Ποιότητα ζωής από πλευράς υγείας και λειτουργική ικανότητα σε μαθητές / τριες ειδικού σχολείου: εφαρμογές στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση

Abstract

Maintaining and improving functionality and health-related quality of life represents a fundamental issue of special education settings. The purpose of this study to compare the health-related quality of life, functional status and mobility between children attending special schools and special education students. Data for this study provided the parents of 251 typical education students aged 12 years (x = 12.21, S.D. = 3.38 years) and 158 parents of special education students (x = 12.06, S.D. = 3.44 years). Health-related quality of life was assessed using the proxy version of the Pediatric Quality of Life Inventory (J. W. Varni, et al., 1999b), functional independence was assessed using the WeeFIM 4.0 questionnaire spinal mobility was assessed using a telemetry-based system. A three-way analysis of variance showed that the total health-related quality of life score of typical education children (x = 86.74, S.D. = 16.11) was statistically significant lower (p< 0.05) than that of special education children (x = 52.39, S.D. = 18.73) whilst similar results were found for all sub-scores. The total weeFIM score for the typical education children (x = 89.33, S.D. = 13.09) was statistically significant lower (p< 0.05) that that of the special education children (x = 76.48, S.D. = 20.99) whilst no differences in spinal mobility measures were found between the two groups (p > 0.05). Kruskal – Wallis tests showed that children with functional impairments showed statistically significant lower functional and cognitive weeFIM score than children with mental impairments (p < 0.05). Since school represents a basic “tool” via which the government can help children with disabilities, the present results indicated that additional policies might be necessary to improve health-related quality of those children.

Ένα από τα βασικά θέματα της εκπαίδευσης στο ειδικό σχολείο είναι η διασφάλιση και βελτίωση της ποιότητας ζωής από πλευράς υγείας και της λειτουργικής ανεξαρτησίας των μαθητών. Σκοπός της συγκεκριμένης εργασίας ήταν η σύγκριση της ποιότητας ζωής από πλευράς υγείας, της λειτουργικής κατάστασης και της κινητικότητας σε παιδιά του ειδικού σχολείου σε σχέση με παιδιά του τυπικού σχολείου. Δεδομένα στην έρευνα παρείχαν οι γονείς 251 μαθητών ηλικίας 12 ετών (M.Ο. = 12.21, Τ.Α. = 3.38 έτη) και 158 γονείς μαθητών (M.Ο = 12.06, Τ.Α. = 3.44 έτη). Αξιολογήθηκε η ποιότητας ζωής από πλευράς υγείας χρησιμοποιώντας το Pediatric Quality of Life Inventory (J. W. Varni, M. Seid, & C. A. Rode, 1999b), η λειτουργικής ικανότητας χρησιμοποιώντας το ερωτηματολόγιο WeeFIM 4.0 και η κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης. Ανάλυση διακύμανσης με τρείς παράγοντες έδειξε ότι το συνολικό σκορ της ποιότητας ζωής από πλευράς υγείας των παιδιών του τυπικού σχολείου (Μ.Ο. = 86.74, Τ.Α. = 16.11) ήταν στατιστικώς σημαντικά χαμηλότερο (p< 0.05) από αυτό των παιδιών του ειδικού σχολείου (Μ.Ο. = 52.39, Τ.Α. = 18.73) ενώ παρόμοια αποτελέσματα βρέθηκαν για όλες τις διαστάσεις της ποιότητας ζωής. Το συνολικό σκορ του τεστ weeFIM των παιδιών του τυπικού σχολείου (Μ.Ο. = 89.33, Τ.Α. = 13.09) ήταν στατιστικώς σημαντικά χαμηλότερο (p< 0.05) από αυτό των παιδιών του ειδικού σχολείου (Μ.Ο. = 76.48, Τ.Α. = 20.99) ενώ οι δύο ομάδες δεν διέφεραν στατιστικά σημαντικά ως προς τους δείκτες κινητικότητας τις σπονδυλικής στήλης (p > 0.05). Ανάλυση Kruskal – Wallis έδειξε ότι τα παιδιά με σωματικές αναπηρίες εμφάνισαν μικρότερο σκορ WeeFIM σε σχέση με τα παιδιά με νοητικές αναπηρίες (p < 0.05). Επειδή το σχολείο αποτελεί ένα κυρίαρχο «εργαλείο» μέσα από το οποίο το κράτος μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά με αναπηρίες, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι απαιτούνται επιπλέον ενέργειες οι οποίες αποσκοπούν στην ενίσχυση εκείνων των παραγόντων που επηρεάζουν τους διάφορους τομείς της ποιότητας ζωής των μαθητών με αναπηρίες.