Developing theories and tools for resisting degeneration with the Worker Cooperatives' Network of Athens

Abstract

Avoiding degeneration is a classic –empirically under-researched– challenge that cooperatives face in their pursuit of remaining democratic and economically viable. This thesis –driven by pragmatism and abduction– aimed to explore in-depth and support actively the attempts of radical worker cooperatives to (better) resist degeneration.To this end, a processual analysis of resisting degeneration with the Worker Cooperatives' Network of Athens (WCNA) served as a starting point for better making sense of the interrelated challenges involved. The analysis was also supplemented by a closer examination of the internal workings of two of its members. Based upon such a rare, dynamic account of cooperative movement generation and maintenance, I arrived at a more holistic conceptualization of degeneration and highlighted the self-fulfilling nature of overly pessimistic laws of degeneration.Meanwhile, a series of interventions by the researcher took place to promote consensual forms of democracy the reception of which resulted in a better understanding of the complex nature of degeneration and the need for more systemic actions/solutions. Moreover, a key finding was that for organizational systems of (coalitions of) radical cooperatives to be more viable, the humanist aspirations of co-operators should be taken far more into consideration.Finally, building upon the yearlong presence of the author in the field, the action research technique and similar cases of resisting degeneration in literature, guidelines/tools/recommendations for (collective) management and cooperative development were crafted and theory was developed that better explains empirical material.

Η αποφυγή του συνεταιριστικού εκφυλισμου (degeneration), εκπτώσεις επί των συνεταιριστικών αρχών ή εφαρμογή υποδεέστερων ποιοτικά συστημάτων διοίκησης, είναι μια κλασική –εμπειρικά υποερευνημένη– πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι συνεταιρισμοί στην προσπάθειά τους να παραμείνουν δημοκρατικοί και οικονομικά βιώσιμοι. Αυτή η διατριβή –βασισμένη στον πραγματισμό και τη μεθοδολογία της Έρευνας Δράσης– είχε ως στόχο να διερευνήσει σε βάθος και να υποστηρίξει ενεργά τις προσπάθειες των ριζοσπαστικών εργατικών συνεταιρισμών να αντισταθούν (καλύτερα) στο συνεταιριστικό εκφυλισμό. Προς το σκοπό αυτό, αναλύθηκε η μακροχρόνια εμπειρία της Δικτύωσης Συνεργατικών Εγχειρημάτων Αθήνας και οι εσωτερικές διαδικασίες δύο μελών της, τα οποία δραστηριοποιούνται στον τομέα των τρόφιμων, ύστερα από μοντελοποίηση των διαδικασιών τους κατά Viable Systems Model (VSM). Βασισμένη σε αυτήν την σπάνια καταγραφή της δυναμικής του συνεταιριστικού εκφυλισμού, προωθήθηκε μια πιο ολιστική ανάγνωση του και των αλληλοτροφοδοτούμενων προκλήσεων που ενέχει. Επιπλέον, οι παρεμβάσεις του ερευνητή, οι οποίες είχαν ως στόχο την προώθηση πιο αποτελεσματικών συστημάτων διοίκησης ποιότητας, οδήγησαν σε μια καλύτερη κατανόηση της πολυπλοκότητας του συνεταιριστικού εκφυλισμού και την αναγκαιότητα για πιο συστημικές -και όχι μόνο συστηματικές- παρεμβάσεις/λύσεις. Επιπλέον, ένα σημαντικό εύρημα ήταν ότι τα συστήματα διοίκησης ποιότητας των (συσπειρώσεων) συνεταιρισμών για να είναι λειτουργικά απαιτείται να λαμβάνεται περισσότερη υπόψη οι ανθρωπιστικές φιλοδοξίες των συνεταιριστών. Τέλος, με βάση την μακροχρόνια εμπειρία του ερευνητή στο πεδίο, η έρευνα καταστάλαξε σε ορισμένες οδηγίες/εργαλεία/προτάσεις για τη συλλογική διοίκηση και τη συνεταιριστική ανάπτυξη και σε θεωρία η οποία εξηγεί καλύτερα τα εμπειρικά δεδομένα.