιση και εξέλιξη της νόσου είναι απαραίτητη ώστε να προχωρήσουμε σε πιο αποτελεσματικές θεραπείες. Στην παρούσα λοιπόν μελέτη ασχοληθήκαμε με το ρόλο του ΥΟ στη διαδικασία της εξέλιξης της ρινικής πολυποδίασης. Συλλέχθηκαν δείγματα ιστού από ΡΠ 50 ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική αντιμετώπιση και χρησιμοποιήθηκαν για ανοσοϊστοχημικές μελέτες σε ότι αφορά στην παρουσία του ΥΟ και στο μεταβολισμό του. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν υαλουρονολυτική δράση στα παθολογικά δείγματα και ταυτοποιήθηκαν οι ισομορφές HYAL-1, HYAL-2 και PH-20 για τις οποίες έγινε και έλεγχος γονιδιακής έκφρασης με τη μέθοδο RT-PCR. Έτσι αναδείχθηκε αύξηση της έκφρασης της HYAL-1 και PH-20 στους ΡΠ γεγονός που πιθανόν σχετίζεται με το είδος του πολύποδα (ηωσινοφιλικός ή μη-ηωσινοφιλικός). Επίσης η περαιτέρω έρευνα απέδειξε πως η σύνθεση του ΥΟ γίνεται τοπικά στο σημείο της φλεγμονής κυρίως από την HAS-2 που ως γνωστόν συνθέτει μεγάλου ΜΒ μόρια ΥΟ. Τέλος, ο έλεγχος της μεταγραφικής έκφρασης του υποδοχέα του ΥΟ οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στα κύτταρα του ΡΠ κυριαρχούν οι εναλλακτικές ματιζόμενες ισομορφές γεγονός που επιβεβαιώνει ότι τα κύτταρα του ΡΠ επιζητούν καλύτερη αλληλεπίδραση με το ΥΟ.