Ο ρόλος της φωτοδυναμικής κυστεοσκόπησης στη διάγνωση του καρκίνου της ουροδόχου κύστεως και στην παρακολούθηση των ασθενών με μη διηθητικό καρκίνο της ουροδόχου κύστεως που έχουν υποβληθεί σε επικουρική θεραπεία με ενδοκυστικές εγχύσεις

Abstract

Objective: This study evaluated the efficacy of hexaminolevulinate fluorescence cystoscopy as a diagnostic tool for bladder cancer and as a tool for the follow up in patients with non-invasive bladder cancer. The study was performed in the Department of Urology in Hippokratio General Hospital of Athens between October 2008 and May 2012. Material and Methods: Fifty patients (43 males and 7 females) who were investigated for hematuria were included in the study. White light cystoscopy (WLC) was first performed in all patients and after was performed a fluorescence cystoscopy (BLC-blue light cystoscopy). Biopsies were collected from any suspiciousarea and resection of the tumors identified (TUR). Three and twelve months after the first TUR a second BLC and WLC were performed and if there was recurrence we performed a TUR. Results: Patients demographic data and clinical history are presented. Two-hundred twenty specimens were extracted and bladder cancer was diagnosed in 137. There were 17 CIS lesions all diagnosed with BLC whereas only 11 with WLC. WLC correctly diagnosed 109/140 specimens and the positive and negative predictive values were 77, 9% and 65% respectively. The sensitivity and specificity were 79, 6% and 62, 6% respectively. BLC diagnosed 125/169 specimens and the positive and negative predictive values were 73, 9% and 76,5% respectively. The sensitivity of BLC was 91, 2% and the specificity 46, 9%. In 3 months follow up, 126 specimens were extracted where Ca was found in 68 and no cancer in 58 (22 were normal tissue and 36 were chronic inflammation). From these specimens 38 were positive for cancer with BCL (false positive) vs. 28 false positive with WLC. There were 4 CIS. All CIS were detected with BLC and ¾ with WLC.In twelve months 98 specimens were extracted where 56 of them were cancer and 42 no cancer. The False positive with BLC were 16 and with WLC 13. Seven patients had cancer recurrence and two of them had invasive bladder cancer. Conclusion: BLC is a valuable diagnostic method for the diagnosis of non-muscle invasive bladder cancer(NMIBC) and especially for CIS. False positive biopsies with BLC after intravescical treatment is similar to those with WLC. BLC seems to be a method for the improvement of management in patients with NMIBC

Σκοπός: Αυτή η μελέτη εκτίμησε την αποτελεσματικότητα της BLC στη διάγνωση και στην παρακολούθηση ασθενών με μη διηθητικό καρκίνο της ουροδόχουκύστεως. Η μελέτη έγινε στην Ουρολογική Κλινική στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθήνας από τον Οκτώβριο του 2008 έως το Μάιο του 2012.Υλικό και Μέθοδος: Πενήντα ασθενείς (43 άνδρες και 7 γυναίκες) που υποβλήθηκαν σε έλεγχο για αιματουρία περιλήφθηκαν στη μελέτη. Η WLC πραγματοποιήθηκε αρχικά σε όλους τους ασθενείς και μετά έγινε σε όλους BLC. Λήφθηκαν βιοψίες από όλες τις ύποπτες περιοχές και σε περίπτωση όγκων γινόταν διουρηθρική εκτομή (TURBT). Τρεις και δώδεκα μήνες μετά την πρώτη TURBT οι ασθενείς υποβλήθηκαν και πάλι στον ίδιο έλεγχο και σε παρουσία όγκων έγινε ξανά διουρηθρική εκτομή .Αποτελέσματα:Λήφθηκαν 220 δείγματα όπου διαγνώστηκε καρκίνος στα 137. Υπήρχαν 17 καρκίνο ιinsitu που διαγνώστηκαν με BLC ενώ η WLC διέγνωσε τους 11. Με τη WLC διαγνώστηκαν σωστά 109/140 δείγματα και οι θετική και αρνητική προγνωστική αξία ήταν αντίστοιχα 77, 9% και 65%. Ευαισθησία και η ειδικότητα ήταν 79, 6% και 62, 6% αντίστοιχα. Με την BLC διαγνώστηκαν 125/169 δείγματα και η θετική και αρνητική προγνωστική αξία ήταν 73, 9% και 76,5% αντίστοιχα. Η ευαισθησία της BLC ήταν 91,2% και η ειδικότητα 46,9%. Στους 3 μήνες, λήφθηκαν 126 δείγματα όπου βρέθηκε καρκίνος στα 68. Σε 58 δείγματα δεν ανευρέθηκε καρκίνος. Από αυτά 22 ήταν φυσιολογικός ιστός και 36 χρόνια φλεγμονή. Βρέθηκαν 38 ψευδώςθετικά με την BLC και 28 με την WLC. Υπήρχαν 4 CIS που εντοπίστηκαν με BLC και ¾ εντοπίστηκαν με WLC. Στους 12 μήνες λήφθηκαν 98 δείγματα όπου 56 ήταν καρκίνος και 42 δεν έδειξαν καρκίνο. Τα ψευδώς θετικά με την BLC ήταν 16 ενώ με τη WLC 13. Επτά ασθενείς είχαν υποτροπή στους 12 μήνες και 2 από αυτούς ανέπτυξαν διηθητικό καρκίνο.Συμπέρασμα: Η BLC είναι μια σημαντική διαγνωστική μέθοδος για τη διάγνωση και την παρακολούθηση ασθενών με μη διηθητικό καρκίνο της ουροδόχου κύστεως και ειδικά με CIS.