Η επίδραση των εξωγενών παραγόντων στην ανδρική γονιμότητα

Abstract

Infertility is a problem that affects approximately 15% of married couples, while in >40% of these the cause is attributed to male and primarily to lower semen quality (dyspermia), which may be due to lifestyle and occupational risk factors. AIM: Study of lifestyle and occupational risk male factor infertility. MATERIAL-METHOD: A retrospective case-control study was conducted using a sample that consisted of 140 males. The age of the samples ranged between 20 and 47 years. Based on semen analysis conducted on a specialized laboratory, 70 cases were classified as euspermic (controls) and 70 as dyspermic (cases). All study participants completed a structured questionnaire by means of a personal interview. Eleven lifestyle risk factors (qualifiers) were compared within the two groups: prolong sitting posture during work hours, exposure to occupational hazards, tobacco smoking, alcohol consumption,use of anabolic steroids or drugs, exposure (of the genitals) to high temperatures,driving habits, exposure to chemicals and radiation, as well as exercise habits. RESULTS: The odds ratios were calculated for the different risk factors using logistic regression and were estimated as 1.21 for prolonged sitting posture (compared to standing/mixed postures), 1.1 for exposure to occupational hazards, 1.64 for heavy cigarette smoking, 1.7 for alcohol consumption, 1.55 for (non-work related) heat exposure and 1.6 for extended daily driving. Although all relative risks were estimated >1, the results were not statistically significant, primarily due to the sample size. The effect of multiple qualifiers (synergistic effect) in the same sample, was studied using multiple logistic regression and the results were statistically significant. In particular, for samples having >3 qualifiers the risk was found to be 2.12 times greater in dyspermic subjects compared to euspermic ones and for samples having >4 qualifiers the risk was 2.6 times higher. CONCLUSIONS: We conclude that lifestyle risk factors can adversely affect male fertility, thus controlling exposure can be of significance against infertility, besides treatment methods.

Η υπογονιμότητα είναι πρόβλημα που απασχολεί περίπου 15% των εγγάμων ζευγαριών, ενώ σε ποσοστό >40% το αίτιο αποδίδεται στον άνδρα και κυρίως στην περιορισμένη ικανότητα του σπέρματος (δυσπερμία), η οποία οφείλεται και σε εξωγενείς παράγοντες. ΣΚΟΠΟΣ: Η μελέτη της επίδρασης των εξωγενών παραγόντων στην ανδρική γονιμότητα. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Πρόκειται για αναδρομική μελέτη ασθενών/μαρτύρων (cases/controls). Μελετήθηκαν 140 άνδρες, ηλικίας 20-47 ετών, 70 των οποίων αποτέλεσαν την ομάδα των δυσπερμικών (ασθενών) και 70 των ευσπερμικών (μαρτύρων), με βάση τον έλεγχο του σπέρματός τους σε εξειδικευμένο εργαστήριο. Όλοι συμπλήρωσαν δομημένο ερωτηματολόγιο μέσω προσωπικής συνέντευξης. Οι δύο ομάδες συγκρίθηκαν ως προς 11 εξωγενείς παράγοντες (προσδιοριστές): στάση σώματος στην εργασία, επαγγελματική έκθεση, κάπνισμα, χρήση αλκοόλ,αναβολικών και ναρκωτικών, υπερθερμία, οδήγηση, έκθεση σε χημικά και ακτινοβολία, και άθληση. Η στατιστική επεξεργασία έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα για τις κοινωνικές επιστήμες SPSS. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η εκτίμηση του σχετικού κινδύνου κάθε παράγοντα υπολογίστηκε μέσω του λόγου πιθανοτήτων (odds ratio),ο οποίος βρέθηκε, μετά λογιστική παλινδρόμηση, 1,21 για την καθιστή στάση εργασίας (ως προς όρθια/μικτή στάση), 1,1 για επαγγελματική έκθεση, 1,64 βαρύ κάπνισμα, 1,7 για χρήση αλκοόλ, 1,55 για (εξωεπαγγελματική) υπερθερμία γενετήσιας περιοχής και 1,6 για πολύωρη καθημερινή οδήγηση. Αν και όλοι οι σχετικοί κίνδυνοι υπολογίστηκαν >1, τα εξαχθέντα αποτελέσματα ήταν στατιστικώς μη σημαντικά,κυρίως λόγω μεγέθους του δείγματος. Εντούτοις, σε μελέτη συνέργειας (συνύπαρξης στο ίδιο άτομο) >2 προσδιοριστών το αποτέλεσμα ήταν στατιστικώς σημαντικό,και συγκεκριμένα ο κίνδυνος δυσπερμικών με >3 παράγοντες βρέθηκε 2,12 μεγαλύτερος (από των ευσπερμικών), ενώ για >4 2,6 , κ.ο.κ.. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Συμπερασματικά, εξωγενείς παράγοντες δύνανται να έχουν σημαντική επίδραση στην ανδρική γονιμότητα. Επομένως, η αποφυγή έκθεσης σε αυτούς μπορεί να αποτελέσει (πέραν των άλλων μορφών θεραπείας) όπλο κατά της υπογονιμότητας.