Η δυνατότητα βελτίωσης του ποσοστού επιβίωσης των δερματικών μοσχευμάτων ολικού πάχους μετά από τροποποίηση του περιβάλλοντος υποδοχής τους με την επίδραση ειδικών παραγόντων

Abstract

Background: This animal study aims at investigating methods of increasing the survival rate and the take of skin grafts with the use of a number of factors which alter the microenvironment and the take potential of the graft recipient bed. These factors include locally infused human recombinant erythropoietin (rHuEPO) and tacrolimus(FK506).Material: Five groups of Wistar rats, weighting 220-350gr, each consisting of 6 subjects were included in the study. The study was conducted according to the National Research Council guidelines for the care and use of laboratory animals. Full thickness skin grafts(FTSG) were harvested from the inter-scapular region. Following harvesting, each FTSG was rotated 180° around its vertical axis and repositioned on its donor site which served as its recipient bed. Group A:autologous FTSG were harvested and used. Wfi was subcutaneously (sc) infused locally, at the recipient bed. Group B:Homologous FTSG were used in the subjects, FK506 and wfi were sc infused at the recipient bed. Group a:Autologous FTSG were harvested and used and rHuEPO was sc infused locally, at the recipient bed. Group b:Homologous FTSG were used, FK506 was systematically administered and rHuEPO was sc infused locally, at the recipient bed. Group E: Autologous FTSG were harvested and used and FK506 was sc infused locally, at the recipient bed.General anesthesia: ketamine/xylazine. Butorphanol for analgesia. Surgical technique included the standard harvesting procedure of an oval FTSG 1cm (small radius)and 2cm(big radius) in size and the meticulous removal of the subcutaneous tissue. Suturing at the recipient bed with continuous non absorbable suture was then performed and a tie-over with antimicrobial agents was applied. The duration of the experiment was 10 days. Data collection on the 10th post grafting day and included the clinical observation of the graft and the harvesting of half of the grafted area. Expression of VEGF activity and CD31 positive endothelial cells were detected with immunohistochemistry.Results-Conclusion: All subjects survived through the experiment and all grafts were successfully taken. Mean graft viability, clinical and histological characteristics of graft take were higher in the rHuEPO groups. FK506 had marginal effect on the quality of autologous graft take. VEGF activity was higher in the rHuEPO groups but lower in the FK506 groups.

ΥΠΟΒΑΘΡΟ: Η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό τη διεύρυνση των επανορθωτικών δυνατοτήτων της μεταμόσχευσης δέρματος και την αναλυτική διερεύνυση των συναφών τεχνικών σε καταστάσεις που κρίνεται σκόπιμη και αναγκαία η επανόρθωση και αποκατάσταση ελλειμμάτων πολλαπλής αιτιολογίας ΜΕΘΟΔΟΣ: Επιλέγονται 5 ομάδες έπίμυες Wistar (220-350γρ) αποτελούμενες από 6 επίμυες η καθεμιά. Σε όλα τα μέλη όλων των ομάδων εκτέμνεται και παρασκευάζεται ΔΜΟΠ στην μεσο-ωμοπλατιαία χώρα. Ομάδα Α(ελέγχου):Τοποθετείται αυτόλογο ΔΜΟΠ, εγχέεται τοπικά water for injection (wfi). Ομάδα Β (ελέγχου):τοποθετείται ομόλογο ΔΜΟΠ, χορηγείται FK506, εγχέεται τοπικά wfi. Ομάδα α(πειραματική):τοποθετείται αυτόλογο ΔΜΟΠ, εγχέεται τοπικά ανθρώπινος ανασυνδυασμένη ερυθροποιητίνη (rHuEPO), Ομάδα β (πειραματική):τοποθετείται ομόλογο ΔΜΟΠ, χορηγείται FK506, εγχέεται τοπικά rHuEPO. Ομάδα γ(πειραματική):τοποθετείται αυτόλογο ΔΜΟΠ, εγχέεται τοπικά FK506. Στις ομάδες Α(ελέγχου) και α και γ(πειραματική) έπεται στον ίδιο χρόνο η επανατοπόθέτηση των ΔΜΟΠ στην αρχική τους εστία, μετα στροφή 180μοιρών του επιμήκους άξονα αυτών. Χειρουργικοί χρόνοι, μέθοδοι και υλικά κοινά σε όλες τις ομάδες. Στατιστική ανάλυση και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων. Οι ειδικοί παράγοντες είναι η rHuEPO και οFK506. Χρόνος συλλογής δεδομένων 10η μέρα. Χρόνοι και τρόπος εφαρμογής του FK506: ημερησίως, 2mg/Kg sc. Χρόνοι και τρόπος εφαρμογής rHuEPO:400UI/kg/ημ σε διάλυμα των 100μL, ΥΔ. Χειρουργική μέθοδος: εκτομή ελλειπτικού τεμαχίου (μεγάλης ακτίνας 2 cm και μικρής ακτίνας 1cm) δέρματος και μετατροπή αυτού σε ΔΜΟΠ με την αφαίρεση του υποδόριου ιστού αυτού. Συρραφή στη δέκτρια χώρα με μεμονωμένα μη απορροφήσιμα ράμματα και τοποθέτηση πιεστικού επιθέματος με αντιμικροβιακούς παράγοντες. Ανάλυση: αδρή-κλινική εικόνα, ιστολογική μελέτη, μέτρηση δεικτών αγγειογένεσης. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ:'Ολα τα υποκείμενα επιβίωσαν καθόλη τη διάρκεια του πειράματος. Παρατηρήθηκε λήψη όλων των μοσχευμάτων εκτός απο ένα. Η μέση ποιότητα βιοσιμότητας, τα κλινικά και ιστολογικά χαρακτηριστικά της πρόσληψης των μοσχευμάτων ήταν υψηλότερα στις ομάδες που χρησιμοποιήθηκε rHuEPO. Το FK506 είχε οριακή επίδραση στο ποσοστό επιβίωσης των αυτόλογων δερματικών μοσχευμάτων. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:Η χρήση του rHuEPO βελτιώνει την επιβίωση και λήψη των αυτόλογων και ομόλογων δερματικών μοσχευμάτων. Ο ρόλος του FK506 αν και απαραίτητος για λόγους ανοσοκαταστολής εκεί που ενδείκνυται, δεν θεμελιώθηκε ως σαφώς αρνητικός σε όλες τις περιπτώσεις.