Διερεύνηση της επίπτωσης του άγχους και της κατάθλιψης στις ανάγκες νοσηλευομένων ασθενών με στεφανιαία νόσο

Abstract

Introduction: Metabolic Syndrome (M.S.) is a chronic and a complex condition that can cause physical, emotional and psycho-social issues, characterized by multiple interrelated disorders which increase the risk of cardiovascular disease.Aim: The aim of the present study is to explore the quality of life in patients with M.S. compared to the control group. Moreover, this study examined the prevalence of personality type D in patients with M.S. compared to the control group and whether this relation is independent from the existence of stress or symptoms of depression.Methods: During a 2 year period (2007 to 2009), 749 consecutive patients referred to the outpatient lipid clinic of our hospital for evaluation of possible M.S., from whom 359 were eligible for the study. M.S. was defined according to the International Diabetes Federation (IDF) diagnostic criteria. A questionnaire of SF-36 was used for the evaluation of M.S. patients’ quality of life. The Greek certified HADS-scale was used for the evaluation of stress and depression. Finally, Type D personality was assessed using the DS-14 scale.Results: Three hundred and fifty-nine persons were screened of whom 206 (57.4%) met the diagnostic criteria of M.S. ("cases") while 153 persons (42.6%) did not ("control group"). M.S. was associated with lower scores of all subscales of the SF-36 except of bodily pain. The Physical component summary score of SF-36 was independently associated with gender (β=2.41, P=.01), married or living together (β=3.20, P=.003) and satisfactory household income (β=5.77, P<.0001). The Mental component summary score of SF-36 was independently associated with gender (β=3.94, P=.02). A predominance of anxiety and depressive symptoms was observed among subjects with M.S.. The prevalence of type D personality was significantly higher in M.S. patients when compared with the control group (44% versus 15% respectively, p<0.001). In multivariate logistic regression analysis the presence of type D personality was significantly associated with MS independently of other clinical factors, anxiety and depression symptoms (odds ratio 3.47;95% CI: 1.90 - 6.33).Conclusions: Our study demonstrated that subjects with M.S. have significantly worse quality of life (HRQoL) than those without M.S.. These findings suggest that HRQoL should be considered in the management of subjects with MS. Type D personality was independently associated with the M.S. in this cross-sectional study. The potential implications of these findings, especially from a clinical or preventive perspective, should be examined in future research.

ΣΚΟΠΟΣ H διερεύνηση της επίπτωσης του άγχους και της κατάθλιψης στις ανάγκες νοσηλευομένων ασθενών με στεφανιαία νόσο. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ Τον πληθυσμό της παρούσης μελέτης αποτέλεσαν 702 νοσηλευόμενοι ασθενείς με στεφανιαία νόσο σε τέσσερα δημόσια νοσοκομεία του νομού Αττικής και σε δυο νοσοκομεία της επαρχίας. Η συλλογή των στοιχείων έγινε με τη συμπλήρωση ειδικού ερωτηματολογίου, το οποίο εκτός από τα δημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά περιελάμβανε την κλίμακα «The Hospital Anxiety And Depression Scale (HADS)» και ένα ειδικά διαμορφωμένο ερωτηματολόγιο που αφορούσε στην εκτίμηση των αναγκών των ασθενών. Η στατιστική ανάλυση έγινε με το στατιστικό πακέτο SPSS 17. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Από τους συμμετέχοντες το 78,3% ήταν ηλικίας 50-80 χρόνων, το 71,4% ήταν παντρεμένοι, το 48,1% ήταν συνταξιούχοι, το 48,4% ήταν βασικής εκπαίδευσης και το 48,3% είχε 2 παιδιά. Ως προς τη διάγνωση, το 32,2% των συμμετεχόντων είχε έμφραγμα του μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST (STEMI) και το 27,1% καρδιακή ανεπάρκεια. Το 63,4% το πληθυσμού της μελέτης ελάμβανε φαρμακευτική θεραπεία, το 49,7% είχε ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου και στο 43,8% συνυπήρχε άλλη νόσος. Το 25,5% των συμμετεχόντων βίωνε μέτρια επίπεδα άγχους και το 32,7% υψηλά επίπεδα άγχους, ενώ το 19,1% βίωνε μέτρια επίπεδα κατάθλιψης και το 20,0% υψηλά επίπεδα. Όσον αφορά στις ανάγκες νοσηλευομένων ασθενών σχετικά με τη ψυχική τους υγεία, βρέθηκε, ότι κανένα είδος από τις ανάγκες δεν σχετίζονταν στατιστικά σημαντικά με το άγχος των ασθενών. Αντιθέτως, : α) η ανάγκη για στήριξη και καθοδήγηση, β) η ανάγκη για πληροφόρηση από το ιατρο-νοσηλευτικό προσωπικό, γ) η ανάγκη για επικοινωνία με άλλες ομάδες ασθενών και εξασφάλιση συνθηκών για επικοινωνία με τους συγγενείς, δ) η ανάγκη για εξατομίκευση της φροντίδας και συμμετοχή του ιδίου του ασθενή στη φροντίδα, ε) η ανάγκη για κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών (π.χ. άγχος, φόβος, μοναξιά) και φυσικών αναγκών (όπως ξεκούραση, ύπνος, καλύτερες συνθήκες νοσηλείας), στ) η ανάγκη εμπιστοσύνης από το ιατρο-νοσηλευτικό προσωπικό συσχετίζονταν στατιστικά σημαντικά με τα επίπεδα κατάθλιψης, p<0,001. Επιπρόσθετα, η πολυπαραγοντική γραμμική παλινδρόμηση έδειξε ότι η κατάθλιψη συσχετίζονταν με τις ανάγκες των ασθενών ακόμα και μετά από τη διόρθωση για την ηλικία των ασθενών, το φύλο τους, την οικογενειακή τους κατάσταση, τον τόπο διαμονής τους, τον τύπο του καρδιολογικού προβλήματος, το βαθμό ενημέρωσής τους για το καρδιολογικό τους πρόβλημα και τα έτη που πάσχουν από το συγκεκριμένο πρόβλημα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Η εκτίμηση των αναγκών των ασθενών με στεφανιαία νόσο και η συστηματική προσέγγιση του άγχους και της κατάθλιψης πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της θεραπείας αφού επιτρέπουν την αποτελεσματική βιο-ψυχοκοινωνική προσέγγιση των ασθενών και την καλύτερη έκβαση της νόσου.