Ζητήματα της αποδεικτικής διαδικασίας στην πολιτική δίκη κατά το ελληνικό, αγγλικό και κυπριακό δίκαιο-ιδίως η εμμάρτυρη απόδειξη

Abstract

The present dissertation entitled “ Issues of Evidence in civil trial in Greek, English and Cypriot Law-especially the evidence of witnesses” concerns a comparative overview of issues of evidence in civil trial according to Greek, English and Cypriot Law with particular emphasis on the evidence of witnesses and the treatment of them in each one of the above mentioned legal orders. The dissertation is developed in the basic subjects, as much as are the legal orders which are mentioned in it, with a fourth subject topic that concerns the results of this comparative research. Also, in the last subject topic is analyzed the influence of the similarities and differences of each one of the comparing legal orders, according to the witnesses in the context of the settlement of a cross border dispute, especially in the light of the Regulation (EC) 1206/2001. Initially the meaning and the importance of the right of evidence is analyzed, while each one of the legal orders, Greek, English and Cypriot occupies a subject topic in which the types of evidence are briefly developed, with an extensive analysis of the evidence of witnesses and what applies to it. A separate subject topic follows with the comparative findings of research, as they are identified in the three following topics, which are further developed. In particular, the topics concern the types of evidence in each one of the comparing legal orders, the object of evidence and the witnesses. The latter is extensively analyzed in individual subjects related to the ability and the compellability of a witness, the discrimination of witnesses, the cases where the privilege of confidentiality prevents the ability of giving a testimony and which of the witnesses are bound by it, the hearsay evidence and how it is dealt in each one of the comparing legal orders, and finally how witnesses are treated in an alternative way of resolving a dispute, such as mediation.The findings of the comparative research are followed by a subject unit which has to do with the influence of the similarities and the differences of each one of the comparing legal orders, on the evidentiary procedure which is conducted abroad under the rules of the Regulation (EC) 1206/2001. These are specified in four separate points which concern the taking of evidence from a state of execution, the talking of evidence after the imposition of coercive measures, the refusal to execute a request for taking evidence from the requesting member state and, finally, the direct taking evidence by the requesting member state.

Η παρούσα διατριβή με τον τίτλο «Ζητήματα της αποδεικτικής διαδικασίας στην πολιτική δίκη κατά το ελληνικό, αγγλικό και κυπριακό δίκαιο – ιδίως η εμμάρτυρη απόδειξη» αφορά σε μία συγκριτική επισκόπηση ζητημάτων της αποδεικτικής διαδικασίας στην πολιτική δίκη κατά το ελληνικό, αγγλικό και κυπριακό δίκαιο με ιδιαίτερη έμφαση στο εμμάρτυρο αποδεικτικό μέσο και την αντιμετώπισή του από την εκάστοτε, από τις ως άνω αναφερθείσες, έννομη τάξη. Η διατριβή αναπτύσσεται σε τρεις βασικές θεματικές ενότητες, όσες και οι υπό σύγκριση έννομες τάξεις, με τέταρτη θεματική ενότητα - τα πορίσματα της συγκριτικής έρευνας. Επίσης, στην τελευταία θεματική ενότητα αναλύεται η επιρροή των ομοιοτήτων και των διαφορών της καθεμίας υπό σύγκριση έννομης τάξεως σχετικά με το αποδεικτικό μέσο του μάρτυρα, στο πλαίσιο διευθετήσεως μιας διασυνοριακής διαφοράς και συγκεκριμένα, υπό το πρίσμα του Κανονισμού (ΕΚ) 1206/2001.Αρχικά αναλύεται η έννοια και η σημασία του δικαιώματος αποδείξεως, ενώ στη συνέχεια η κάθε έννομη τάξη, ελληνική, αγγλική και κυπριακή καταλαμβάνει και μία θεματική ενότητα στην οποία αναπτύσσονται με συντομία τα είδη αποδείξεως που ισχύουν σε καθεμία από αυτές, με εκτενέστατη την ανάλυση του αποδεικτικού μέσου του μάρτυρα και των όσων ισχύουν σχετικά με αυτό. Ακολουθεί ξεχωριστή ενότητα με τα πορίσματα της συγκριτικής έρευνας, όπως αυτά εντοπίζονται σε τρία σημεία για τα οποία ακολουθεί και σχετική ανάπτυξη. Ειδικότερα, αυτά αφορούν στα είδη αποδείξεως της καθεμίας υπό σύγκριση έννομης τάξεως, στο αντικείμενο αποδείξεως και στο εμμάρτυρο αποδεικτικό μέσο. Το τελευταίο αυτό, με τη σειρά του αναλύεται εκτενώς στις επιμέρους θεματικές που αφορούν στην ικανότητα και στον εξαναγκασμό του μάρτυρα, στις κατηγορίες μαρτύρων, στις περιπτώσεις που το απόρρητο εμποδίζει τη δυνατότητα καταθέσεως και ποιες κατηγορίες μαρτύρων δεσμεύονται από αυτό, την εξ ακοής μαρτυρία και πως αυτή αντιμετωπίζεται από το εκάστοτε υπό κρίση δίκαιο αποδείξεως και τέλος, πως αντιμετωπίζεται η εμμάρτυρη απόδειξη σε έναν εναλλακτικό τρόπο επιλύσεως μιας διαφοράς, όπως είναι αυτός της διαμεσολαβήσεως. Τα πορίσματα της συγκριτικής έρευνας ακολουθεί ενότητα σχετικά με την επιρροή των ομοιοτήτων και των διαφορών της καθεμίας υπό κρίση έννομης τάξεως στην αποδεικτική διαδικασία που διεξάγεται στο εξωτερικό κατά τους κανόνες του Κανονισμού (ΕΚ) 1206/2001. Αυτά εξειδικεύονται σε τέσσερα επιμέρους σημεία και αφορούν στη διεξαγωγή αποδείξεων από κράτος εκτελέσεως, στη διεξαγωγή αποδείξεων έπειτα από την επιβολή μέτρων καταναγκασμού, την άρνηση εκτελέσεως της παραγγελίας για τη διεξαγωγή αποδείξεων από κράτος μέλος του οποίου ζητείται η συνδρομή και τέλος, στην περίπτωση της απευθείας διεξαγωγής αποδείξεων στο κράτος εκτελέσεως από το ίδιο το αιτούν κράτος μέλος.