The income-debt dynamics in a Samuelson-Hicks model

Abstract

The Great Recession incurred a severe debt crisis in Europe. The financial and public debt crises made necessary the re-assessment of the previous tenets that were followed. Research interest was shifted to debt-to-GDP ratio dynamics, to debt sustainability and to the proper policy to overcome the problems of recession and high debt levels. Parallelly, three intellectual disputes began about: a) the debt overhang theories and the way that debt-to-GDP ratio affects income growth rate, namely linearly or non-linearly, b) the implementation of front-loaded or back-loaded austerity and c) which policy instrument to use, taxes or government spendings. In this Thesis, the relation among debt, debt-to-GDP ratio and investment is investigated. The notion of second relation, namely the effect of debt on investment, is introduced and a new non-linear function for investment is established, which embodies the above second relation. Furthermore, the new non-linear function is embodied in a GDP-debt discrete time dynamic system and a new method for implementing fiscal policy is built. This new method implies new doctrines, for the overall design of fiscal policy, and new lessons, for improving the efficacy and reducing the repercussions of the applied fiscal policy. The results of this Thesis suggest that simultaneous expansion and consolidation can be achieved and erase the above three disputes. Finally, conducted simulations and their comparison with the real economic outcomes of two countries, show the better results that can be achieved with the new policy method.

Η Μεγάλη Ύφεση προκάλεσε μία σοβαρή κρίση χρέους στην Ευρώπη. Η χρηματοπιστωτική κρίση και η κρίση χρέους έκαναν αναγκαία την επαναξιολόγηση των αξιωμάτων που ακολουθούνταν. Το ερευνητικό ενδιαφέρον μετατοπίστηκε στη δυναμική συμπεριφορά του λόγου χρέους προς ΑΕΠ, στη βιωσιμότητα του χρέους και στην κατάλληλη πολιτική για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ύφεσης και του υψηλού χρέους. Παράλληλα, άρχισαν τρεις διενέξεις σχετικά με: α) τις θεωρίες υπερβάλλοντος χρέους και τον τρόπο με τον οποίο ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ επηρεάζει το ρυθμό αύξησης του εισοδήματος, γραμμικά ή μη γραμμικά, β) την εφαρμογή εμπροσθοβαρούς ή οπισθοβαρούς λιτότητας και γ) ποιο μέσο πολιτικής πρέπει να χρησιμοποιηθεί, οι φόροι ή οι κρατικές δαπάνες. Στην παρούσα Διδακτορική Διατριβή διερευνάται η σχέση μεταξύ του χρέους, του λόγου χρέους προς ΑΕΠ και των επενδύσεων. Εισάγεται η έννοια της δεύτερης σχέσης, δηλαδή της επίδρασης του χρέους στις επενδύσεις, και δημιουργείται μια νέα μη γραμμική συνάρτηση για τις επενδύσεις, η οποία ενσωματώνει την παραπάνω δεύτερη σχέση. Επιπλέον, η νέα μη γραμμική συνάρτηση ενσωματώνεται σε ένα δυναμικό σύστημα διακριτού χρόνου ΑΕΠ-χρέους και δημιουργείται μια νέα μέθοδος για την εφαρμογή της δημοσιονομικής πολιτικής. Αυτή η νέα μέθοδος συνεπάγεται νέα δόγματα για το συνολικό σχεδιασμό της δημοσιονομικής πολιτικής και νέα διδάγματα για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και τη μείωση των επιπτώσεων της εφαρμοζόμενης δημοσιονομικής πολιτικής. Τα αποτελέσματα της παρούσας Διδακτορικής Διατριβής υποδηλώνουν ότι μπορεί να επιτευχθεί ταυτόχρονη ανάπτυξη και εξυγίανση και εξαλείφουν τις τρεις παραπάνω διενέξεις. Τέλος, οι προσομοιώσεις που πραγματοποιήθηκαν και η σύγκρισή τους με τα πραγματικά οικονομικά αποτελέσματα δύο χωρών δείχνουν τα καλύτερα αποτελέσματα που μπορούν να επιτευχθούν με τη νέα μέθοδο πολιτικής.