Επίδραση των μεταβολών της ροής του αίματος και του διαλύματος στην αποτελεσματικότητα της αιμοκάθαρσης

Abstract

Objective: The exploration and correlation of the influence of: a) the variations of blood flow, b) the variations of dialysate flow and c) the combination of both these parameters on the hemodialysis adequacy, which is estimated quantitatively through the indexes of Kt/V, TACurea (Timed Average Urea Concentration) and PCR (Protein Catabolic Rate). Research design (patients and methods): The study included 48 selected patients (21 men and 27 women, with an average age of 59 ± 15.57 and 57.22 ± 13.38 respectively, mean ± SD) who were subjected to chronic periodical hemodialysis at the Dialysis Unit of the Hippocratic General Hospital of Athens. The collection of data was carried out by taking samples of blood and urine, for a total of 8 months, in order to measure the Blood Urea Nitrogen (BUN) according to the directives of DOQI. The calculation of the adequacy indexes was done by using the software programme Up To Date 2000, Vol. 8, No 1. Each patient was at the same time a witness of oneself in every one stage of the research design during the whole period the research was carried out. In the first stage of the study (t1) which concerned the first two months of the implementation of the protocol, the hemodialysis conditions were as follows: dialysate flow 500 ml and blood flow 250 - 280 ml/min. In the second stage of the study (t2) there was only an increase of the blood flow from 250 - 280 ml/min to 320 - 350 ml/min. In the third stage of the study (t3) there was only an increase of the dialysate flow from 500 ml/min to 800 ml/min and in the fourth stage of the study (t4) these was both an increase of the blood flow and the dialysate flow. Statistical analysis was based on the paired t-test . Results: Our study found the following: · As far as the Kt/V index is concerned, the increase of the blood flow led to the increase in the average rate of this index but the difference was not statistically important (P = 0.170). On the contrary, the increase of dialysate flow led to a statistically important increase in the average rate of Kt/V (P < 0.01). · As for the TACurea Index, the increase of the blood flow led to a statistically important reduction of its average rate (P< 0.05). On the other hand, the increase of the dialysate flow led to a reduction in the average rate of the TACurea index but this difference was not statistically important. · Lastly, in the case of the PCR index, the increase of the blood flow reduced statistically significantly the rate of the PCR index (P< 0.05). In contrast, the increase of the dialysate flow reduced the rate of the PCR index but this difference was not statistically important. · In the case of the studying of the variations in creatinine, a powerful statistically significant reduction in creatinine, when the blood flow and the dialysate flow were increased simultaneously was discovered (P < 0.01). Conclusion: The variations of the blood flow and the dialysate flow are positively related to the variation in the indexes of Kt/V, TACurea and PCR and consequently related to the hemodialysis adequacy both as single factors and when combined together. In the case of the simultaneous increase of the two parameters, the variation in the three indexes indicated a powerful statistically significant difference (P < 0.01). This fact should be taken into consideration by health professionals with the aim to improve the hemodialysis adequacy and as a result to improve the quality of life of patients subjected to hemodialysis.

Σκοπός: Η διερεύνηση και η συσχέτιση της επίδρασης: α) των μεταβολών της ροής του αίματος, β) των μεταβολών της ροής του διαλύματος και γ) του συνδυασμού των δύο παραπάνω παραμέτρων, στην αποτελεσματικότητα της αιμοκάθαρσης, η οποία εκτιμάται ποσοτικά μέσω των δεικτών Kt/V (όγκος κατανομής ουρίας), TACurea (μέση τιμή συγκέντρωσης ουρίας σε σχέση με το χρόνο ) και PCR (ρυθμός πρωτεϊνικού καταβολισμού). Ερευνητικός σχεδιασμός (ασθενείς και μέθοδοι): Η μελέτη περιέλαβε 48 επιλεγμένους ασθενείς (21 άνδρες και 27 γυναίκες, μέσης ηλικίας 59 ± 15.57 και 57.22 ± 13.38 ετών αντίστοιχα, mean± SD), οι οποίοι υποβάλλονταν σε Χρόνια Περιοδική Αιμοκάθαρση στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού του Ιπποκρατείου ΓΝΑ. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με λήψη δειγμάτων αίματος και ούρων, για 8 συνολικά μήνες, προκειμένου να μετρηθεί το άζωτο ουρίας (BUN) σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Οδηγίες της DOQI. Ο υπολογισμός των δεικτών αποτελεσματικότητας έγινε με τη χρήση του λογισμικού προγράμματος Up To Date 2000, Vol. 8, No 1. Κάθε ασθενής αποτελούσε ταυτόχρονα και μάρτυρα του εαυτού του σε κάθε μία φάση του ερευνητικού σχεδιασμού καθόλη τη χρονική περίοδο διεξαγωγής της έρευνας. Στην πρώτη φάση της μελέτης (t1), η οποία αφορούσε τους δύο πρώτους μήνες εφαρμογής του πρωτοκόλλου, οι συνθήκες αιμοκάθαρσης ήταν οι εξής: ροή διαλύματος 500 ml και ροή αίματος 250-280 ml/min. Στην δεύτερη φάση της μελέτης (t2), έγινε αύξηση μόνο της ροής αίματος από 250-280 ml/min σε 320-350 ml/min. Στην τρίτη φάση της μελέτης (t3) έγινε αύξηση μόνο της ροής διαλύματος από 500 ml/min σε 800 ml/min και στην τέταρτη φάση της μελέτης (t4) αυξήθηκαν ταυτόχρονα και η ροή αίματος και η ροή διαλύματος. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας τη στατιστική δοκιμασία t-test κατά ζεύγη (paired t-test). Αποτελέσματα: Από τη μελέτη μας βρέθηκαν τα εξής: § Όσον αφορά το δείκτη Kt/V, η αύξηση της ροής αίματος οδήγησε σε αύξηση της μέσης τιμής του συγκεκριμένου δείκτη αλλά η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική (P=0.170). Αντίθετα η αύξηση της ροής διαλύματος οδήγησε σε στατιστικά σημαντική αύξηση της μέσης τιμής του Kt/V (P<0.01). § Όσον αφορά το δείκτη TACurea, η αύξηση της ροής αίματος οδήγησε σε στατιστικά σημαντική μείωση της μέσης τιμής του (P<0.05). Αντίθετα η αύξηση της ροής διαλύματος οδήγησε σε μείωση της μέσης τιμής του δείκτη TACurea αλλά η διαφορά αυτή δεν ήταν στατιστικά σημαντική. § Τέλος, στην περίπτωση του δείκτη PCR η αύξηση της ροής αίματος μείωσε στατιστικά σημαντικά την τιμή του δείκτη PCR (P<0.05). Αντίθετα, η αύξηση της ροής διαλύματος μείωσε την τιμή του δείκτη PCR αλλά η διαφορά αυτή δεν ήταν στατιστικά σημαντική. § Στην περίπτωση μελέτης των μεταβολών της κρεατινίνης, διαπιστώθηκε ισχυρά στατικά σημαντική μείωση της κρεατινίνης όταν αυξήθηκαν ταυτόχρονα η ροή αίματος και η ροή διαλύματος (P<0.01). Συμπέρασμα: Οι μεταβολές της αιματικής ροής και της ροής διαλύματος σχετίζονται θετικά με την μεταβολή των δεικτών Kt/V (όγκος κατανομής ουρίας), TACurea (μέση τιμή συγκέντρωσης ουρίας σε σχέση με το χρόνο) και PCR (ρυθμός πρωτεϊνικού καταβολισμού) και συνεπώς με την αποτελεσματικότητα της αιμοκάθαρσης και ως μεμονωμένοι παράγοντες και όταν συνδυαστούν μεταξύ τους. Στην περίπτωση ταυτόχρονης αύξησης των δύο παραμέτρων, η μεταβολή και των τριών δεικτών εμφάνισε ισχυρά στατιστικά σημαντική διαφορά (P<0.01).Το γεγονός αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη από τους επαγγελματίες υγείας με σκοπό τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της αιμοκάθαρσης και ως εκ τούτου τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των αιμοκαθαιρόμενων ασθενών.