Περιβαλλοντικές αναπαραστάσεις στην αρχαία Ελλάδα

Abstract

The subject of this thesis was to study, using the concept of “representation” of the history and philosophy of science such as environmental sciences are highlighted and developed in antiquity. More specifically, using the concepts of the theory of representations,attempted to approach the affinity developed between the “findings”, first of mythical thinking and early philosophical approach to environmental problems on the other rational treatment and placement of such problems mainly classical antiquity. This approach is not limited only to the relationship and the interaction of environmental representations but also included the effect brought later to the development of environmental science as we know it today. Through the examination of the conditions which originally revealed the fabulous placement of environmental problems was sought to effect brought by the mythical thinking and classification of “total natural space” both in natural philosophy and in the post - Socratic philosophical schools. The trigger for the preparation of this thesis, delivered primarily by representational approaches in major environmental issues, both ancient Greek mythology such as cosmogony is mainly described by Hesiod and other part of natural philosophy as the pre - Socratic and post- Socratic period. The first chapter sets out the context of the transition of a society from the mythical thinking in a philosophical way of thinking and the quest for knowledge of the physical environmental problems as a revolutionary process and not simply as a process of demystification, of a society which evolves from closed to open In the second chapter refers to the concepts of sensation, perception, and representation of knowledge. The third chapter concerns “environmental reconstructions” and investigates the development of concepts regarding the representation generally, imprinting phenomena. The fourth chapter is negotiating timeless vision of the “world” in antiquity.The fifth chapter describes the evolution of ideas on the air. Reference to "cataclysmic air". The sixth chapter concerns the study of winds , where the representational approach of winds continued for centuries, culminating in the construction of the octagonal monument known as the "Tower of Winds". The seventh chapter, the astrometeorologikes approaches the ancient Greeks and by extension the "shacks" and forecast points. The eighth chapter is the evolutionary record the views of the ancient thinkers regarding the "meteors" in the sense of above ground elevating . The knowledge of the ancient Greeks and their ideas on “meteorological and hydrological phenomena". The Anybody evolved during the Hellenistic period and passed the Roman intelligentsia, with the dawn of Western civilization formed the basis for developing the environmental sciences .

Αντικείμενο της παρούσας διατριβής αποτέλεσε η μελέτη, με τη χρήση της έννοιας «αναπαράσταση», της ιστορίας και της φιλοσοφίας των περιβαλλοντικών επιστημών όπως οι επιστήμες αυτές αναδείχθηκαν και αναπτύχθηκαν κατά την αρχαιότητα. Πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιώντας τις έννοιες της θεωρίας των αναπαραστάσεων, επιχειρήθηκε η προσέγγιση της συνάφειας η οποία αναπτύχθηκε ανάμεσα στα «ευρήματα», αφενός μεν της μυθικής σκέψης και της πρώιμης φιλοσοφικής προσέγγισης των περιβαλλοντικών προβλημάτων αφετέρου δε της ορθολογικής αντιμετώπισης και τοποθέτησης των προβλημάτων αυτών από την κλασσική κυρίως αρχαιότητα. Η προσέγγιση αυτή δεν περιορίστηκε μόνο στη σχέση και στην αλληλεπίδραση των περιβαλλοντικών αναπαραστάσεων αλλά επεκτάθηκε και στην επίδραση την οποία άσκησε μεταγενέστερα στην ανάπτυξη των περιβαλλοντικών επιστημών όπως τις γνωρίζουμε σήμερα. Μέσα από την εξέταση των συνθηκών οι οποίες ανέδειξαν αρχικά τη μυθική τοποθέτηση των περιβαλλοντικών προβλημάτων αναζητήθηκε η επίδραση την οποία άσκησε η μυθική σκέψη και ταξινόμηση του «συνολικού φυσικού χώρου» τόσο στη φυσική φιλοσοφία όσο και στις μετα-Σωκρατικές φιλοσοφικές σχολές. Το έναυσμα για την εκπόνηση της παρούσας διατριβής, εδόθη κυρίως από τις αναπαραστατικές προσεγγίσεις αναφορικά με μεγάλα περιβαλλοντικά ζητήματα, αφενός της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας-κοσμογονίας όπως περιγράφεται κυρίως από τον Ησίοδο και αφετέρου της φυσικής φιλοσοφίας τόσο της προ-Σωκρατικής όσο και της μετα-Σωκρατικής περιόδου. Το πρώτο κεφάλαιο, παρουσιάζει το γενικό πλαίσιο της μεταβατικής περιόδου μιας κοινωνίας, από τη μυθική σκέψη σε ένα φιλοσοφικό τρόπο σκέψης και στην αναζήτηση της γνώσης των φυσικών περιβαλλοντικών προβλημάτων ως μια επαναστατική διαδικασία και όχι απλά ως μια διαδικασία απομυθοποίησης, από μια κοινωνία η οποία μετεξελίσσεται από κλειστή σε ανοιχτή. Στο δεύτερο κεφάλαιο, γίνεται αναφορά στις έννοιες της αίσθησης, της αντίληψης, της αναπαράστασης και της γνώσης. Το τρίτο κεφάλαιο αφορά τις «περιβαλλοντικές αναπαραστάσεις» και διερευνά την ανάπτυξη εννοιών αναφορικά με την αναπαράσταση γενικότερα, ως αποτύπωση φαινομένων. Το τέταρτο κεφάλαιο διαπραγματεύεται τη διαχρονική θέαση του «κόσμου» κατά την αρχαιότητα. Το πέμπτο κεφάλαιο περιγράφει την εξέλιξη των ιδεών περί του αέρος. Γίνεται αναφορά στον «κοσμογονικό αέρα». Το έκτο κεφάλαιο αφορά στη μελέτη των ανέμων, όπου η αναπαραστατική προσέγγιση των ανέμων συνεχίζεται για αιώνες με αποκορύφωμα την κατασκευή του οκταγωνικού μνημείου γνωστού ως «πύργος των ανέμων». Το έβδομο κεφάλαιο αναφέρεται στις αστρομετεωρολογικές προσεγγίσεις των αρχαίων Ελλήνων και κατά προέκταση στα «παραπήγματα» και τα «σημεία καιρού». Το όγδοο κεφάλαιο αποτελεί την εξελικτική καταγραφή των απόψεων των αρχαίων στοχαστών όσον αφορά τα «μετέωρα» με την έννοια των πάνω από το έδαφος ανυψούμενων. Οι γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων και οι ιδέες τους περί των «μετεωρολογικών και υδρολογικών φαινομένων», oι oποίες εξελίχθηκαν κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους και πέρασαν στη Ρωμαϊκή διανόηση, με την αυγή του δυτικού πολιτισμού αποτέλεσαν τη βάση ανάπτυξης των επιστημών περιβάλλοντος.