Υψηλή σφηνοειδής οστεοτομία κνήμης για την θεραπεία της οστεοαρθροπάθειας του γόνατος επί ραιβογονίας: Νέα τεχνική: Κλινική και εμβιομηχανική μελέτη

Abstract

The height tibial Osteotomy has been established as a method of choice, giving satisfactory results in treating patients with osteoarthrosis of the medial knee compartment, by correcting the varus deformity. Using Coventry's strict criteria for our patients we performed close wegde high tibial osteotomy to correct varus deformity of the knee in 56 patients (totally 66 osteotomies), appling the internal fixation system as described by "A. Renieris". Biomechanic experimental study performed included axial compression exceeding 350 Kp and torsion up to 13°. These experiments proved that the system was stable and adequate to withstand loads over seven times body weight. The following advantages are encountered: 1. The applied method and technique was reliable especially when used in active young patients involved in labor work. 2. Our very good results (78,5%) were attributed a. in proper selection of the patients, with strict criteria b. the technique applied was of high standards c. the tibio-femural angle achieved was the optimal (that is 164°-168°). This angle was maintained due to the stable fixation with this new material and technique. d. the postoperative assessment and the patients cooperation were considered very important for our very good results. e. the early mobilization and weight bearing, without jeopardizing the corrected angle are the beneficial points of our technique, encouraging bone healing and wide range of movements of the knee. In conclusion the closing wegde high tibial osteotomy using “A. Renieris” technique is a reliable method for the treatment of osteoarthrosis of the medial compartment of the knee and as proved by the experimental biomechanical studies the osteotomy is maintained with adequate stability and strength.

Η οστεοτομία του γόνατος για την διόρθωση των παραμορφώσεων του γόνατος, συγκαταλέγεται μεταξύ των παλαιότερων ορθοπεδικών επεμβάσεων (Mayer 1853, Volkman 1875, ListeraMac Evans 1878, Jones a Lowett 1924). Μελετώντας επισταμένα εμβιομηχανικά τεχνικά και κλινικά τον τρόπο δράσης της οστεοτομίας πολλοί ερευνητές και αναγνωρισμένοι χειρουργοί συνέβαλαν στην εξέλιξη αλλά και στην επιστημονική εδραίωση της μεθόδου με κύριο στόχο την βελτίωση του άλγους, και της ποιότητας ζωής των ασθενών κυρίως εκείνων με μονοδιαμερισματική οστεοαρθροπάθεια του γόνατος. (Gariepy, Coventry, Insali , Macintosh, Kettelcamp, Benzamin, Maquet, Pawels, Kapandyi & Morison). Η υψηλή σφηνοειδής οστεοτομία κλειστής γωνίας της κνήμης με ειδική τεχνική συγκράτησης "επινοήσεως Α. Ρενιέρη" εφαρμόστηκε (χρησιμοποιώντας τα κριτήρια Coventry) σε 56 ασθενείς συνολικά σε 66 γόνατα. Επίσης πραγματοποιήθηκε εμβιομηχανική πειραματική μελέτη για την επιβεβαίωση της σταθερότητας της οστεοτομίας και της αντοχής του υλικού συγκράτησης. Η μελέτη απέδειξε: 1. Ότι η εφαρμοσθείσα μέθοδος και τεχνική αποτελούν μία πολύ χρήσιμη και αξιόπιστη επέμβαση στα χέρια ικανών χειρουργών σε ασθενείς σχετικά νέους (50-70 ετών), σκληρά εργαζόμενους και δραστήριους. 2. Τα πολύ καλά αποτελέσματα 78,5% κατά τον επανέλεγχο του συνόλου απεδίδονται: 1. Στην σωστή επιλογή των ασθενών με αυστηρά κριτήρια, 2. Στην σωστή εφαρμογή της τεχνικής και τις εξατομικευμένες πρόσθετες επεμβάσεις κατά τον ίδιο χρόνο με την οστεοτομία, 3. Την επιθυμητή διόρθωση της μηροκνημιαίας γωνίας σε 164°-168° με κατώτερο όριο τις 164°. Σ' αυτό βοήθησε η σταθερή συγκράτηση των εφαρμοσθέντων υλικών και η αποτροπή της απώλειας της διόρθωσης έως ότου πωρωθεί η οστεοτομία, 4. Την ικανοποιητική μετεγχειρητική παρακολούθηση και συνεργασία με τον ασθενή, 5. Την πρώιμη κινητοποίηση (την 3η μετεγχειρητική ημέρα) και την πρώιμη φόρτιση του σκέλους (οι περισσότεροι ασθενείς την 4η με 5η εβδομάδα μετεγχειρητικά) με όλα τα ευεργετικά οφέλη αυτών [αποφυγή επιπλοκών, βελτίωση κινητικότητας του γόνατος, ψυχολογική υποστηρικτική βοήθεια και επαναφορά του ασθενούς στις προηγούμενες δραστηριότητες]. 3. Η εμβιομηχανική πειραματική μελέτη απέδειξε ότι η εφαρμοσθείσα μέθοδος και τεχνική συγκράτησης της οστεοτομίας είναι δυνατόν να αντέξει σε φορτία, τα οποία υπερτερούν (από 350-1000 Kp) των φορτίων που ένα φυσιολογικό γόνατο κατά την φόρτιση και βάδιση μπορεί να δεχθεί (λιγότερα των 300 Kp δέχεται ένα φυσιολογικό γόνατο). Επίσης απέδειξε ότι παρέχει σταθερή συγκράτηση. Το υλικό και το όλο σύστημα συγκράτησης αποδείχθηκαν επαρκή και ανθεκτικά στις καταπονήσεις στροφής και συμπίεσης των δοκιμίων. Συμπερασματικά η υψηλή σφηνοειδής οστεοτομία της κνήμης με την μέθοδο συγκράτησης "επινοήσεως Α. Ρενιέρη" αποτελούν μία αξιόπιστη μέθοδο χρήσιμη και σημαντική λύση στα χέρια των Ορθοπεδικών για τους ασθενείς με έσω μονοδιαμερισματική αρθρίτιδα επί ραιβογονίας και πριν η ολική αντικατάσταση του γόνατος αποτελεί την μόνη λύση του προβλήματος του ασθενούς.