Ο ρόλος της acetyl-L-carnitine στην αναγέννηση περιφερικών νεύρων: πειραματικό μοντέλο σε επίμυες με μεταφορά του μυοδερματικού νεύρου στο μέσο νεύρο με τελικο-πλάγια συρραφή

Abstract

Background: This study investigated the hypothesis that acetyl-L-carnitine (ALCAR) could have a significant effect on nerve regeneration after end-to-side neurorrhaphy. The ability of the ALCAR to enhance nerve regeneration in combination with various types of donor nerve injury distal to the coaptation site was also determined. Methods: Twenty-five Sprague-Dawley rats were randomized to five groups of five animals each, in which three different types of donor injury (crush, ligation, and transection injury) distal to the coaptation site were executed (groups C, D, and E, respectively). Animals in group A (placebo) and group B underwent a standard end-to-side neurorrhaphy. Animals from groups B to E received a daily intraperitoneal injection of 50 mg/kg/d of ALCAR, and a placebo was injected in place of ALCAR in animals in group A (placebo). Results: Administration of acetyl-L-carnitine alone did not prove to be a significant stimulus for regeneration, as concluded after comparison among the two noninjury models of the donor nerve (groups A and B). Conclusions: Indeed, the combination of an injury model of the donor nerve (crush injury) with administration of acetyl-L-carnitine proved to be a significantly more potent stimulus for regeneration than the control (placebo) group, as measured by behavioral, muscle morphometric, electrophysiological, and histomorphometric studies.

Σκοπός: Η εργασία αυτή ερεύνησε την υπόθεση κατά την οποία η ακετυλ-L-καρνιτίνη (ALCAR) δυνατόν να αποδίδει σημαντικά αποτελέσματα στην νευρική αναγέννηση μετά από τελικοπλάγια νευρορραφή. Προσδιορίστηκε επίσης η δυνατότητα της ALCAR να ευοδώσει την νευρική αναγέννηση σε συνδυασμό με διάφορους τύπους κάκωσης του δότη νεύρου, περιφερικά της περιοχής της νευρορραφής. Η τελικοπλάγια νευρορραφή μελετήθηκε σε επίμυες του γένους Sprague-Dawley, στους οποίους το περιφερικό κολόβωμα του μυοδερματικού νεύρου που διατάμηκε στην συνέχεια συρράφτηκε με τελικοπλάγια τεχνική στο μέσο νεύρο. Υλικό και Μέθοδος: Στην εργασία περιελήφθησαν είκοσι πέντε επίμυες που ταξινομήθηκαν τυχαία σε πέντε ομάδες των πέντε πειραματόζωων εκάστη, στις τρεις από τις οποίες πραγματοποιήθηκε διαφορετικός τύπος κάκωσης στο δότη νεύρο (σύνθλιψη, απολίνωση, ή διατομή του νεύρου) περιφερικά του σημείου της νευρορραφής (ομάδες C, D και E, αντίστοιχα). Στα πειραματόζωα της ομάδας Α (μάρτυρας) και Β πραγματοποιήθηκε η συνήθης τελικοπλάγια νευρορραφή. Στα πειραματόζωα των ομάδων από Β έως και Ε χορηγήθηκε ενδοπεριτοναικώς ALCAR με δόση 50 mg/kg ημερησίως, ενώ στα πειραματόζωα της ομάδας Α χορηγήθηκε placebo αντί του ALCAR. Αποτελέσματα: Από μόνη της η χορήγηση της ακετυλ-L-καρνιτίνης δεν αποδείχθηκε ότι αποτελεί σημαντικό ερέθισμα για την αναγέννηση όπως προέκυψε μετά από την σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ των δύο “μη τραυματικών” μοντέλων του δότη νεύρου (ομάδες Α και Β). Συμπεράσματα: Όμως, ο συνδυασμός του μοντέλου “κάκωσης” του δότη (συγκεκριμένα, σύνθλιπτικής κάκωσης) με την χορήγηση της ακετυλ-L-καρνιτίνης απεδείχθη ότι αποτελεί σημαντικά ισχυρότερο ερέθισμα νευρικής αναγέννησης συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου (placebo), όπως προέκυψε από τις συμπεριφοριολογικές, μυϊκές μορφομετρικές, ηλεκτροφυσιολογικές, και ιστομορφομετρικές μελέτες.