Δυναμική και φασματοσκοπική υστεροσκόπηση: εκτίμηση της απόδοσής της σε κλινικό επίπεδο, ως προς τη βελτίωση της in vivo εντόπισης του βαθμού αλλοίωσης και της χαρτογράφησης των ανωμαλιών του ενδομητρίου

Abstract

The purpose of the study was the clinical evaluation of a new, hyperspectral system, whichwas developed so as to acquire and process information from the non visible part of lightthat is reflected onto the areas under investigation. The aim was to compare conventionaland hyperspectral images and draw conclusions. The new imaging system includes acamera, which is able of real-time depiction of spectral aspects of the endometrium, for alarge scale of wave lengths. A spectral cube is then formed, and its three dimensionsexpress the spatial and spectral variables of each pixel. In this way, the classification andprocessing of information from the non visible part of the light’s spectrum became possible.The new camera can use a variety of “optical windows” so as to collect data from deeperlayers, thus expanding the barriers of hysteroscopy beneath the endometrial surface.A clinical study was performed in the University of Ioannina, to investigate the potentials ofhyperspectral hysteroscopy. Its purpose was to receive and study spectral cubes fromdifferent areas of the cavity; each time, the ones that looked more “suspicious” withconventional hysteroscopy were chosen, but random takes were also performed. The resultof the histological analysis became the basis according which every piece of informationwas classified.The new technology revealed a wide variety of characteristics for each one of theendometrial pathologies, which were investigated. These characteristics were impossible todetect and study, although the total number of cases in each category is not enough forrobust statistical analysis. However, it is safe to conclude that from now it is feasible todescribe the nature and future course of endometrial lesions, even if this is limited in thelevel of consultation and enhancement of diagnosis that arises with conventionalhysteroscopy.

H διατριβή είχε ως σκοπό την κλινική εφαρμογή ενός νέου συστήματος λήψης καιεπεξεργασίας πληροφοριών που προέρχονται από το μη ορατό τμήμα της ακτινοβολίας ηοποία προσπίπτει στις υπό εξέταση περιοχές. Ο βασικός στόχος της διατριβής ήταν νασυγκριθεί η συμβατική υστεροσκοπική εικόνα με τη νέα εικόνα και να κατατεθούν τασυμπεράσματα από τη σύγκριση αυτή. Χρησιμοποιήθηκε νέο υστεροσκοπικό σύστημα, πουπεριλαμβάνει κάμερα που χαρακτηρίζεται από τη δυνατότητά της να συλλέγει σεπραγματικό χρόνο τη φασματική απεικόνιση του ενδομητρίου ταυτόχρονα σε μεγάλοαριθμό μηκών κύματος, σχηματίζοντας φασματικούς κύβους για κάθε σημείο της εικόνας. Οιτρεις διαστάσεις του κύβου εκφράζουν τις χωρικές και φασματικές μεταβλητές του κάθεσημείου. Με τον τρόπο αυτό κατέστη δυνατή η ταξινόμηση και επεξεργασία τωνπληροφοριών που μεταφέρονται από το μη ορατό φάσμα της φωτεινής ακτινοβολίας πουπροσπίπτει στις υπό εξέταση περιοχές. Η υπερφασματική κάμερα, μπορεί να εκμεταλλευτείδιάφορα “οπτικά παράθυρα” και να συλλέξει στοιχεία που προέρχονται από βαθύτερεςστιβάδες του ενδομητρίου, σπάζοντας τον περιορισμό που ίσχυε μέχρι τώρα και ήθελε τονυστεροσκοπικό έλεγχο να περιορίζεται μόνο στην επιφάνεια του ενδομητρίου,Η πειραματική διερεύνηση των δυνατοτήτων της υπερφασματικής υστεροκόπησης έγινε μεκλινική μελέτη στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, κατά την οποία πραγματοποιούνταν λήψη καιεξέταση των φασματικών κύβων από περιοχές της ενδομητρικής κοιλότητας οι οποίεςφαίνονταν με τη συμβατική υστεροσκόπηση ως πιο “ύποπτες”, αλλά και με τυχαίες λήψειςσε συγκεκριμένα ανατομικά σημεία. Σε όλες τις περιπτώσεις όπου εντοπιζότανσυγκεκριμένη ενδομήτρια παθολογία ακολουθούσε υστεροσκοπική αντιμετώπιση τηςπαθολογίας αυτής. Το αποτέλεσμα της ιστολογικής ανάλυσης αποτέλεσε τον κανόνα μεβάση τον οποίο ταξινομήθηκαν οι πληροφορίες από την υπερφασματική υστεροσκόπηση.Σε όλες τις κατηγορίες των παθολογικών καταστάσεων, η νέα τεχνολογία ανέδειξε πλήθοςχαρακτηριστικών των υπό εξέταση ιστών, που ήταν αδύνατο μέχρι σήμερα να συλλεγούν,να μελετηθούν και να ταυτοποιηθούν, μολονότι ο συνολικός αριθμός των περιστατικών ανάπαθολογική κατάσταση δεν αφήνει περιθώρια για αξιόπιστη στατιστική επεξεργασία τωνδεδομένων που προέκυψαν. Καθίσταται έτσι δυνατή η γνωμοδότηση σχετικά με τη φύση καιτη δυνητική πορεία των αλλοιώσεων στο μέλλον, έστω και σε επίπεδο συμβουλευτικό τηςσυμβατικής υστεροσκόπησης.