Διερεύνηση των επιπτώσεων από τη χορήγηση αφλατοξίνης Β1 στη χημική σύνθεση του γάλακτος και σε αναπαραγωγικές παραμέτρους της εγχώριας ποιμενικής αίγας

Abstract

The aim of this study was the investigation of the possible effects of aflatoxin B1 administration on milk composition and reproductive parameters of the Greek indigenous goat. Two reasons, mainly, led to the realisation of this research. Initially, the high number of studies based on the mycotoxins, which attract many researchers nowadays and secondly, the few studies that exist regarding the Greek indigenous goat, which constitutes an important part of the national economy. For the aim of the study 30 Greek indigenous goats were used. The goats were 2-3 years old and their mean body weight was 29.6 ± 3.9 kg. The goats had realised their first childbirth approximately 3 months before the experiment started. The study was divided into two different experimentations. Experimentation A was separated in pre-experimental and experimental stage. The pre-experimental stage lasted for 3 weeks while the experimental stage lasted for 5 weeks. Experimentation B lasted for approximately 2 months. The goats were divided into 3 groups, of 10 animals each. The animals of group M (control group) received daily 1 ml methanol, per os, during the experimental stage of experimentation A and during the experimentation B. The animals of group A50 and group A100, during the experimental stage of experimentation A and during the experimentation B, received respectively 50 μg and 100 μg aflatoxin B1/day, per os, dissolved in 1 ml methanol. During experimentation A the following procedures took place in all goats: 1) milk sampling, 3 times a week, for the determination of the milk components and the aflatoxin M1 concentration, 2) blood sampling, 3 times a week, for the determination of liver biochemical parameters, 3) measurement of body weight, once a week, 4) determination of the indicator of nutrition status, once a week, 5) measurement of the milk quantity, twice a week. During experimentation B the following procedures took place in all goats: 1) blood sampling, 3 times a week for 5 weeks, for the determination of progesterone and oestradiol-17β concentration, 2) administration of 0.5 ml prostaglandin F2α (PGF2α), after week 5 of experimentation B, aiming at the synchronisation of oestrus, 3) blood sampling every 12 hours and for the time interval of 96 hours after PGF2α administration. The determination of aflatoxin M1 in the milk samples was realised with a competitive enzyme immunoassay (EIA), while the determination of progesterone and oestradiol-17β was realised with a radioimmunoassay (RIA). According to the results, aflatoxin M1 was detected in all milk samples of the goats that received aflatoxin B1, while it was not detected in the milk samples of the controls. It seems that aflatoxin M1 concentration was higher in the samples of group A100. Regarding the body weight and the indicator of nutrition status, no significant differences were observed between pre-experimental and experimental stage and among the groups, as well. The milk production decreased considerably in all groups, probably because of the progress of the lactation period of the goats. As for the chemical components of the milk, no significant differences were observed among the groups or between the two stages of experimentation A, regarding proteins, lactose and non-fat solids. Regarding somatic cell count and total microbial count no significant differences were observed among the groups or between the two stages of experimentation A. On the contrary, during the experimental stage of experimentation A, the milk fat content decreased significantly in groups A50 and A100. During the experimental stage, aspartate aminotransferase (AST) of group A100 also differed significantly, presenting higher than that of groups M and A50.

Σκοπός της διατριβής ήταν η διερεύνηση των πιθανών επιπτώσεων της μακροχρόνιας χορήγησης της αφλατοξίνης Β1 στη χημική σύσταση του γάλακτος και σε αναπαραγωγικές παραμέτρους της εγχώριας ποιμενικής αίγας. Οι κύριοι λόγοι που συνέτρεξαν για την πραγματοποίησή της ήταν οι πολυάριθμες μελέτες για τις μυκοτοξίνες, που τα τελευταία χρόνια προσελκύουν το ενδιαφέρον όλο και περισσότερων ερευνητών, και οι πολύ λίγες μελέτες που υπάρχουν σχετικά με τις επιπτώσεις τους στην εγχώρια ποιμενική αίγα, η οποία αποτελεί σημαντικό κομμάτι της εθνικής οικονομίας. Χρησιμοποιήθηκαν 30 αίγες της εγχώριας ποιμενικής φυλής, ηλικίας 2-3 ετών, καλής θρεπτικής κατάστασης και σωματικού βάρους 29,6±3,9 kg. Όλα τα ζώα είχαν γεννήσει 3 μήνες, περίπου, πριν από την έναρξη των πειραματισμών και βρίσκονταν στο ίδιο στάδιο της γαλακτικής περιόδου. Οι αίγες αποτέλεσαν ιδιαίτερο ποίμνιο, που σταβλιζόταν σε ευρύχωρο, υπόστεγο και περιφραγμένο χώρο. Διατρέφονταν με σιτηρέσιο που αποτελείτο από σανό μηδικής, άχυρο και μίγμα συμπυκνωμένων ζωοτροφών και είχαν ελεύθερη πρόσβαση (ad libitum) στο πόσιμο νερό. Πραγματοποιήθηκαν δύο πειραματισμοί (Α΄ και Β΄). Ο Α΄ πειραματισμός χωρίστηκε στο προπειραματικό (διάρκειας 3 εβομάδων, πριν από τη χορήγηση αφλατοξίνης Β1) και στο πειραματικό στάδιο (διάρκειας 5 εβδομάδων, μετά από τη χορήγηση αφλατοξίνης Β1). Ο Β΄ πειραματισμός χωρίστηκε στο στάδιο πριν από τη χορήγηση PGF2α (διάρκειας 5 εβδομάδων, φυσικός οίστρος και ωχρινική φάση) και στο στάδιο μετά από τη χορήγηση της PGF2α (διάρκειας 4 εβδομάδων, περίπου, συγχρονισμένος οίστρος). Καθ’ όλη τη διάρκεια των πειραματισμών λαμβάνονταν δείγματα ζωοτροφής για την ανίχνευση αφλατοξινών ή άλλων μυκοτοξινών. Οι αίγες χωρίστηκαν σε 3 ομάδες, των 10 ζώων η καθεμιά. Στις αίγες της πρώτης ομάδας (μάρτυρες, Μ, n=10) κατά τη διάρκεια του πειραματικού σταδίου του Α΄ πειραματισμού και καθ’ όλη τη διάρκεια του Β΄ πειραματισμού, χορηγήθηκε καθημερινά 1 ml μεθανόλης, per os. Οι αίγες της δεύτερης (χαμηλής συγκέντρωσης αφλατοξίνης Β1, Α50, n=10) και της τρίτης ομάδας (υψηλής συγκέντρωσης αφλατοξίνης Β1, Α100, n=10), κατά τη διάρκεια των παραπάνω σταδίων, λάμβαναν καθημερινά 50 μg ή 100 μg αφλατοξίνης Β1 την ημέρα, per os, διαλυμένης σε 1 ml μεθανόλης, αντίστοιχα. Κατά τη διάρκεια του Α΄ πειραματισμού πραγματοποιήθηκαν οι ακόλουθοι χειρισμοί στα ζώα: · Μέτρηση του σωματικού βάρους, 1 φορά την εβδομάδα. · Προσδιορισμός του δείκτη θρεπτικής κατάστασης, 1 φορά την εβδομάδα. · Μέτρηση της παραγόμενης ποσότητας γάλακτος (γαλακτομέτρηση), 2 φορές την εβδομάδα. · Λήψη δύο δειγμάτων γάλακτος, 3 φορές την εβδομάδα, με σκοπό τον προσδιορισμό της χημικής σύστασης του γάλακτος (πρωτεΐνες, λίπος, λακτόζη, ΣΥΑΛ), του αριθμού σωματικών κυττάρων και της ολικής μικροβιακής χλωρίδας και του προσδιορισμού της συγκέντρωσης της αφλατοξίνης Μ1 στο γάλα. · Λήψη ενός δείγματος αίματος, 3 φορές την εβδομάδα για τον προσδιορισμό της συγκέντρωσης των ηπατικών ενζύμων [ασπαρτική αμινοτρανσφεράση (AST), αλανινική αμινοτρανσφεράση (ALT), αλκαλική φωσφατάση (ALP) και γαλακτική δεϋδρογενάση (LDH)] στον ορό του αίματος.