Καθορισμός κριτηρίων διάγνωσης και παρακολούθησης του ενδοβολβικού μελανώματος με τις σύγχρονες απεικονιστικές μεθόδους

Abstract

The purpose of this study was to help in the discrimination of the diagnostic value in between three different imaging modalities used for the diagnosis and after treatment follow up of ocular melanoma. These modalities were Ultrasound scan, Computed Tomography and Magnetic Resonance. A total of 67 patients were included in this study, all of which were treated by brachytherapy. At Ultrasound scan tumor size was measured with high credibility, while homogeneity was assessed for the diagnosis and post-treatment follow up. Ultrasound scan proved to be the most sensitive modality for the depiction of retinal detachment. Ocular melanomas vascularity was studied using color Doppler technique. Computed Tomography was superior to the other two modalities in demonstrating bony structures and calcifications. It holds an important role in the imaging of retrobulbar space, while tumor density measurements offered valuable data on homogeneity and melanin concentration. Computed Tomography showed ocular melanoma’s contrast enhancement pattern, which served as a treatment response criterion. Magnetic Resonance Imaging showed the same sensitivity in tumor homogeneity, compared to the two other modalities and was ranked second after Ultrasound scan, in the depiction of retinal detachment. It is the modality of choice for the detection of scleral or optic nerve invasion and proved most sensitive for the determination of melanin distribution inside the tumor. Ultrasound scan and Magnetic Resonance Imaging were shown to precede in the diagnosis and post-treatment follow up of patients with ocular melanoma. Computed Tomography holds a place amongst these two modalities just on specific indications.

Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η διάκριση της διαγνωστικής εμβέλειας των απεικονιστικών μεθόδων στη διάγνωση και παρακολούθηση του ενδοβολβικού μελανώματος. Οι απεικονιστικές μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ο Υπερηχογραφικός έλεγχος, η Αξονική Τομογραφία και ο Μαγνητικός Συντονισμός. Συνολικά 67 ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στην μελέτη αυτή, οι οποίοι αντιμετωπίστηκαν με βραχυθεραπεία με πλάκες. Κατά τον Υπερηχογραφικό έλεγχο μετρήθηκαν οι διαστάσεις του όγκου με μεγάλη αξιοπιστία και εκτιμήθηκε η ομοιογένεια του για την διάγνωση και παρακολούθηση μετά την θεραπεία. Αναδείχθηκε η πιο ευαίσθητη μέθοδος για την διάκριση της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, Με τη χρήση του έγχρωμου Doppler εκτιμήθηκε η αγγειοβρίθεια της βλάβης. Η Αξονική Τομογραφία υπερέχει στην απεικόνιση των οστέινων δομών και των επασβεστώσεων, διατηρώντας σημαντικό ρόλο στην διερεύνηση του οπισθοβολβικού χώρου. Με την μέτρηση των πυκνοτήτων της βλάβης προσέδωσε σημαντικές πληροφορίες για την ομοιογένεια του όγκου και την περιεκτικότητα του σε μελανίνη. Ανέδειξε το πρότυπο εμπλουτισμού των ενδοβολβικών μελανωμάτων, το οποίο χρησίμευσε και ως κριτήριο ανταπόκρισης στη θεραπεία. Ο Μαγνητικός Συντονισμός ανέδειξε με την ίδια ευαισθησία με τις άλλες δύο μεθόδους την ομοιογένεια του όγκου. Κατατάχτηκε δεύτερος, μετά τον Υπερηχογραφικό έλεγχο, στην διάγνωση της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς χιτώνα. Αποτελεί μέθοδο εκλογής για την ανίχνευση της επέκτασης της βλάβης με διήθηση του σκληρού χιτώνα ή του οπτικού νεύρου και αποδείχθηκε η πιο ευαίσθητη μέθοδος για τον καθορισμό της έκτασης κατανομής της μελανίνης στον όγκο. Μεταξύ των τριών απεικονιστικών μεθόδων προβάδισμα φάνηκε να παρουσιάζουν ο Υπερηχογραφικός έλεγχος και ο Μαγνητικός Συντονισμός. Η Αξονική Τομογραφία λαμβάνει θέση ανάμεσα στις δύο άλλες εξετάσεις, σε συγκεκριμένες ενδείξεις.